فرهنگ امروز/ علی شکوهی:
ظاهرا قرار نیست رابطه بنده و صادق زیباکلام درست تنظیم شود و حاشیه نداشته باشد. تا الان سه بار در سه موضوع کار ما به هم ربط پیدا کرد و هر سه هم حاشیه‌دار شد.
اول- بررسی کتاب «ما چگونه ما شدیم؟»:در فاصله سال‌های ٧٣ تا ٧٦ بنده با مهدی نصیری در هفته‌نامه «صبح» همکاری می‌کردم که در اوایل کارش یک نشریه چندصدایی خوب بود ولی بعدها تغییراتی در مشی آن پدید آمد و در نتیجه بنده از آن جمع جدا شدم. در اوایل فعالیتم در نشریه صبح از سوی یک محفل دانشجویی در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران نشستی برگزار شد که به بررسی کتاب تازه انتشاریافته آقای صادق زیباکلام (ما چگونه ما شدیم؟) می‌پرداخت. در آن نشست اساتید صاحب‌نامی از جمله حسین بشیریه، احمد ساعی، خانم منصوره اتحادیه، سریع‌القلم و باستانی پاریزی دعوت شده بودند و ظاهرا با اصرار آقای زیباکلام از بنده هم دعوت شد که در این نشست شرکت کنم. از آنجا که دوستان هفته‌نامه صبح بنده را از نظر فکری خیلی همسو با خودشان نمی‌دیدند، رضایت نداشتند که به عنوان نماینده آن نشریه در این جلسه شرکت کنم و من هم این محدودیت را به دوستان دانشجو گفتم و تاکید کردم که از عنوان «عضو شورای سردبیری صبح» در معرفی بنده استفاده نشود. بعد از انتشار پوستر تبلیغاتی این نشست در دانشگاه در کمال تعجب مشاهده کردم که نام نشریه «صبح» در جلوی اسم من آمده است و همین امر موجب شد که از شرکت در آن نشست خودداری کنم و برای اعلام اعتراض خودم به دوستان دانشجو، همزمان شرکت در مناظره دیگری را پذیرفتم که در دانشکده دیگری در همان دانشگاه و همزمان با همین نشست برگزار می‌شد و در آن آقایان عباس عبدی و مرتضی نبوی هم حضور داشتند. با این حساب در روز مناظره نام بنده در دو پوستر جداگانه در دانشگاه آمده بود و طبعا بنده در آن مناظره سیاسی شرکت کردم و نه آن جلسه نقد و بررسی کتاب. ماه‌ها بعد چاپ جدید کتاب آقای زیباکلام با اضافاتی به بازار آمد و از جمله گزارش همان جلسه هم به آن اضافه شد. در کمال تعجب دکتر زیباکلام در گزارش آن جلسه تعریضی هم به بنده زده بود مبنی بر اینکه از «راست فکری» هم آقای علی شکوهی دعوت شده بود که با آمدن به جلسه و مشاهده خیل صدها دانشجو عقب‌گرد کرد و با ارسال یادداشتی از شرکت در جلسه عذر خواست! بعدها به ایشان توضیح دادم که من اصلا در آن جلسه شرکت نکردم و جمعیتی را ندیدم و همزمان در دانشکده دیگری مناظره داشتم که آن هم بسیار شلوغ بود. اذعان کرد که اشتباه کرده و یک عذرخواهی به بنده بدهکار است اما متاسفانه تاکنون نه از عذرخواهی علنی خبری شد و نه از تصحیح آن مطلب در کتابش.
دوم- محاجه با نشریه ارزش‌ها:در آغاز کار دولت اصلاحات بنده و جمعی از دوستان در کنار دکتر احمد پورنجاتی نشریه «ارزش‌ها» را منتشر می‌کردیم. این نشریه در آن زمان دیگر ارگان «جمعیت دفاع از ارزش‌های انقلاب اسلامی» محسوب نمی‌شد و «خط سوم» در حوزه جریان‌های سیاسی را نمایندگی می‌کرد یعنی هم با اصولگرایان و هم با اصلاح‌طلبان مرزبندی داشت. در آن زمان دکتر صادق زیباکلام مانند الان طرفدار ایجاد رابطه با امریکا بود و ما با ایشان در این مقوله اختلاف نظر داشتیم. با ایشان تماس گرفتیم تا در یک گفت‌وگوی چالشی یا به تعبیر آن روز برای یک «محاجه» با نشریه ارزش‌ها شرکت کند و ایشان هم فورا پذیرفت و در نخستین فرصت در یک محاجه سه ساعت و نیمه شرکت کرد. محتوای آن جلسه در چند شماره نشریه ارزش‌ها منتشر و در آن فضای سیاسی به نفع ما تمام شد یعنی ظاهرا مخاطبان نظرات ما را بیشتر پسندیده بودند. در کمال ناباوری آقای زیباکلام توضیحی برای نشریه فرستاد و خواستار انتشار آن شد مبنی بر اینکه حجم صحبت‌های ما بیشتر از صحبت‌های ایشان شده است و این طبیعی نیست. توضیح دادیم که ایشان در حرف زدن خیلی سرعت ندارد و حجم پیاده شده مطالبش به اندازه ما نشده است اما عینا مطالب گفت‌وگو را منتشر کرده‌ایم. به ایشان پیشنهاد دادیم که نوار مصاحبه را منتشر کنیم یا ایشان این نوارها را برای انتشار در اختیار هر روزنامه و نشریه همسو با خودش قرار بدهد. با اینکه قانع شد اما بر انتشار توضیحات خود اصرار کرد که ما هم با بیان توضیحات فوق آن را منتشر کردیم. بعدها آن مناظره یا محاجه در کتاب «رویارویی» منتشر شد.
سوم- نقد موضع زیباکلام درباره هولوکاست:مدتی قبل فصل آخر کتاب «تولد اسراییل» را خواندم و تعجب کردم که چرا زیباکلام بر خلاف مشی لیبرالی‌اش، هر گونه تحقیق مستقل در زمینه هولوکاست و احتمالا انکار آن را مانند برخی از دولت‌های غربی جرم دانسته و از این رویه دفاع می‌کند. به همین دلیل نقدی را در همین ستون علیه این دیدگاه نوشتم. آقای زیباکلام با چند روز تاخیر به سراغ این نوشته رفت و به آن جواب داد. ظاهرا از سوی کسانی به ایشان تذکر داده شد که باید این نوشته را جدی بگیرد و به آن جواب بدهد ولی معلوم نیست چرا آقای زیباکلام در انتشار نوشته بنده در سایت و کانال خودش، اسم نویسنده را عوض کرد و آن را به نام «محسن شکوهی» انتشار داد. طبعا جوابیه ایشان هم خطاب به من نبود بلکه به یک فرد فرضی بود که خودش نام وی را به اشتباه جایگزین نام بنده کرده است. معلوم نیست چرا هر بار در مسائلی که به بنده و زیباکلام مربوط می‌شود، اینگونه حاشیه‌ها هم پدید می‌آید. این موارد را گفتم تا سراغ پاسخی بروم که زیباکلام به آقای «محسن شکوهی» داده است.