به گزارش فرهنگ امروز به نقل از شرق؛ فرهاد مهندس‌پور، دبیر سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، با انتشار نامه‌ای، از تمامی آثار شرکت‌کننده در جشنواره سی‌وششم تئاتر فجر دفاع قانونی کرد که همان تأییدیه شورای نظارت و ارزشیابی برای چنین حضوری کافی و قانونی است. او در نامه‌ای خطاب به گروه‌های نمایشی راه‌یافته به این جشنواره تأکید کرد: تنهاوتنها نهادی که اجازه نظارت قانونی بر نمایش‌ها را دارد، شورای ارزشیابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی است.خواندن نامه‌ای از سوی یک نهاد خارج از وزارت ارشاد، برای حسین کیانی، چون نام نمایشش –روز عقیم- در میان فهرست برگزیدگان بخش مرور و مسابقه بین‌الملل آمده بود، انگیزه انصراف این کارگردان نامی را فراهم کرد، به دلیل آنکه نمی‌خواست ممیزی‌هایی بیشتر از آنچه را شورای نظارت و ارزشیابی در زمان اجرای عمومی اعمال کرده است، بپذیرد. این حرکت باعث شد فرهاد مهندس‌پور شخصا از این کارگردان بخواهد که حتما در جشنواره تئاتر فجر حضور پیدا کند. حسین کیانی هم تأکید کرد بنابر همان رأی و نظر شورای نظارت و ارزشیابی حاضر به شرکت در جشنواره خواهد بود. می‌دانیم که او یکی از سرمایه‌های ملی و فرهنگی ماست و بودن چنین شخصیت‌های فرهنگی ای است که شاخص و عیار فرهنگی یک جشنواره را بالاتر خواهد برد. حالا بعد از این جریان، مهندس‌پور برای آنکه تمام آثار پذیرفته‌شده به استناد بازبینی و نظر شورای نظارت و ارزشیابی صورت گرفته است، از تمامی این آثار دفاع کرده است.مهندس‌پور، دبیر جشنواره، در متن نامه خود خطاب به دوستان و هنرمندان تئاتر ایران و گروه‌های نمایشی راه‌یافته به جشنواره آورده است: جشنواره تئاتر فجر، جشن گفت‌وگوی تئاتر ایران است برای اینکه بتواند به تعهدات و آرمان‌های خیرخواهانه‌اش دست یابد و برای آنکه بتواند به وظیفه حرفه‌ای، اخلاقی و اجتماعی‌اش عمل کند، بیش از هر چیز به اختیار خلاقانه و اخلاقی و اندیشمندانه و قانون‌مدار نیاز دارد. همگی می‌دانیم در برهه‌هایی پیش آمده که دستگاه‌ها یا نهادهایی با گرایش‌های سیاسی و برای نوعی از تسویه‌حساب یا قدرت‌نمایی، تئاتر را بهانه قرار داده‌اند. این اعمال فشارها اغلب بر بنیان تفسیرها و تعبیرهای شخصی یا گروهی، از یک نمایش یا گاه فیلم و کتاب، آغاز شده و به جریانی علیه افرادی در رده‌ها و جایگاه‌های دیگر انجامیده است. در اینجا بر آن نیستم که به کندوکاو این جریان بپردازم ولی اگر به آن اشاره کردم برای این است که در آستانه سی‌وششمین جشنواره تئاتر فجر چند نکته را یادآور شوم. پیش از هر چیز باید یادآور شوم که تلاش این دوره از جشنواره بر این بوده است تا پذیرای بیشترین گروه‌های نمایشی کشور و دربردارنده گونه‌گون‌ترین فرم‌های نمایشی داخلی و خارجی باشد. آنچه اکنون برای یکایک جامعه تئاتر ایران اهمیت دارد این است که گروه‌های راه‌یافته با آسایش و فراغت و اطمینان، آثارشان را برای تماشاگران به نمایش بگذارند و بی ترس و واهمه، جشن گفت‌وگوی فرهنگی خود را بی‌آغازند.نخست اینکه جشنواره تئاتر فجر، از سویی رویدادی ملی است در بزرگداشت خیزش فرهنگی و مردمی ایران در سال ١٣٥٧ و از دیگر سو، رویدادی است فراملی زیرا این جشنواره یکی از بزرگ‌ترین گردهمایی‌های فرهنگی در منطقه و آسیاست که می‌تواند تهران را به قطب فرهنگی و تئاتری این‌سوی جهان تبدیل کند تا سند فرهنگی زنده‌ای باشد در رد تبلیغات تروریستی گسترده علیه کشورمان.
