به بهانه اکران اثر در نشستی میزبان مهدی فردقادری نویسنده و کارگردان و آنا نعمتی و مارال فرجاد دو بازیگر فیلم بوده ایم. در بخش ابتدایی این نشست درباره وضعیت گروه «هنر و تجربه» صحبت کرده و به آسیب شناسی این گروه سینمایی پرداختیم. از آنجا که آنا نعمتی بازیگری است که تاکنون در چند فیلمی که اکران «هنر و تجربه» داشته اند حضور داشته و از سوی دیگر مارال فرجاد هم یکی از مخاطبان همیشگی فیلم های این گروه بوده است، این افراد نه فقط از زاویه دید وضعیت اکران «جاودانگی» بلکه به عنوان یک ناظر بیرونی که پیگیر اتفاقات این گروه از ابتدای راه تا امروز بوده اند، به طرح مسایل و نکاتی پرداختند.

بخش نخست این میزگرد را با محوریت اکران فیلم و بررسی وضعیت گروه «هنر و تجربه» از نظر می گذرانید.

*آقای فردقادری آیا آماری از میزان فروش «جاودانگی» دارید؟

مهدی فردقادری: آمار دقیقی به ما داده نشده است ولی تا آنجایی که خبر دارم نسبت به سانس هایی که در اختیارمان قرار داده اند فروش معقولی داشته ایم. در یکی دو سینما مثل کورش و چارسو که خودم سر زدم می گفتند نسبت اشغال صندلی خوب است و با شروع تبلیغات تلویزیونی امید می رود استقبال بیشتر هم بشود. البته دنبال گرفتن بیلبورد هم هستیم که قرار است حمایتی در اختیارمان قرار دهند.

*شما بالاخره به جمع کسانی که فیلم روی پرده دارند پیوستید و نکته مهم اینکه فیلمتان در گروه «هنر و تجربه» اکران شده است. دوست دارم درباره اقتضائات اکران و این تجربه برایمان صحبت کنید.

فردقادری: من که اصلا از اکران فیلم در گروه «هنر و تجربه» راضی نیستم.

*چرا؟

فردقادری: وقتی ما شرایطی فراهم می کنیم که یکسری امکانات به تعداد زیادی فیلمساز اختصاص یابد و تصمیم گیرندگان یک عده محدودی هستند_ مهم نیست آدم هایی که آنجا هستند مهدی فردقادری باشند یا عده ای دیگر_ خود این سیستم جا را برای بی عدالتی باز می کند. به اعتقاد من مسئولان این گروه باید شفاف کنند که معیارشان برای اکران چیست. همین الان تعدادی از فیلم هایی که در گروه «هنر و تجربه» اکران شده اند فیلم های گروه های دیگر هستند. تعدادی از فیلم ها هم چون پروانه سینمایی نداشتند و پروانه ساخت آنها ویدیویی بوده است در این گروه اکران شده اند وگرنه هیچ ویژگی هنر و تجربه ای ندارد.

*و فیلم شما حایز هر دو ویژگی است؟

فردقادری: قطعا. می خواهم به این نکته اشاره کنم که چرا باید فروش فیلم هایی مانند «لانتوری» و «فروشنده» که حضورشان در گروه «هنر و تجربه» محل سوال است، با فیلم های امثال «جاودانگی» مقایسه می شود و سوال دیگر این است که چرا این فیلم ها در کنار فیلم های «هنر و تجربه» اکران می شوند. معلوم است که «فروشنده» بیشتر از فیلم من می فروشد.

گروه «هنر و تجربه» پول دولت را می گیرد تا از فیلم هایی مثل فیلم من حمایت کند. اگر قرار است پول دولت را بگیرد و مثلا در پردیس کورش در یک سالن «فروشنده» در سالن عادی اکران شود و در سوی دیگر در «هنر و تجربه» اکران شود که به نظرم از اهداف اولیه اش فاصله گرفته است.

*ولی مسئولان گروه «هنر و تجربه» معتقدند این فیلم ها ویژگی های مناسب اکران در این گروه را دارند.

