به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ طی روزهای گذشته مدیرعامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی، وابسته به شهرداری تهران، طی مصاحبه‌ای درباره خانه زنده‌یادان جلال آل‌احمد و سیمین دانشور که از اردیبهشت ۱۳۹۳ برای تبدیل به یک نهاد فرهنگی عام‌المنفعه به نام «خانه-موزه جلال و سیمین» در اختیار شهرداری تهران قرار گرفته‌است، اعلام کرد که مرمت و بازسازی منزل سیمین و جلال با حفظ هویت بنا صورت می‌گیرد. وی در ادامه با تأکید بر ارزش تاریخی و فرهنگی این بنا، یادآور شد: هدف اصلی ما، ضمن مقاومسازی و اصلاح موارد پرمخاطره، تأکید بر مداخله حداقلی برای حفظ اصالت بنا است.
انتشار این خبر در کنار تأخیر چندساله شهرداری در اجرای پروژه مزبور که اهمیتش بر کسی پوشیده نیست، باعث‌شد تا برای اطلاع از نظر بازماندگان و دوستداران سیمین و جلال نسبت به اظهارات مقام مزبور سراغ محمدحسین دانایی، خواهرزاده زنده‌یاد جلال آل‌احمد برویم و از او درباره این موضوع و همچنین وضعیت پروژه سوال کنیم.
وی در ابتدا نسبت به مصاحبه مقام مزبور اظهار خوشوقتی کرد و گفت: ایشان حقاً سخن از زبان ما می‌گویند. دوستداران سیمین و جلال و به طورکلی، همه کسانی که به سرمایه‌های نمادین جامعه احترام می‌گذارند و به ارزش‌های فرهنگی کشور علاقمند هستند، از ابتدا اصرار داشتند که شهرداری تهران و نهادهای زیرمجموعه‌اش، مثل همین شرکت توسعه فضاهای فرهنگی، به موضوع حفظ هویت اصلی این بنا به عنوان خانه و محل زندگی دونفر از نویسندگان صاحب‌نام معاصر توجه داشته باشند و اجازه ندهند که خدای نکرده نظریات غیرعلمی و غیراصولی معطوف به بعضی اهداف مادی بر این پروژه فرهنگی سایه بیندازد و هویت و ماهیت و کاربری واقعی آن را مورد تهدید و تعرض قرار دهد و اکنون هم بسیار خوشوقتیم که مدیریت جدید شرکت توسعه فضاهای فرهنگی هم در همین جبهه قرار گرفته و با روشن‌بینی قابل تقدیر بر حفظ هویت اصلی این بنای تاریخی تأکید ورزیده است.
دانایی سپس با اشاره به قسمتی از مصاحبه مدیرعامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی حاکی از این که: «مهم تر از مرمت، کاربری آن تحت عنوان خانه-موزه جلال آل احمد و سیمین دانشور است»، افزود: این نظر کاملاً صحیح است و بنده هم در مصاحبه قبلی با خبرگزاری مهر عرض کردم که طبق ضوابط شورای بین المللی موزه‌ها که یک نهاد بین‌المللی تخصصی در این زمینه است و ایران هم عضویت آن را پذیرفته و نسبت به رعایت ضوابط آن متعهد است، خانه-موزه ها باید با حفظ ویژگی‌های اولیه و به شکلی که در دوره تاریخی گذشته بوده‌اند، بازسازی و بازپیرایی شوند و با چیدن لوازم و اثاثیه شخصی، وسایل کار و آثار شخصیت‌های مزبور، برای بازدید عموم آماده شوند، چون هدف اصلی از تأسیس اینگونه مراکز فرهنگی، معرفی هویت تاریخی و حفظ ارزش‌های مادی و غیرمادی خانه هاست و درنتیجه، همانطور که مدیر محترم این شرکت فرموده‌اند، آنچه مهمتر از مرمت است، حفظ هویت و کاربری این بنا به عنوان خانه است و هیچ یک از عملیات مربوط به مرمت و تقویت و مقاومسازی و بازسازی و غیره و همچنین کاربری‌های احتمالی بعدی که بنا به ضرورت‌هایی برای این بنا تعریف می‌شوند، نباید در این امر مهم و اساسی، یعنی در هویت آنجا به عنوان خانه و محل زندگی، خللی وارد کنند.
وی در پایان ضمن اظهار خوشوقتی از وضعیت روبه پیشرفت کارها، درباره آینده این پروژه گفت: نکته‌ای که باید دستاندرکاران محترم به آن توجه کنند، این است که هدف افراد فقط با امید و خواسته آنها مشخص نمی‌شود، بلکه این مسیر و جهت حرکت افراد است که هدف آنها را مشخص می‌کند. بنابراین، اگر دست اندرکاران پروژه همانطور و در همان مسیری کار کنند که تاکنون کار کرده‌اند، مسلماً دوسال بعد که خیلی هم زود خواهد رسید، در همین جایی خواهند بود که اکنون ایستاده‌اند، اما اگر از این وضع راضی نیستند و به دنبال نتایج بهتری هستند، باید تغییر در طرز فکر و طرز کار خودشان را از همین امروز شروع کنند تا دوسال آینده‌شان بهتر از دوسال گذشته‌شان باشد. بنابراین، آینده این پروژه در دست آقایان است و به تصمیم و انتخاب آنها بستگی دارد. ما امیدواریم که این تصمیم را همین امروز بگیرند و ما از فردا شاهد تغییرات جدی در وضع این پروژه باشیم.