به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ آمارهای ارائه شده در سایت ورلد واید وب سایز (Worldwidewebsize) نشان می‌دهد که در هر ثانیه، 6 هزار پیام توئیتری در این شبکه اجتماعی منتشر می‌شود که می‌شود 42 هزار جمله و 1428000 کالمه در هر ثانیه.
سایت مذکور یکی از فعالین اصلی اندازه‌گیری سطح و ابعاد اینترنت است که آمارهای زیر به صورت دقیق در سرورهای آن ثبت می‌شود. اندازه اینترنت یا همان شبکه جهانی وب (www) از دو طریق محاسبه می‌شود. یکی بر اساس محتوا که در سال 2014 میلادی، یک میلیون اکسترابایت تخمین زده شد و روش دوم از طریق ترافیک سایت‌ها، که توسط مراجع خاصی اندازه‌گیری می‌شود. برای مثال ترافیک جهانی اینترنت به تازگی توسط مرکز «زتابایتس» (zettabytes) معادل 250 میلیون دی‌وی‌دی تخمین زده شده است.
حالا این رقم‌ها را با تعداد کتاب‌های منتشر شده در کشوری مانند انگلستان مقایسه کنید. در سال 2013 میلادی در بریتانیا 184 هزار کتاب منتشر شد که بیشترین تعداد در جهان محسوب می‌شود. همه اینها را با تعداد ژن‌های انسان مقایسه کنید، آن وقت متوجه خواهید شد که اطلاعات آینده می‌توانند بر اساس ژن انسانی محاسبه شوند.
در مطالعات مختلف روی ژن‌های انسانی مشاهده شده که این تعداد و ارقام ناچیز هستند و دانشمندان می‌گویند آینده فایل‌ها و کتابخانه‌ها بر اساس ژن‌های انسان ساخته خواهد شد. نوع بشر در طول روز اطلاعات عظیمی را در مغز خود ذخیره می‌کند که خودش از وجود آنها بی‌اطلاع است. بر اساس این گزارش، بسیاری از دولت‌ها روی این مسئله کار می‌کنند که بتوانند اطلاعات را روی ژن‌های انسانی ذخیره کنند و بتوانند آنها را مدیریت و کنترل کنند.
البته در حال حاضر ذخیره چنین اطلاعات عظیمی حتی در سرورهای قدرتمند چیزی تخیلی است که تنها در فیلم‌های سینمایی مشاهده می‌شود. (فیلم جان سخت 4) ولی محققان اعتقاد دارند در آینده کتابخانه‌ها و آرشیوهای آنلاین از ژن‌ها و کدهای نوشته شده استفاده خواهد کرد.
دانشمندان در تلاش هستند که ذخیره کتاب‌ها و اطلاعات در آینده بر اساس ضرورت انجام گیرد و مطالب غیرضروری همانند مغز انسان به فراموشی سپرده شود. البته مکان ذخیره این اطلاعات نیز برای دانشمندان هنوز مشخص نیست که برای مثال باید روی سرورهای مجازی باشد یا زیر آب نگهداری شود.
اکثر این مباحث در حال حاضر توسط شرکت‌های فعال در زمینه تکنولوژی در حال آزمایش است، اما خیلی از شرکت‌های فعال در حوزه زیست‌شناختی نیز در حال کار روی این هستند که چگونه ژن انسان به ذخیره اطلاعات کمک می‌کند. باید ذخیره اطلاعات روی دیسک‌های نیکلی باشد یا اطلاعات به صورت کدهایی نوشته شود که توسط دستگاه‌های لیزری خوانده شود.
در مقاله‌ای که مجله مشهور نیچر در تاریخ 11 اکتبر سال 2016 منتشر کرد، سه محقق به نام‌های مین‌گو، کیمینگ زانگ و سیمون لیمون نتایج مطالعات خود را در این حوزه نوشتند. آنها بر این باور هستند که ذخیره اطلاعات در آینده‌ای نزدیک روی سلول‌های نانو انجام خواهد گرفت که بر اساس عملکرد ژن‌ها است. این ذخیره نانوتکنولوژی توسط میکروسکوپ‌های ویژه‌ای خوانده می‌شود که گفته می‌شود نانوکریستال‌ها را به تشعشعاتی مرئی تبدیل می‌کنند.
این مطالعات هنوز در سطح نظریه قرار دارد ولی محققان زیست‌شناس از هم اکنون مطالعات خود را برای استفاده از ژن انسان در ذخیره اطلاعات آغاز کرده‌اند که از آن به عنوان حافظه اسید هسته‌ای (NAM) یاد می‌شود.
این اطلاعات روی اسیدهای نوکلئیک ژن انسان ذخیره می‌شود و توسط دستگاه‌های ویژه‌ای به اطلاعات قابل مشاهده تبدیل می‌شوند. محققان اخیراً توانسته‌اند موسیقی و اطلاعات محدودی مثل یک عکس را روی ژن انسان ذخیره کنند. این تکنولوژی در دوران تولد خود به سر می‌برد ولی به ظاهر در حال پیشرفت‌های خوبی است و به نظر می‌رسد در آینده دیگر خبری از کتاب‌خانه یا آرشیوهای سنتی نباشید و همه چیز در ژن‌های انسانی ذخیره شود.