فردقادری: این مصداق همان جمله است که همه با هم برابرند ولی برخی برابرترند. وقتی که هیچ قانون مشخصی وجود ندارد اعضای شورای سیاستگذاری گروه «هنر و تجربه» خیلی سلیقه ای می گویند این دو فیلم هم حایز شرایط اکران در این گروه هستند. خیلی از فیلم های دیگر هم حایز این شرایط هستند ولی چرا آنها را اکران نمی کنند؟

من یک سوالی از شما دارم؛ چرا در طول این ۲ سال همه فیلم هایی را که هنری هستند اکران نکردند و فقط این چند فیلم بودند؟ الان فیلمی در گروه «هنر و تجربه» اکران شده که از سه طبقه کورش تبلیغش آویزان شده است.

*که شاید اصلا نباید آن فیلم در گروه «هنر و تجربه» اکران باشد.

آنا نعمتی: و چقدر هم تیزر دارد.

فردقادری: این فیلم کلی تیزر و امکانات تبلیغاتی دارد و در گروه عادی هم اکران شده و وقتی می آید کنار «جاودانگی» در گروه «هنر و تجربه» اکران می شود معلوم است که فروش بیشتری می کند. معلوم است که فیلم من ۲۰ نفر سالن را پر می کند و این فیلم ۱۰۰ نفر که اگر غیر از این باشد باید تعجب کنید. آن فیلم امکانات برابری با فیلم من ندارد که بخواهیم آن را با «جاودانگی» مقایسه کنیم.

وقتی یک شورای محدود برای همه تصمیم گیری کند همین می شود. به نظر شما درست است فیلمسازی که فیلمش در «هنر و تجربه» اکران است در شورای سیاستگذاری هم حضور داشته باشد و برای دیگر فیلمسازان تصمیم بگیرد؟دو تا از فیلم هایی که در «هنر و تجربه» بوده است رکورددار طولانی ترین اکران شده اند و این در حالی است که دی وی دی آنها به شبکه نمایش خانگی آمده ولی باز هم اکران آن ادامه دارد. این همان چیزی است که می گویم؛ وقتی یک شورای محدود برای همه تصمیم گیری کند همین می شود. به نظر شما درست است فیلمسازی که فیلمش در «هنر و تجربه» اکران است در شورای سیاستگذاری هم حضور داشته باشد و برای دیگر فیلمسازان تصمیم بگیرد؟

این شورا همان شورایی است که در هیات انتخاب بخش «هنر و تجربه» جشنواره فیلم فجر هم هست. آن هیات انتخاب در فجر «جاودانگی» را انتخاب نکرده و طبیعی است که حالا در اکران این اتفاقات بیفتد. ما در کل این مملکت قحط الرجال داریم که تصمیم گیران «هنر و تجربه» از اکران تا داوری و هیات انتخاب محدود شوند به ۷ نفر؟ شما نگاه کنید! من پس از فجر فقظ گفتگویی با خبرگزاری مهر داشتم و در طول یکسال گذشته هیچ صحبتی در مورد گروه «هنر و تجربه» نکردم تا به زمان اکران رسیدیم، اما متاسفانه در اکران هم برخورد خوبی با «جاودانگی» صورت نگرفت و من مجبور شدم که در رسانه ها از فیلمم دفاع کنم.

*اعتراض هایی به این صراحت را من کمتر از فیلمسازان دیگر که فیلمی در این گروه داشته اند و یا دارند شنیده ام.

فردقادری: خیلی از فیلمسازانی که الان در «هنر و تجربه» فیلمشان اکران می شود و مستقل هم هستند به این موضوعات معترض هستند ولی نمی گویند چون فکر می کنند برایشان هزینه دارد اما من پای فیلمم ایستاده ام چون سال ها برای ساخت آن زحمات بسیاری کشیده ام. به نظرم «هنر و تجربه» با مدیران فعلی یا بعدی باید مشخص و شفاف کند که معیار تصمیم گیری هایش چیست. اگر قرار است فیلمی ۲ سال در گروه «هنر و تجربه» اکران شود باید دیگر فیلم ها هم چنین امکاناتی داشته باشند.

*آن فیلمی که رکورددار اکران شده فروش خیلی خوبی داشته است و به دلیل استقبال مردم اکران آن تمدید شد.

