به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ دکتر ویلیام هوارد گاس، داستان‌نویس، منتقد ادبی و استاد فلسفه اهل آمریکا روز چهارشنبه (۱۵ آذرماه) در سن ۹۳ سالگی در سنت لوئیس میزوری چشم از جهان فروبست. همسر گاس دلیل مرگ او را نارسایی قلبی اعلام کرده است. او به مدت ۳۰ سال در دانشگاه واشنگتن سنت لوئیس تدریس می‌کرد و در زمان مرگ یک استاد بازنشسته بود.

دکتر گاس، بیشتر به دلیل ساختن اصلاح «فراداستان» برای توصیف موقعیتی که در آن نویسنده خود بخشی از داستان می‌شود، شهرت پیدا کرد. او خود یکی از بهترین متخصصان در این زمینه بود.

نوشته‌های گاس بازتاب دانش او در فلسفه و پیش‌زمینه آکادمیک او بود. او از کلمات معمولی برای بیشترین تاثیر استفاده می‌کرد. ریتم و تلاشی که او برای هر جمله به کار می‌بست، تحسین سایر نویسندگان را برمی‌انگیخت. او در یکی از مقاله‌هایش می‌گوید: «جملات روح دارند. این جنایت است که بگذاریم بخشی از جهان بمیرد.» 

از زمان انتشار نخستین رمانش، «خوش اقبالی اومنستر» در سال ۱۹۶۶ میلادی، گاس به یکی از معتبرترین نویسندگانی تبدیل شد، اما هیچگاه کتابی پرفروش ننوشت. همچنین او توانست جوایز معتبری چون؛ جایزه ترومن کاپوتی برای نقد ادبی و جایزه کتاب ملی، جایزه پوشکارت، جایزه قلم فاکنر و صد هزار دلار به خاطر یک عمر دستاورد ادبی را به دست آورد.

شاهکار او «تونل» که در ۱۹۹۵ میلادی منتشر شد، کتابی ۶۵۲ صفحه‌ای است که شخصیت اصلی آن استاد دانشگاه میانسالی به نام ویلیام فردریک کوهلر است که مردی تنها، فقیر و بدخلق به حساب می‌آید. او که در زیرزمین خانه‌اش گوشه‌گیر می‌شود و کم کم راهش را از میان یک تونل به بیرون پیدا می‌کند. او تلاش می‌کند از ازدواج بدون عشق و زندگی دردناک و غم‌انگیزش فرار کند. حدود ۳۰ سال طول کشید تا گاس این کتاب را به اتمام برساند، اما اثرش مخاطبان زیادی پیدا نکرد. و در حالی که بسیاری از منتقدان به شدت او را تحسین کردند، بقیه با آن مشکل داشتند.