به گزاش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ سید عبدالحسین رئیس‌سادات، مترجم کتاب «گزارشی از دربار ایران» گفت: این اثر تالیف «سرهرفورد بریجز جونز» و تقریبا ۲۰۵ سال پیش در بریتانیا منتشر شده است. غلامحسین زرگرنژاد، مدیرگروه تاریخ سابق دانشگاه تهران به من پیشنهاد داد این کتاب را که به بخشی از تاریخ زندیه (لطفعلی‌خان) و قاجار (دربار فتحعلی‌شاه) پرداخته به فارسی برگردانم.
وی افزود: این کتاب چند سال پیش برای چاپ به یک نشر فرستاده شد که متاسفانه با مشکلاتی مواجه شد اما بالاخره کتاب از سوی انتشارات امیرکبیر منتشر شد.
این مترجم در رابطه با نوع نگاه جونز بریجز اظهار کرد: نخستین سفیر بریتانیا به ایران آمد. وی فردی بود که به شدت به دنبال منافع بریتانیا بود به طوری که معتقدم وی را وطن‌پرست باید دانست و نه حتی وطن‌دوست.
رئیس‌سادات اظهار کرد: جونز بریجز به دربار بریتانیا، پیشنهاد سفیر در سفارت ایران را می‌دهد. دربار نیز به دلیل سابقه خدمت در کمپانی هند شرقی پیشنهادش را می‌پذیرد. از طرفی وی در دوره‌ای نیز کارگزار کمپانی در بغداد بوده و با دربار زندیه بسیار مراوده داشته و به فارسی کاملا مسلط بوده است.
وی بیان کرد: نخستین سفیر بریتانیا با ورود به ایران تلاش می‌کند تا نمایندگان فرانسه در ایران را خارج کند که موفق به این امر نیز می‌شود. بنابراین وی نماینده مطلقی بوده که در رابطه با سیاست‌های بریتانیا در ایران تصمیم‌گیری می‌کند و مانع از بهبود رابطه ایران با روسیه است تا با این سیاست روابط بریتانیا را با ایران افزایش دهد. قرارداد فین‌کن اشتاین را بر هم می‌زند و خود از جانب بریتانیا قرارداد جدیدی را با دربار فتحعلی‌شاه امضاء می‌کند. از طرفی در زمانی که در تبریز سکونت دارد با عباس‌میرزا، ولیعهد روابطی برقرار کرده و کارهایی انجام می‌دهد.
این مترجم با اشاره به نوع نگاه جونز بریجز به ایران گفت: نخستین بریتانیایی نگاه مثبتی به ایران دارد و دلخور از دربار بریتانیا و افزایش روابط با عثمانی‌هاست زیرا وی عثمانی‌ها را افراد نالایقی می‌داند و تمایل دارد که بریتانیا روابط حسنه‌ای با ایران داشته باشد.
رئیس‌سادات افزود: جونز بریجز معتقد است که بریتانیا می‌تواند با افزایش روابط و معاهدات خود با ایران راه نفوذ روسیه و فرانسه به هند را ببندد.
وی ادامه داد: سفیر بریتانیا نگاه بسیار مثبتی به مردم ایران دارد و از طرف دیگر نگاه منفی به دربار ایران دارد و مشکلات جامعه ایران را از نالایقی حکومت برمی‌شمرد.