فردقادری: آن فیلم افتتاحش در پردیس هویزه مشهد در سال ۲۰۰ نفره و افتتاح فیلم من در سالن ۳۵ نفره بوده است. آنها از ابتدا علم غیب داشتند که آن فیلم می فروشد؟ وقتی گروه «هنر و تجربه» کارش را شروع کرد تعداد سالن هایش کم بود ولی همان تعداد سالن ها در اختیار چند فیلم بود؟ تمام تبلیغات گروه «هنر و تجربه» در اختیار چند فیلم بود؟ سه تا چهار فیلم. الان از یک طرف فیلم های تجاری با پروانه ویدیویی که بازیگر چهره دارند در این گروه اکران شده اند هم با توجه به بالا رفتن تعداد آثار، همین امکانات محدود در اختیار تعداد بیشتری اثر قرار گرفته است.

در چنین شرایطی فیلم های گیشه هم در این گروه اکران شده که این آثار اگر پروانه سینمایی داشتند؛ مثل فیلم من، هرگز آن را به گروه «هنر و تجربه» نمی دادند. از طرف دیگر فیلمی مانند «فروشنده» که قرار است برود اسکار بگیرد کنار فیلم های ما اکران می شود. در چنین شرایطی به فیلمی مثل «جاودانگی» چند تا سانس می رسد؟ من وقتی اعتراض کردم گفتند آمار فروش فیلمت کم است. آمار بقیه فیلم های «هنر و تجربه» مگر چقدر است؟ بر اساس آمار سینماتیکت چرا فیلمی که ۵ نفر بلیت آن را خریده اند تعداد سانس هایش بیشتر است.

می خواهم به این نکته هم اشاره کنم وقتی روز سه شنبه ساعت ۲ ظهر در موزه سینما به من سانس داده اند، ساعت ۸ شب به فیلم «فروشنده» آنجا سانس داده اند انتظار دارند فیلم من بیشتر بفروشد؟ «لانتوری» ساعت ۱۰ شب در کورش سانس دارد. معلوم است که مردم ساعت ۲ ظهر نمی آیند موزه سینما فیلم مرا ببینند. در یک روز یکی از فیلم های گروه های دیگر که در هنروتجربه هم اکران شده است چهار سانس داشت و «جاودانگی» تنها یک سانس آن هم ساعت ۲ ظهر!

وقتی معیار مشخص نیست راه برای ایجاد روابط باز می شود. آیا معیار «هنر و تجربه» فروش است و اگر این است دیگر دلیلی ندارد چنین گروهی وجود داشته باشدبرای همین است که می گویم وقتی معیار مشخص نیست راه برای ایجاد روابط باز می شود. آیا معیار «هنر و تجربه» فروش است و اگر این است دیگر دلیلی ندارد چنین گروهی وجود داشته باشد. اگر معیار این است که فیلم ها را طولانی مدت اکران کند بگویند تا تکلیف مشخص باشد. چطور فیلمی که بعد از ۲ سال دارد اکران می شود روزی یک سانس دارد و فیلم من که تازه اکران شده روزی دو سانس دارد.

*این مسایل را قبل از اکران می دانستید یا بعد از اکران با آن مواجه شدید؟

فردقادری: من قبل از اکران به خاطر فستیوال رم ایران نبودم. ولی ما چندین جلسه به اتفاق آقای نوروزبیگی به دیدار مدیر گروه «هنروتجربه» رفتیم و من گفتم نگرانم که عدالت درباره «جاودانگی» رعایت نشود و استدلالم هم این بود که در فجر عدالت درباره فیلمم رعایت نشد. آقای علم الهدی اصرار داشتند که فجر ماجرایش جدا است و بالاخره هیات انتخاب تشخیص داده که فیلم قابلیت حضور در فجر را ندارد ولی در اکران می تواند موفق باشد. شکی نیست که ایشان زحمات بسیاری برای این گروه کشیده اند اما سیستم موجود دارای اشکال است.

من همان زمان جشنواره هم دیدم که چه آثاری در فجر حضور یافته بودند و «جاودانگی» انتخاب نشد. بسیاری از منتقدان و خبرنگاران با تعجب از من می پرسیدند چطور فیلمی مثل «جاودانگی» در فجر نیست و بسیاری از فیلم هایی که ربطی به «هنر و تجربه» ندارند در فجر هستند و من پاسخی نداشتم. در زمان اکران هم اتفاق عادلانه ای نیفتاد. از اینکه نقد فیلم دو ماه بعد در ماهنامه «هنر و تجربه» چاپ می شود و یا اینکه فقط ۳۰ درصد نقدهایشان در آنجا درباره «جاوادنگی» خوب است می شود فهمید که نگاهشان حمایتی نیست. نشست های شهرستان فیلم درست برگزار نشده است و من به عنوان فیلمساز مدام در حال پیگیری تمام مشکلات اکران و سانس های فیلمم هستم.

