به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ احمد فردید متفکری مناقشه‌برانگیز در سپهر فکری و فلسفی ایران است. مناقشاتی که تماما به ساحت فلسفه محدود نشده است و پای فردید را حتی به بگو مگوهای سیاسی روز نیز باز کرده است. با این‌همه آیا فردید متفکر خوش‌اقبالی است؟ اهمیت این پرسش از آن روست که هرچه باشد، فردید، نخستین فیلسوف زمانۀ ماست و از این لحاظ نامش در کنار نام‌هایی هم‌چون نیما و صادق هدایت قرار می‌گیرد که پیش از دیگران، وضع تاریخی زمانۀ ما را درک کرده و با آن مواجه شده‌اند. اما به نظر می‌رسد مراجعه‌های گاه خصمانه و گاه گزینشی به فکر فردید، نشانۀ ناپیموده ماندن این راه است. چگونه می‌توان راهی که فردید، نیما، شایگان، داوری و دیگرانی مانند آن‌ها پیموده‌اند را فارغ از مقصدی که هریک به آن رسیده‌اند؛ به درستی پیش رفت؟ به نظر می‌رسد باید به این پرسش باز گردیم که این «راه» چه بوده است؟