به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ عنوان این روز مطالعاتی ویژه کربن «دنیای تخیل و عالم مثال» بود که با هدف بررسی دوباره رهاوردهای مهم این متفکر اسلامشناس و نیز نقش برجسته و ارزشمند مفهوم عالم مثال و صور خیالی عقلانی در تجربه عرفانی و فلسفی اسلام برگزار شد.
در جریان این نشست، چند سخنران نیز حضور داشتند و مقالههای خود را با محوریت موضوع عالم مثال و دنیای خیال ارائه دادند. از جمله سخنرانان این نشست، کریستین ژامبه، استاد و رییس لابراتوار مطالعات ادیان توحیدی بود که سخنرانی خود را با موضوع «عالم مثال: هنر الهی به باور اندیشمندان ایرانی قرن هفدهم» ارایه داد.
وی با اشاره به عوالم مختلف در فسلفه اسلامی که کربن نیر متأثر از آن بود به موضوع عالم مثال نزد فلسفه کربن پرداخت و اظهار کرد: در این نگاه فلسفی منبع متافیزیکی همه الهامات و نگرشهای پروردگار عالم است؛ به طوری که خدا به عنوان حقیقت واحد، تصویر تمامی این حقایق است.
بررسی مفهموم زمان و مکان در عالم خیال به عنوان یک عالم واسط پایان بخش سخنان ژامبه بود.
دیگر سخنران این برنامه دانیل پرو، از دانشگاه کاتولیک لووان بود که به بررسی ریشههای فکری کربن و منابعی مطالعاتی او پرداخت. او با تقسیمبندی منابع مطالعاتی کربن به چهار دسته و دوره تاریخی به ریشههای فکری کربن در خصوص تبیین مفهوم عالم مثال توسط کربن در فلسفه غرب پرداخت.
سخنران بعدی این گردهمایی فلسفی، هادی فخوری، استاد دانشگاه کانادایی مکگیل بود که با مقالهای تحت عنوان «ارتدکسی، فلسفه یونانی و بیزانتیسم رومانتیک، پیرامون چند متن بینظیر از هانری کربن» نکاتی در خصوص برای حاضرین برشمرد.
هانری کربن، از سال ۱۹۴۵ تا زمان مرگش در سال ۱۹۷۵، مدرس دپارتمان علوم مذهبی و مدرسه عملی مطالعات عالی بود و آثار او به عنوان اولین مترجم فیلسوف بزرگ آلمانی، هایدگر، به زبان فرانسه که بیش از بیست جلد است، به زبانهای مختلف غربی و شرقی ترجمه شده است.
کربن همچنین مدتی استاد فلسفه در دانشگاه تهران بوده است و در این مدت طی مکاتبات و ملاقاتهای حضوری با علامه طباطبایی، بهرههای فراوان برد؛ آنچنان که به گفته او این دیدارها تحولی بزرگ در زندگی او پدید آورد.
برخی متفکران، اندیشه او را نزدیک به پروتستانیسم میدانند در حالیکه سید حسین طباطبایی، اعتقاد دارد اندیشه او بسیار به مذهب تشیع نزدیک بوده است و معتقد به وجود امام غایب بوده است و به همین بهانه نیز، کربن کتابی با نام «امام غایب» به رشته تحریر درآورده است.