در حالیکه در سایت «هنر و تجربه» غالبا مطالب حمایتی درباره فیلم های گروه منتشر می شود درباره فیلم ما اینگونه نیست و مطالبی که تاکنون در دیگر رسانه ها منتشر شده مثبت تر هستند.

*یعنی شما ارتباط مستقیم بین نقدهایی که در رسانه های گروه «هنر و تجربه» منتشر شده و کیفیت اثرتان نمی بینید؟

فردقادری: من یک پکیج را می بینیم. خیلی طبیعی است که یک منتقد فیلم مرا دوست نداشته باشد و آن را نقد کند. من می گویم تنها فیلمی که بنر آن در کورش گم می شود «جاودانگی» است. تنها فیلمی که استند آن در موزه سینما نیست چون باران زده و استند آن باران خورده «جاوادنگی» است و با پیگیری من به عنوان کارگردان استند آن برگشته است. تنها فیلمی که مدیر چهارسو می گوید فروش شما نسبت به دیگر فیلم ها بهتر است ولی سانس های کمتری دارید «جاودانگی» است. وقتی همه این مسایل را کنار هم می گذارم می گویم لابد یک مساله ای وجود دارد. وقتی دوستان درباره فروش صحبت می کنند مشخص کنند هزینه تبلیغات فیلم های گروه «هنر و تجربه» برعهده کیست؟ و آیا آن هزینه را به یک اندازه برای همه فیلم ها داشته اند؟

*در مورد تبلیغات که می دانیم هزینه ها برای هر فیلمی بسیار محدود است و اینگونه نیست که به یک اثر امکانات بیشتری بدهند و به دیگری کمتر.

فردقادری: قبل از اکران «جاودانگی» چقدر در سایت «هنر و تجربه» درباره آن نوشته شد؟ هیچی. البته آقای امیر عابدی خیلی به ما در تلگرام و اینستاگرام «هنر و تجربه» کمک کرده است ولی در سایت چقدر درباره ما خبر و مطلب نوشته شده است؟ هر فیلمی نیاز به کمک دارد تا دیده شود. اگر تهیه کننده، کارگردان، پخش کننده و دیگر عوامل به اکران یک فیلم کمک نکنند چطور آن اثر دیده شود؟ هنوز خیلی ها نمی دانند «جاودانگی» اکران شده است. فیلم به خاطر تحریم از سوی حوزه هنری در اصفهان اکران نمی شود ولی انتظار این است هنروتجربه سالنی برای اکران آن در نظر بگیرد.

نعمتی: بله از من هم می پرسند پس این فیلم کی اکران می شود. من می گویم اکران شده است و باز می پرسند پس کدام سینما نشان می دهد. من هم به عنوان یک بازیگر مگر چقدر می توانم در شبکه های اجتماعی تبلیغ یک اثر را بکنم.

البته همین الان هم من در شبکه های اجتماعی می نویسم «جاودانگی» در گروه «هنر و تجربه» اکران است و بعد مردم می روند می بینند سانس درست و حسابی ندارد. حتی دوستان سینماگر هم متوجه اکران فیلم نشده اند.

فردقادری: اگر از اول فیلمم اکران نشده بود حرفی نداشتم ولی حالا که اکران شده نباید بگذارم در حق آن بی عدالتی شود. من خیلی وقت ها رفته و سانس های دیگر فیلم های «هنر و تجربه» را دیده ام و از فروش آنها هم بی خبر نیستم که دائم به من می گویند فیلم تو نمی فروشد.

*اگر تجربه امروز را داشتید باز هم فیلم تان را برای اکران در «هنر و تجربه» نگه می داشتید یا سعی می کردید در یک سرگروه دیگر اکران کنید؟

فردقادری: حتما تلاش می کردم اگر فیلمم را حتی شده در ۲ سالن هم باشد اکران کنم.

*درباره گروه «هنر و تجربه» یا یک سرگروه دیگر می پرسم.

