وی با اشاره به اینکه در بسیاری از کشورها بحث حمایت از سینمای «هنر و تجربه» وجود ندارد، ادامه داد: این را می دانم که سینمای «هنر و تجربه» و فعالیت هایی که در آن صورت می گیرد در کشورهایی مانند کره جنوبی، ژاپن و چین وجود ندارد، البته شنیده ام که چین به تازگی به بحث سینمای «هنر و تجربه» و اینکه چگونه این سینما را در کشور خود مورد حمایت قرار دهد فکر می کند. نباید فراموش کرد که سینمای اکران و یا همان سینمای پرمخاطب نمی تواند بدون سینمای «هنر و تجربه» نفس بکشد، چرا که بدنه سینما نیاز به نوآوری دارد و «هنر و تجربه» شرایط برای نوآوری را ایجاد می کند.

انتقال تجربه «هنر و تجربه» به کشورهای دیگر

این مدیر سینمایی توضیح داد: فعالیت موفق سینمای «هنر و تجربه» ایران در سه سال گذشته می تواند الگویی باشد تا کشورهای آسیایی از آن استفاده کنند. ما نیز به دنبال یک برنامه ریزی مناسب هستیم تا بتوانیم این تجربه‌ها را به طور جدی تر در اختیار کشورهای فلات قاره و شرق آسیا که دارای صنعت سینما هستند و کشورهای همسایه به عنوان یک اتفاق قرار دهیم.

وی تاکید کرد: سینمای ایران، سینمایی است که طی ۱۲۰ سال گذشته در استفاده از روش ها مصرف کننده بوده است. درست است که ما از تجربه های جهانی برای پیشبرد سینمای خود استفاده می کنیم، اما امیدوارم بتوانیم دستآورد «هنر و تجربه» را به عنوان یک روش معکوس در اختیار کشورهای صاحب سینما در شرق آسیا و کشورهای فلات قاره قرار دهیم.

علم الهدی با اشاره به سیاست های این گروه سینمایی و ورود آن به بحث پخش فیلم در خارج از کشور توضیح داد: نگاه ما طی ۲ سال گذشته در حوزه سینمای «هنر و تجربه» معرفی این اتفاق به کشورهای مختلف بود و اینکه ما در سیاستگذاری های جدید آیا به جشنواره های بین المللی ورود پیدا کنیم یا خیر، بحث هایی است که باید درباره آن کار کارشناسی انجام داد. به هرحال ما آمده ایم که خلاها را پر کنیم نه اینکه کارهایی را که دیگران انجام می دهند دنبال کنیم. باید به خاطر داشته باشیم که اگر قرار باشد سینمای «هنر و تجربه» و یا سینمای عام به حوزه بازارهای بین المللی ورود پیدا کند، راهی جز تولید مشترک ندارد یعنی ما باید منابع مالی کشورهای مختلف را درگیر کنیم.

تولید مشترک به اکران جهانی کمک می کند

وی در پاسخ به این پرسش که در سینمای ایران ببیشتر می توان در حضور در جشنواره ها تمرکز کرد و اکران در سینمای دیگر کشورها بیان کرد: در حال حاضر سینمای ایران تنها با ۴۰۰ سالن سینما در داخل کشور درگیر است، اما در کشورهای دیگر مانند چین بالای ۲۰ هزار سالن، کره بالای ۴ هزار سالن، ترکیه بالای ۳ هزار سالن، ژاپن بالای ۳ هزار سالن سینما وجود دارد که می توان از ظرفیت آنها استفاده کرد. به این فکر کنید که اگر فیلم مشترک با نگاه درست و دور از تفکر کلاه گذاشتن بر سر طرف خارجی تولید شود، می تواند در اکران عمومی کشورهای دیگر نیز موفق باشد. به هرحال اگر سینمای ایران بتواند به یک سیاست کلی در زمینه حضور جدی در بازارهای بین المللی با هدف تولید مشترک دست پیدا کند که تبدیل به یک بازی برد برد شود بی شک با توجه به نیروی انسانی که دارد می تواند موفق باشد. البته این امر نیازمند یک برنامه ۱۰ ساله است و براساس آن می تواند بازارهای جهانی را در حد خود در اختیار گیرد.

دبیر شورای سیاستگذاری «هنر و تجربه» تاکید کرد: اما اینکه سینمای «هنر و تجربه» هم بخواهد در چنین فرآیندی حضور پیدا کند مدنظر من نیست و فکر می کنم که این سینما باید در همین چارت باقی بماند و فعالیت خود را در سطح ایران گسترده کند و اگر لازم بود این دستآورد را به کشورهای دیگر معرفی کند. بعد از آن اگر لازم دیدیم و به این نتیجه رسیدیم که خلایی موجود است سینمای «هنر و تجربه» می تواند در این زمینه ورود پیدا کند.

