به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر ؛ کتاب قانونی اساسی زمینشهر نوشته موسی اکرمی به همت مؤسسۀ پژوهشی نگاه معاصر، با جلد شمیز، در  ۲۵۲ صفحه منتشر شد. این کتاب علیرغم یک پیشگفتار و مقدمه از دوازده فصل و یک پیوست قانون اساسی زمینشهر یا قانون اساسی زمینشهر به معنای عام(قانون اساسی دورۀ گذار به زمینشهر)  که خود شامل هشت فصل است تشکیل شده است.

در فصل یکم که کلیات( تعریف، اهداف، و بنیادهای زمینشهر) کتاب است مواردی از این قبیل آمده است:

اصل ۱- زمینشهر، به مثابۀ «زیستشهر یگانۀ زمینی»، متشکل از چندین ایالت به هم­پیوسته، به صورت «ایالات متحد زمین» (در فراگیری کامل زمین، بی­ هیچ استثنائی در بخشی از آن)، با شیوۀ مدیریت شورایی در همۀ سطوح خرد و کلان، و برخورداری همۀ شهروندان آن از مالکیت مُشاع همۀ زمین و ابزارهای تولید و امکانات خدمات جمعی، در چارچوب این قانون اساسی، نتیجۀ فعالیت نظری و عملی بیشترین شمار انسان­ها است، که، با ساختار اقتصادی ۔ اجتماعی ۔ زمینشهرداریِ شایسته، عدالت در ابعاد گوناگون آن (عدالت در کلیت پایگان زمینشهرداری، عدالت اقتصادی، عدالت جغرافیایی، عدالت جنسی، عدالت قومی، عدالت نژادی، عدالت درمانی، عدالت آموزشی، عدالت آموزه­یی دینی و فلسفی و اخلاقی، و…)، و همچنین حقوق اساسی زمینشهروندان، و آزادی­های اساسی آنان را تضمین می­ کند، و اشخاص حقیقی و حقوقی وظایف راستین خود را به­ درستی انجام می­دهند تا جامعۀ بزرگ انسانی بر روی کرۀ پاک و سالم زمین همواره بتواند درخورِ زیستِ شایستۀ همۀ انسان­ها، و حتی دیگر گونه­‌های زیستی، باشد. تبصره. برخورداری انسان­ها از زیست­‌شناسی­‌های گوناگون (از الف. زیست­‌شناسی عیبناک تا ب. زیست­‌شناسی در سطح انسان میانگین و پ. زیست‌­شناسی برخورداری از توانایی ­های گوناگون زیستی بالاتر از انسان میانگین) نشان­دهندۀ بی عدالتی و تبعیض زیست‌­شناختی نخواهد بود. در این مورد اولاً همۀ انسان­ها، با هر زیست­‌شناسی­‌ئی، از حقوق اساسی و آزادی­‌های اساسی و وظایف اساسی یکسان برخوردارند، ثانیاً برای از میان بردن نقص زیست­‌شناختی افراد از هیچ­گونه کوشش علمی و فن­‌شناختی رایگان دریغ نخواهد شد، و ثالثاً اگر برخورداری از زیست­‌شناسی بالاتر از سطح میانگین حقوق ویژه­ ای را ایجاد می­ کند به ازای آن وظایف ویژه­ ای را نیز پدید می­آورد بی­ آن­که فرد برخوردار از چنان زیست­شناسی­‌ئی اجازۀ نقص حقوق و آزادی­های قانونی دیگران را پیدا کند.

اصل ۲- در زمینشهر تنها قانون اساسی واحد، پایتخت زمینشهری واحد، پول واحد، و پرچم زمینشهری واحد وجود دارد. به منظور آسانی مکاتبات میان شوراها و نهادهای گوناگون از یک­سو و میان تک­تک شهروندان در سراسر زمینشهر از سوی دیگر، وجود زبان واحد در کنار زبان­های بومی ترویج می­ گردد. بجز این موارد هیچ­گونه رسمیت انحصاری زمینشهری­‌ئی برای هیچ گروه یا دسته‌­بندی یا جمعیت فکری/ عقیدتی خاص یا هیچ آموزۀ اخلاقی یا دینی یا فلسفی یا نگرش عرفانی یا نظریۀ علمی یا گونه و سبک هنری یا نوع ورزشی وجود ندارد.

تبصرۀ ۱- زندگی جمعی تراز زمینشهری ضمن برخورداری از مؤلفه­‌های نمونه­‌های زندگی اشتراکی گوناگون پیشاتاریخی (از آغاز پدیدآیی انسان تا آغاز پدیدآیی زمینشهر) تفاوت­های مهمی در چندی و چونی با آن­ها دارد تا در سامانۀ زمینشهری، با برخورداری از پیچیدگی­‌های فزایندۀ بالقوه، و بهره­‌گیری از درس­‌آموزی­ ها در تاریخ و دستاوردهای مادی و معنوی، هم پاسخگوی نیازهای جسمی و مادی و روانی و معنوی تک­تک افراد و هم هماهنگ­ کنندۀ همۀ آنان در ساختار انداموار جامعه باشد به گونه‌­ئی که هر یک از انسان­ها برای همگان باشد و همگان برای هر یک از انسان­ها.

تبصرۀ ۲- در زمینشهر چیزی به نام «ملت» و چیزی با صفت «ملّی» وجود ندارد؛ این دو مانند «دولت» و «دولتی» متعلق به پیشاتاریخ انسان، یعنی دوران پیشازمینشهری، بوده­ اند و در زمینشهر معنائی ندارند.