فردقادری: فیلم «متولد ۶۵» در گروه آزاد اکران موفقی دارد ولی می گویم آنجا هم مسایل خودش را دارد و اینطور نیست که آنجا همه چیز عالی باشد و فقط اینجا مشکل دارد. من می گویم ما باید یک سیستم شفاف و عادلانه داشته باشیم که بر اساس ظرفیت فیلم ها امکانات در اختیار آنها قرار بگیرد نه بر اساس آدم ها.

*چرا شما از ظرفیت بقیه رسانه ها برای معرفی فیلمتان استفاده نکردید؟ استفاده از دیگر رسانه ها که دیگر تحت اختیار مدیران گروه «هنر و تجربه» نیست.

فردقادری: سایت «هنر و تجربه» یک مثال است وگرنه ما ارتباط با رسانه ها را برقرار کرده ایم. بحث من الان اینجاست که عدالت در گروه «هنر و تجربه» به درستی اتفاق نمی افتد. یک عده محدود که خودشان ذی نفع هستند در این گروه تصمیم می گیرند.

خوشبختانه خیلی از رسانه ها الان به ما کمک می کنند و اگر هم تا الان عده ای فهمیده اند فیلم ما اکران شده به دلیل حمایت رسانه ها است.

*خانم ها نعمتی و فرجاد، لطفا شما هم دیدگاه تان را درباره مساله اکران بفرمایید تا این بحث را ببندیم و برویم سراغ خود فیلم.

نعمتی: من در این سال ها بیشتر با کارگردان های فیلم اول و دوم کار می کنم و اتفاقا اولین فیلمی که با بازی من به اکران گروه «هنر و تجربه» رسید «انارهای نارس» بود و من آن موقع هم از آقای مصطفوی کارگردان اثر پرسیدم فکر می کنید فیلم به خوبی دیده می شود!

البته آن موقع که فیلم «انارهای نارس» در گروه «هنر و تجربه» اکران شد شرایط با الان فرق می کرد زیرا آن زمان فقط سه تا چهار فیلم در گروه اکران بود و می دانستیم که رقابت بین تعداد محدودی اثر است. البته آن موقع گروه «هنر و تجربه» بخش تبلیغات آنچنانی نداشت ولی الان تلگرام و اینستاگرام دارد که البته اینها را تبلیغات حرفه ای یک سرگروه سینمایی با آثار متفاوت و قابل بحث نمی دانم.

اگر قرار است فیلم های دیگر سرگروه ها هم در گروه «هنر و تجربه» اکران شود و یا فیلم هایی که متفاوت نیستند در این گروه روی پرده برود که دیگر «هنر و تجربه» از اهداف اولیه خود فاصله می گیردمن خودم کسی بودم که خیلی در شبکه های اجتماعی و رسانه های رسمی درباره فیلم های گروه «هنر و تجربه» نوشتم تا تبلیغ این آثار و این گروه باشد و اعتقاد دارم این گروه اولش خوب پا گرفت و خیلی از افراد می گفتند که ما اگر بخواهیم فیلم های متفاوت از جریان عادی اکران را ببینیم سراغ آثار گروه «هنر و تجربه» می رویم تا فیلم های خاص و قابل بحث ببینیم ولی امسال همه چیز به هم ریخت. اگر قرار است فیلم های دیگر سرگروه ها هم در گروه «هنر و تجربه» اکران شود و یا فیلم هایی که متفاوت نیستند در این گروه روی پرده برود که دیگر «هنر و تجربه» از اهداف اولیه خود فاصله می گیرد.

من فقط درباره «جاودانگی» و مهدی فردقادری حرف نمی زنم بلکه درباره این نسل از فیلمسازان جوان و باانگیزه حرف می زنم که با سرمایه اندک و سختی های زیاد اثرشان را ساخته اند و حالا در زمان اکران باید حمایت شوند. تازه این جوانان باید با تهیه کنندگانی کار کنند که ممکن است به دلایلی با فیلم هایشان برخوردهای سلیقه ای شود. مثلا همین اتفاق درباره آقای نوروزبیگی سال گذشته در فجر رخ داد و تمام فیلم هایش بایکوت شد. آن زمان قول دادند در زمان اکران شرایط بهتری برای فیلم هایش فراهم کنند ولی این هم محقق نشد.

