به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ «جاسوسانی که به سرما بازگشتند» نام کتاب جدید «برنارد اوکانر» است. کتاب داستان ایسلندی‌هایی را روایت می‌کند که در کشور «دانمارک» به تحصیل مشغول بودند اما توسط نازی‌ها به کشور خود بازمی‌گردند. این اتفاق در پی آن رخ داد که نازی‌ها «دانمارک» را اشغال کردند تا جاسوسی متفقینی را انجام دهند که «ایسلند» را اشغال کرده بودند.
کتاب بر اساس گزارشاتی که از بازجویی از افراد مختلف انجام شده و در آرشیو ملی «لندن» موجود است شکل گرفت. این بازجویی‌ها از ایسلندی‌هایی که در «دانمارک» مشغول به کار یا تحصیل بودند ضبط شده بود. نیروهای آلمان این ایسلندی‌ها را آموزش داده بود تا به عنوان سرویس جاسوسی به کشور خود بازگردند و اطلاعات مربوط به متحدین را در اختیار آنان قرار دهند. «برنارد» در این باره به «ایسلند ریویو» گفت: «این افراد حقوق بسیار بالایی دریافت می‌کردند، غذای خوبی در اختیار آنان قرار می‌گرفت. محل سکونت آنان فراهم شده و به آنان قول شغلی مناسب پس از جنگ در «آلمان» داده شده بود.»
«اوکانر» در این باره می‌گوید: «بسیاری از این افراد ادعا کرده بودند فقط برای اینکه بتوانند به وطن خود بازگردند پیشنهاد آلمانی‌ها را پذیرفتند اما بدون شک برخی از آنان با عقاید نازی‌ها موافق بودند و دوست داشتند برای ارتش آلمان کار کنند. علاوه بر این شرایطی که آلمانی‌ها در اختیار آنان قرار دادند در کوران جنگ و درگیری در کشورهای مختلف فرصتی مغتنم به حساب می‌آمد. اکثریت انان پس از بازگشت بلافاصله خود را به نیروهای آمریکایی یا بریتانیایی تسلیم کردند اما عده کمی پس از یک هفته بازداشت شدند.
اتفاقی که پس از این ماجرا رخ می‌دهد بسیار جالب است. این افراد برای انجام بازجویی به «لندن» فرستاده می‌شوند و به عنوان جاسوس اعدام نمی‌شوند. در این بازجویی‌ها داستان زندگی و روند آموزش خود به عنوان جاسوس را توضیح می‌دهند و چند نفر از آنان تصمیم می‌گیرند نقش جاسوس دوجانبه را ایفا کنند و در نظام آلمانی‌ها نفوذ کنند. همین موضوع سبب شد آنان به اشتباه به متفقین بگویند انگلیس قصد اشغال نروژ را دارد و نازی‌ها را فریب دهند.
«برنارد اوکانر» نویسنده و مورخ موفقی است و معتقد است داستان در برهه‌ای از تاریخ بسیار معروف شد و ارزش بازگویی را داشت. وی تصمیم گرفت با هزینه شخصی خود این کتاب را منتشر کند. او می‌گوید «دوست داشتم ناشری ایسلندی یا دانمارکی برای انتشار کتاب پیدا کنم تا نظر مردم این دو کشور را درباره اتفاقات کتاب بدانم اما احساس کردم این ناشرین مایل نخواهند بود کتابی تاریخی به زبان انگلیسی منتشر کنند. بنابراین تصمیم گرفتم خودم به تنهایی این کار را انجام دهم.»