به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا، این هنرمند به عنوان سفیر مهربانی و صلح یونیسف به بهانه اکران فیلم مستند «آی آدم‌ها» به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد، که از شهریور ماه در گروه سینمایی هنر و تجربه اکران شده است،گفت‌وگویی انجام داده است.
مهتاب کرامتی در آغاز صحبت‌هایش گفت: فیلم «آی آدم‌ها» به ما این اجازه را می‌دهد که با فعالیت زنجیره امید، که برای کودکان محروم کار میکنند (از بچه‌های نوزاد تا ۱۸ سال) آشنا شویم. این فیلم این زنجیره را به ما معرفی می‌کند و نشان می‌دهد، این انجمن که از سال ۸۶ فعالیتشان را شروع کرده حدود ۸ هزار کودک را به دور از این که چه نژادی داشتند در زمینه‌های مختلف قلب، ترمیمی و ارتوپدی درمان کرده است.
این بازیگر معتقد است: خانم بنی‌اعتماد این فیلم را هنرمندانه ساخته است و مانند سایر فیلم‌های مستندشان حضور کارگردان و فیلمبردار را کاملا حذف کرده و شما تجربه این را دارید که مستقیما با این انجمن و فعالیت‌هایشان آشنا شوید. ماه رمضان گذشته ما را به دیدن این فیلم دعوت کردند و خیلی از هنرمندان حضور داشتند و همه اعلام آمادگی کردند که در کنار این زنجیره کمک کنند تا به هدف نهایی شان که ساخت یک بیمارستان ۵۴۰ تخت‌خوابی است، عملی کنند.
کرامتی در ادامه این گفت‌وگو که با برنامه «چراغ» رادیو تهران بود، درباره فعالیتش به عنوان سفیر یونیسف، توضیح داد: من قبل این که سفیر یونیسف شوم که این برمی‌گردد به ۱۰ سال گذشته که فعالیت‌هایی با انجمن‌های مختلف داشتم. اما همکاری و آشنایی من با یونیسف چشمم را بازتر و من را دغدغه‌مندتر کرد، تا ببینم کودکان ما چه نیازی دارند. کودکان ایرانی صرف نظر از این که کجا زندگی میکنند، از نظر معاش چه سطحی دارند که می‌تواند تغذیه، درمان و آموزش آنها را دربر بگیرد، باید در نظر داشت که اینها همه از سطح برابری در کودکی برخوردار باشند. تعداد انجمن‌ها نسبت به ۱۰ سال پیش که من کارم را شروع کردم خیلی بیشتر شده است. من دغدغه و هدفم کودکان و به هر انجمنی که در این زمینه فعالیت کند، بتوانم کمک خواهم کرد و درکنارشان هستم.
بازیگر فیلم سینمای «جامه‌دران» گفت: عشق اول من سینماست و در این عرصه کماکان فعالیت خواهم کرد، علاوه بر عرصه بازیگری من به تازگی عرصه تهیه‌کنندگی را شروع کردم، اما در کنار آن مقوله مسئولیت اجتماعی یکی دیگر از دغدغه های من بوده و هست.
خدا را شکر دوستانی دارم که در تمامی عرصه‌ها من را همراهی میکنند، اگر به شخصه قرار بود این کار را انجام دهم نمی‌توانستم. تقسیم وقت و انرژی به راحتی امکانپذیر نیست، زمانی که دغدغهها و اولویتها و هدفها در زندگی بیشتر می‌شود، برنامه ریزی باید دقیق‌تر شود تا به اهدافمان برسیم. تمام تلاشم را میکنم تا جایی که زمان و انرژی دارم به کودکان کمک خواهم کرد. من خواهشی از مردم دارم این که بروند و این فیلم را ببینند، چه بخواهند به زنجیره امید کمک کنند یا نکنند. اما آشنایی با این کودکان مسیر زندگیشان را عوض می‌کند.