فیلمسازان جوان ما با پتانسیل های بالا و با دانش روز دنیا نیاز به حمایت و تشویق دارند. مگر آقای اصغر فرهادی که امروز افتخار سینمای ما شده اند وقتی جوان بودند و تازه کارشان را شروع کرده بودند چه کسی تشویق و حمایت شان کرد؟ او سال های سال فیلم هایش را ساخت تا بالاخره به آن نقطه ای که می خواست رسید.

من به عنوان یک بازیگر خیلی دوست دارم با این بچه های جوان کار کنم و به سهم خودم به آنها کمک کنم، غالبا هم یا دستمزد نمی گیرم یا مبلغ کم می گیرم ولی همین فیلم ها هم حداقل یک امتیاز باید داشته باشد؛ حداقلش باید این باشد که اکران درستی در اختیارشان باشد. «جاودانگی» اصلا فیلم ساده ای نبود و کارگردان سال ها روی فیلمنامه و فرم اجرای آن کار کرده بود. این فیلم سکانس پلان بسیار سخت و پیچیده ای بود، زمان و مکان را به سختی با هم ترکیب کرده بود و واقعا دلم می سوزد که اینگونه با آن رفتار می کنند.

ما از شما می خواهیم درباره مشکلات این بچه ها کار کنید. تکلیف این جوانی که سال ها روی یک فیلم کار کرده و به سختی تهیه کننده پیدا کرده و کارش را ساخته چیست؟ حالا در زمان اکران نباید در حق او کوتاهی شود. من نقدهایی که در ایتالیا درباره «جاودانگی» نوشته شده خواندم که چقدر خوب تحلیل کرده بودند. آنها آنقدر از این فیلم حمایت کرده بودند که ما لذت می بردیم ولی وقتی وارد ایران شدیم اصلا معلوم نبود فیلم چطور اکران شده است.

این یک معضل است که اگر الان جلوی آن گرفته نشود این گروه را به انحراف معیار از اهداف خود می کشد و کار به جایی می رسد که برای فیلمسازی در این گروه هم باید دست به دامن یکسری بازیگران جدید شد که فروش را تضمین کنند.

سینما شده است مختص یک عده خاص که با هم کار می کنند و فیلم می سازند و پولش را هم خودشان می برند و بقیه هم کلا بیرون این دایره هستند.

مارال فرجاد: من تماشاچی پر و پا قرص فیلم های گروه «هنر و تجربه» هستم و همیشه می گفتم خوشبختانه فضایی ایجاد شده تا هنرپیشه هایی که سبک متفاوتی دارند و کارگردان هایی که فکر جدیدی دارند بتوانند خودشان را نشان دهند.

در این دنیای سینما که بر اساس پول و شهرت شکل گرفته و یک دار و دسته ای اجازه نمی دهند دیگران ورود کنند حداقل گروه «هنر و تجربه» امکان دیده شدن را به کارگردانان و بازیگرانی که از جنس دیگری هستند، داده بود و می دیدم که هر بازیگری در این آثار حضور ندارددر این دنیای سینما که بر اساس پول و شهرت شکل گرفته و یک دار و دسته ای اجازه نمی دهند دیگران ورود کنند حداقل گروه «هنر و تجربه» امکان دیده شدن را به کارگردانان و بازیگرانی که از جنس دیگری هستند، داده بود و می دیدم که هر بازیگری در این آثار حضور ندارد و بیشتر یک عده از بازیگران خاص در این آثار بازی می کنند و اینجا به آنها فضا داده که دیده شوند و این امر مرا خیلی خوشحال می کرد، ولی تازگی ها می بینم که متاسفانه فضا در این گروه هم در حال تغییر است.

منهای فیلم ما که به آن اکران خوبی نداده اند، من با این موضوع ناراحت کننده هم مواجه شده ام که آن کارگردان ها و بازیگرانی که دی وی دی آثارشان در سوپرمارکت ها عرضه می شد از امسال آمده اند و می گویند ما فیلم سینمایی برای اکران در «هنر و تجربه» می سازیم. اینجا گروهی بود که قرار بود فیلم هایی که ایده و فکر جدید داشتند و اکران سینما را عادلانه به آنها نمی دادند به اینجا بیایند ولی الان شرایطی شده که همان فیلم هایی که در سوپرمارکت ها می دیدیم قرار است برای گروه «هنر و تجربه» ساخته و اینجا اکران شوند. سطح گروه «هنر و تجربه» دارد تغییر می کند و دیگر اگر به من زنگ بزنند که بیا فیلم «هنر و تجربه» ببین من بگویم نمی آیم چون همان آثاری در این گروه اکران می شود که در سوپرمارکت ها عرضه می شود.