بعید می دانم دولت دوازدهم چه در دست آقای روحانی باشد چه دیگر نامزدها، بخواهد با «هنر و تجربه» مخالفت کند مگر اینکه کسی در دولت آینده روی کار آید که بخواهد سینما را تعطیل کندوی در جواب این سوال که برای برنامه ریزی بلندمدت در حوزه سینمای «هنر و تجربه» باید دید که دولت آینده آیا تمایلی به ادامه فعالیت های این گروه دارد یا خیر، توضیح داد: به نظر می رسد هر دولتی با هر نیتی که وارد شود؛ البته به جز دولتی مانند دولت دهم و تفکری که پشت آن بود، باید از این فعالیت استقبال کند. «هنر و تجربه» دستآوردهای زیادی با حداقل منابع مالی دارد. بودجه کل گروه «هنر و تجربه» ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان است که بودجه تولید یک فیلم است اما دستآوردهایی که این سینما طی سه سال گذشته توانسته در اختیار سینمای ایران قرار دهد، قابل توجه است. بعید می دانم دولت دوازدهم چه در دست آقای روحانی باشد چه دیگر نامزدها، بخواهد با «هنر و تجربه» مخالفت کند مگر اینکه کسی در دولت آینده روی کار آید که بخواهد سینما را تعطیل کند که البته تنها بحث «هنر و تجربه» نخواهد بود و کل سینما را از بین می برد.

خودشیفتگی سینمای ایران حد داشته باشد

علم الهدی در بخش دیگری از صحبت های خود به بازار فیلم ایران اشاره کرد و گفت: زمانی که از بازار صحبت می شود یعنی عرضه و تقاضا. در یک بازار فیلم قرار نیست تنها فروشنده باشیم، بلکه باید خریدار نیز باشیم، این در حالی است که در ایران کسی اجازه ندارد برای اکران سینماها فیلم خارجی بخرد. در چنین شرایطی چرا باید انتظار داشته باشیم که کشورهای دیگر برای اکران سینماهای خود از ما فیلم بخرند؟ مگر ما خیلی متفاوت هستیم و یا سینمای خاص و متفاوتی نسبت به سینمای دیگر کشورها داریم؟ معتقدم که خودشیفتگی ما باید حدی داشته باشد، نمی توانیم بگوییم ۳۶۰ روز اکران خارجی در سینماهای خود نداشته باشیم و بعد بگوییم می خواهیم بازار بین المللی فیلم داشته باشیم. بازار زمانی تعریف درستی دارد که خرید و فروش در آن وجود داشته باشد. ما در این بازار نمی توانیم فیلمی برای اکران عمومی بخریم اما در کنار آن انتظار داریم که محصولات خود را به فروش رسانیم.

وی ادامه داد: تاکید می کنم که چنین بازاری که تنها فروشنده باشند وجود ندارد، اما مدیران بین المللی ما و کسانی که در حوزه پخش هستند تنها روی فروش و جشنواره ها تمرکز دارند. زمانی که سیاست بازار و سینمای ایران به سمت خرید فیلم های خارجی برای اکران عمومی برود، آن زمان است که با یک حیات طبیعی سروکار داریم؛ چیزی که الان در بازارهای ما موجود نیست. در واقع می توان گفت بازاری که تنها به فروش محصول می اندیشد تبدیل به یک نمایشگاه محصولات داخلی می شود، در صورتی که بازارهای بین المللی نمایش آثار داخلی و خارجی را دارد. امیدوارم در دولت دوازدهم به یک بازار فیلم با معنای درست دست پیدا کنیم.

برگزاری جلسه با شورای صنفی نمایش

علم الهدی در پایان صحبت های خود با اشاره به حذف اکران فیلم های دیگر سرگروه‌ها و همچنین گروه آزاد در گروه «هنر و تجربه» گفت: هنوز نمی دانیم مشکل شورای صنفی نمایش با گروه «هنر و تجربه» چیست. بعد از اینکه تصویب شد فیلم های دیگر سرگروه‌ها در «هنر و تجربه» نمایش داده نشود به حبیب ایل بیگی معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی نامه ای دادیم و خواستیم شورای عالی اکران را تشکیل دهد زیرا معتقدیم شورای صنفی نمایش نمی تواند در این زمینه سیاست گذاری کند. در حال حاضر هم منتظریم یک جلسه با شورای صنفی نمایش داشته باشیم و دلایل خود را برای اکران فیلم های گیشه ارائه کنیم، چرا که دوستان شورای صنفی نمایش پشت درهای بسته تصمیم گرفته اند.