دوم اینکه بنا بر نص صریح قانون، تنهاوتنها نهادی که شورای انقلاب فرهنگی به او اجازه داده تا بر اجرای نمایش‌ها نظارت داشته باشد، «شورای ارزشیابی و نظارت» اداره کل هنرهای نمایشی است. مصوبه شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، پارامترهای روشنی را بیان کرده و خطوط قرمز را به نحوی نشان داده که تشخیص آنها به تفسیر و تأویل نیاز ندارد. معنای روشن قانون این است که نمی‌توان با تفسیر و تعبیر به رد و حذف نمایشی پرداخت. ازاین‌رو هیچ‌کس حق ندارد تفسیر و حساسیت و تعبیرهایش را ملاک برخورد با تئاتر قرار دهد.
سوم اینکه نمایش‌هایی که در هرجای ایران به صحنه رفته‌اند، مجوز شورای ارزیابی و نظارت داشته‌اند و بدیهی است پذیرفته‌شدن این نمایش‌ها در جشنواره، بر اساس همان اجراست و به‌این‌ترتیب نیاز به بازبینی و مجوز دوباره ندارد. زیرا نهاد برگزارکننده جشنواره، اداره کل هنرهای نمایشی و انجمن هنرهای نمایشی، خود نهادهای بالادستی گروه نظارت و ارزشیابی‌اند.
چهارم اینکه هنرمندان تئاتر ایران و گروه‌های نمایش در سراسر ایران با دانش و آگاهی اجتماعی به تولید نمایش می‌پردازند و بر این نکته واقف‌اند که جشنواره تئاتر فجر، جشن گفت‌وگوی مردم با تئاتر و تئاتر با مردم است و این فرصت فرهنگی ازهمین‌روی مغتنم است تا همه با هم در آن به گفت‌وگو بنشینیم و سرمایه‌ها و ظرفیت‌های ملی و انسانیمان را مرور کنیم.
پنجم اینکه اداره کل هنرهای نمایشی و گروه نظارت و ارزشیابی به کار خود واردند و ستاد جشنواره تئاتر فجر که از بدنه تئاتر کشورند و به حساسیت‌ها و ضرورت‌های اجتماعی، قانونی و اخلاقی نهاد تئاتر آگاه‌اند، پشتیبان کنش شمایند و بسیار صریح به همه کسانی که نگرانند اعلام می‌کنند که هنرمندان ایران، ستایشگران و پرورش‌دهندگان فرهنگ ایران‌اند و با آگاهی و شادی و خرد، جشنواره هرساله خود را برپا خواهند داشت.
این‌همه را برشمردم تا گفته باشم که ما با هم و در یک خانه زندگی می‌کنیم که کشور ماست، جایی که در آن بالیده‌ایم و همه توانمان را هزینه می‌کنیم تا جوانان و نسل‌های آینده در آن ببالند و رفتار و عقلانیت امروز ما، پشتوانه فردای ایران است. کردارهای ما برای حراست از خودمان در این موقعیت‌ها نیست، بلکه برای آن است که جسارت بورزیم و خودمان را برای دیگران، برای هنرمندان و فرهنگ‌پروران و دانش‌ورزان هزینه کنیم. امیدوارم از این مجال بیشترین بهره را ببریم.