«جاودانگی» در جشنواره های مختلف جهان دیده شد و لابد یک حرفی برای گفتن دارد حال چرا باید اکران مناسبی نداشته باشد. چرا باید سطح آثار به نمایش درآمده در «هنر و تجربه» در حد برخی فیلم های بی کیفیت که در شبکه نمایش خانگی عرضه می شود، نازل شود. همه الان می گویند داریم سینمایی کار می کنیم و می خواهیم در گروه «هنر و تجربه» اکران کنیم. آیا واقعا آن کارگردان سواد و درک و فهمش در حد گروه «هنر و تجربه» است. سال بعد به نظرم اوضاع بدتر می شود.

*شما نه فقط به عنوان یک بازیگر بلکه به عنوان یک مخاطب آثار «هنر و تجربه» یک خطر را هشدار می دهید.

الان اوضاع گروه «هنر و تجربه» منهای اینکه فیلم های پرفروش دیگر سرگروه ها را کنار آثار ما اکران می کند، دچار این خطر هم شده که به مرور استاندارد تولید و اکران آثار در آن نازل شودفرجاد: الان اوضاع گروه «هنر و تجربه» منهای اینکه فیلم های پرفروش دیگر سرگروه ها را کنار آثار ما اکران می کند، دچار این خطر هم شده که به مرور استاندارد تولید و اکران آثار در آن نازل شود.

*البته من هم به عنوان کسی که غالب فیلم های مطرح گروه «هنر و تجربه» را از زمان راه اندازی این گروه دیده و مورد نقد و بررسی قرار داده، این نقد را وارد می دانم که به ویژه در یک سال اخیر سطح کیفی آثار اکران شده در این گروه پایین آمده است.

فردقادری: در سه سال فعالیت این گروه باید فقط سه تا چهار اثر اکران خیلی موفق داشته باشند؟ چرا سینماتک های دنیا می توانند دوام بیاورند ولی در سینمای ایران یک زمان طرح «آسمان باز» بود و شکست خورد و حالا این خطر احساس می شود که گروه «هنر و تجربه» هم دچار انحراف شود؟

به نظرم من، چون یک قانونی وجود دارد که همه برای چند نفر. همه ما که فیلم های تجربه گرایانه می سازیم، هستیم تا بقیه دیده شوند. گروه «هنر و تجربه» شده است برای چند فیلمساز. آیا حمایت گروه از این فیلم هایی که موفق شدند، اندازه همان فیلم هایی است که موفق نشدند. البته درباره آن موفقیت ها هم می شود صحبت کرد. وقتی فیلم ۶۰۰ میلیون هزینه ساخت آن شده ولی ۵۰۰ میلیون هزینه تبلیغات کرده است که دیگر فیلم موفق در اکران نام نمی گیرد.

من می گویم انتخاب اعضای شورای سیاستگذاری گروه «هنر و تجربه» به چه شکلی اتفاق می افتد و نقش فیلمسازانی که سرنوشت کارهایشان با این گروه گره خورده است در انتخاب این افراد چیست؟

* خانم فرجاد این اولین فیلم شما است که در گروه «هنر و تجربه» اکران می شود. آن زمان که پیشنهاد بازی در این فیلم را پذیرفتید نمی دانستید اکران آن به این گروه می رسد. الان پشیمان نیستید؟

فرجاد: نه پشیمان نیستم. یک نکته ای را خانم نعمتی گفتند مبنی بر اینکه وقتی فیلمی از طرف «هنر و تجربه» به من پیشنهاد می شد مشتاقانه برخورد و به معیارهای آن اثر اطمینان می کردم و می گفتم اگر این فیلم برای اکران در گروه «هنر و تجربه» ساخته می شود دارای یکسری استانداردها است ولی از امسال به بعد فیلمنامه ها انقدر خوب نیستند. من فکر می کردم کارگردان ها دارای فکر و اندیشه نو برای این گروه فیلم می سازند ولی با پیش تولیدهایی که امسال می بینم، سختگیرتر می شوم.