به گزارش فرهنگ امروز به نقل از شبستان؛ دکتر پیروز مجتهدزاده، استاد دانشگاه  در نشست بررسی تحولات هویتی در ایران و منطقه که در تالار گفت و گوی شماره ۳ در نمایشگاه مطبوعات برگزار شد در مورد دموکراسی گفت: دموکراسی در کشور ما تشریح نشده است، دموکراسی در عمل عبارت است از حسن نیت مطلق قانون. وقتی قانون می گوید دست دزد را باید برید فرق نمی کند که دزد رییس جمهور باشد یا فرزند ملکه الیزابت. وقتی قانون برای همه افراد اجرا شود عدالت و مساوات برقرار می شود. هدف از قانون و انسان گرایی برقراری عدالت است که کمک مردم به مردم توسط نمایندگان شان دموکراسی نیست.

دکتر مجتهدزاده با بیان اینکه دانشگاهی، راهنما و معلم اجتماع است، عنوان کرد: فرد دانشگاهی آدمی بی طرف و قانونمند است. در ایران دانشگاهی به معنای واقعی نداریم چون سیستم دانشگاه ما یک دانشگاهی را به معنای واقعی تربیت نمی کند. انقلاب اسلامی انقلاب کارگران، بانوان و یا کشاورزان نبود بلکه انقلاب دانشگاهیان ما بود. انقلاب ما حاصل کار دانشگاهیان ما بود. اگر می بینید در جامعه ما انصاف و تساوی حقوق نیست یک نفر را مقصر ندانید، بدانید علت کمبودهاست و کمبودها در دانشگاه های ما است.

وی با اشاره به اینکه در سیستم دانشگاهی ما هیچ چیز مفیدی به بچه ها درس داده نمی شود، اظهار داشت: افراد زورگو خودشان را به جای استاد دانشگاه استخدام می کنند. آیا این مساوات و درستکاری است؟ یکی از بدترین شاگردان من استاد دانشگاه است، او می خواهد چه درسی به بچه ها بدهد؟ سرمنشا همه فتنه ها دانشگاه است نه افراد. هر روز کلی دکتری بیرون می دهند، منشا اصلی بدبختی ما نظام آموزشی دانشگاه های ما است.

دکتر مجتهدزاده خاطرنشان کرد: سیاست خارجی و داخلی ما روی آسمان است. تمام مسایلی که امروز رخ می دهد زیربنای ژئوفیزیک دارد اما کسی که در ایران این کلمه را نمی داند برای همین است که همه اردوغان را سرزنش کردند اما وزیر خارجه ما به او تبریک گفت. روابط خارجه هم مثل روابط انسان هاست زیرا کشورها شامل انسان ها هستند. وقتی با کشوری اختلافی داریم نمی توانیم با تملق آن را دوست خود کنیم.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه ما مسئله رقابت را نمی فهمیم، گفت: ما با آل سعود و ترکیه رقابت داریم، کشور ایران در پاریس بسیار مهم است، عربستان چندین بار به ما فحش داد و به ما بی احترامی کرد اما در عوض ما تشکر کردیم، آیا تشکر، دست بوسی های ما جواب داد؟ ما ژئوپولوتیک نمی دانیم، با تعارف نمی شود روابط خارجی داشت، اصل رقابت را بلد نیستیم، در روابط شخصی شاید تعارف مطرح باشد اما تعارف در روابط خارجی معنا ندارد. ما عادت کردیم که تقصیرها را به گردن یک نفر بیندازیم. در دانشگاه ما مسئولیت پذیری یاد داده نمی شود، رگه های مسئولیت را در یک پایان نامه خوب می توان دید، در کشور ما دکتری الک و دولک می گیرند، در خیابان انقلاب دکتری می فروشند.

وی اظهار داشت: برای آشنایی بهتر با وضعیت موجود باید ابتدایی های ژئوپولوتیک را بدانیم. ژئوپولوتیک رقابت قدرت هاست برای سلطه بر زمین، منطقه یا جهان با داده های زمین؛ ژئو یعنی کره زمین نه زمین، پولوتیک یعنی سیاست. ژئوپولوتیک سیاست فراکشوری است. روابط خارجی ما باید زیربنای ژئوپولوتیک قوی داشته باشد.

وی با بیان اینکه ارتش و اقتصاد در تضاد نیستند، گفت: اگر امنیت نباشد نمی توان سرمایه گذاری کرد، آیا آنهایی که به دموکراسی رسیدند در روابط خارجی تملق و تمنا کردند؟ برخی مسئولان ما تسامح و تساهل را افتخار خود می دانند. تسامح و تساهل عین خیانت است، کدام یک از قدرت های جهانی در روابط خود تسامح و تساهل می کنند.