فرهنگ امروز/ علی نامجو: کریستوفر نولان فیلم‌ساز جاه‌طلبی است و این جاه‌طلبی را تا به امروز در تمام فیلم‌هایی که ساخته، آشکار کرده، تا از طریق تلفیق مجموعه‌ای از مفاهیم و اندیشه‌های متفاوت در بطنِ جهان‌بینی‌ای متقن و تفکربرانگیز با مجموعه‌ای از کلیشه‌های کهن و پسندیده نظام استودیویی، به فرمولی نوین و انحصاری برای ساخت آثاری مفرح-متفکرانه دست یابد.
در مجموعه مقالات کتابِ «کریستوفر نولان»، تلاش «امیررضا تجویدی» در ابتدا بسط دادنِ مجموعه دلایلی است برای اثبات اینکه فیلم‌ساز بریتانیایی، پتانسیل‌های ملزوم را برای ماندگاری در سینمای معاصر داراست. از نگاه نویسندگان این مجموعه، نولان از معدود فیلم‌سازان سینمای معاصر آمریکاست که شهرت و اعتبارش را بیش از هر چیز نه مدیون پیاده کردن ایده‌آل‌های ذهنی خویش در محصولاتی مستقل و مختار، که مدیون حضوری بسیار متفاوت در صنعت فیلم‌سازی هالیوود است؛ ساز و کاری عظیم که شهره به بلعیدن استعدادها و نابود کردن اعتبارشان و سپس بازگرداندنشان به نومیدانه‌ترین شکل ممکن، به خاستگاه پیشینی است. کریستوفر نولان اما در این مناسبات عظیم و پیش بَرنده تنها سازنده‌ای منفعل و حرف‌شنو نیست. او فیلم‌سازی است خوشفکر که کنش‌مندانه در پی ارائه آثاری است متفاوت برای ارتقای سطح سلیقه مخاطب سهل‌انگار سینمای عامه‌پسند امروزی.
کتاب پیش رو با پرداختن به هر دو برهه فیلم‌سازی کریستوفر نولان، یعنی؛ هم دوران پیش از ورود به صنعت هالیوود و هم ورود و ادامه کارش در این ساز و کار، می‌کوشد، نه صرفا در راستای اثبات حقانیت و موفقیت فیلم‌ساز در مجموعه آثارش تا به امروز، که در راستای اهمیت جایگاه کریستوفر نولان در سینمای امروز سخن به میان آورد.
در سالیان اخیر همواره در پی و پاسخ به نقدهای گوناگونی که بر آثار نولان شده، این پرسش نیز به ذهن‌ها متبادر شده که آیا کریستوفر نولان فیلم‌ساز مهمی است؟ آیا سازنده مبتکرِ یادگاری کماکان و با گذر بیش از یک دهه از ساخت فیلم ماندگارش هنوز هم فیلم‌سازی است با مولفه‌های منحصربه‌فرد و غافلگیرکننده و یا به یکی دیگر از قربانیان بی‌شمار بلندپروازی‌های بی هدفِ صنعت فیلم‌سازی هالیوود تبدیل شده و تنها کارمندی است استخدامی که فرمایشات کارفرما را پیاده می‌کند؟
این مجموعه در پی آن است که به بیان پتانسیل‌های بالقوه و بالفعل فیلم‌ساز شهیر بریتانیایی برای برخوردار شدن از جایگاهی مهم در سینمای معاصر آمریکا بپردازد و از عواملی سخن به میان آورد که در صورت بلوغ و تکامل‌شان در جهان‌بینی مستمر فیلم‌ساز می‌توانند به ماندگاری فیلم‌ساز منجر شوند و در صورت محقق نشدن و ایستایی در نقطه‌ای بیهوده، او را به پرتگاه فراموشی نزدیک و نزدیک‌تر خواهند ساخت.
ایبنا