به گزارش فرهنگ امروز به نقل از اعتماد؛ «ایران درودی» خوش‌اقبال بود که بعد از ۷سال بالاخره شانس این را داشت که برای احداث موزه‌ای که هزینه ساخت آن را نیز تقبل کرده زمین به او واگذار کردند. عکس‌های بسیاری از او در این سال‌ها مخابره شد. عکس‌هایی از دیدار «احمدمسجدجامعی» با «ایران درودی» و همین‌طور عکس‌هایی که حکایت از پشتکار این هنرمند کشورمان برای به نتیجه رساندن ایده‌اش داشت. آن عکسی که «ایران درودی» روی ویلچر نشسته است را همه به خاطر دارند. بسیاری نگران بودند با جراحی‌ای که «ایران درودی» درپیش داشت چه سرنوشتی در انتظار او و ایده ساخت و راه‌اندازی موزه‌اش خواهد بود. این هنرمند ۲۲اسفند۱۳۹۶ وقتی سوار بر ویلچر در شورای شهر تهران حضور یافت از این همه تاخیری که متوجه تحقق ایده ساخت موزه شده انتقاد کرد و گفت: متاسفم که برای هنر و هنرمند ارزش و احترام قائل نیستند. این تاخیر در حالی رقم خورده که پیشتر و در ۱۱شهریور۱۳۹۵ طی مراسمی مسوولان شهری تهران روبان قیچی کردند و زمینی که شهرداری تهران برای احداث موزه در اختیار «ایران درودی» داده بود را رونمایی کردند. اما پس از آن شورای چهارم با این کار مخالفت کرد و سرنوشت احداث موزه گره خورد تا پس از حدود دو سال اتلاف زمان شورای پنجم بالاخره با این واگذاری زمین در خیابان سیدجمال‌الدین اسدآبادی (یوسف‌آباد) موافقت کرد.
«ایران درودی» خود تقاضای زمین کرده بود تا با بودجه‌ای که از محل فروش املاک خود در فرانسه تدارک دیده بود ساختمانی مدرن و مناسب موزه احداث کند وگرنه انتظار می‌رفت یکی از خانه‌های تاریخی تهران تملک و تحویل این هنرمند می‌شد.
با این حال سرانجام در شصت و چهارمین جلسه شورای پنجم تهران، این واگذاری تصویب شد تا پس از قریب به یک دهه تلاش فرصت ایجاد یک موزه آثار نقاشی به تحقق نزدیک‌تر شود.
ایران درودی همان زمان که «محمدباقر قالیباف» روبان واگذاری زمین را قیچی کرد، گفته بود: زمین این موزه متعلق به شهرداری است و هزینه ساخت ساختمان موزه را خودم می‌پردازم. آقای جهانگیر درویش یکی از بزرگ‌ترین معماران دنیا، طراحی این موزه را بر عهده دارد. محل این موزه بسیار جای مناسبی است و در نزدیکی یک پارک است که این پارک نیز جزیی از موزه خواهد بود. در حالت خوشبینانه برای ساخت ساختمانی که هزار و ششصد تا دو هزار متر زیربنا دارد یک سال و نیم زمان نیاز است. امیدوارم کارها سریع پیش برود.
حالا اعضای شورای شهر تهران باز هم نگران اعیانی و عرصه زمین بودند و موضوع تملک آن. جالب است که هیچ‌کس به این فکر نمی‌کرد که تهران صاحب یک موزه آثار نقاشی می‌شود.
«علی اعطا»، عضو کمیسیون نظارت و حقوقی در تشریح نظرات این کمیسیون مشترک و سخنگوی شورای شهر تهران درجلسه تصویب این واگذاری گفت: با توجه به اینکه املاک شهرداری تهران مشمول قانون مالک و مستاجر نمی‌شود، از آنجا که اجازه ساخت اعیان داده می‌شود ضروری است که نسبت به عدم واگذاری مجوز سرقفلی و حق کسب و پیشه در قرارداد تاکید شود.
او همچنین تاکیده کرده است: باید در متن قرارداد مباشرت موسسه در موضوع فرهنگی قید شود. همچنین قید شود که از زمین واگذار شده صرفا برای موزه ایراندخت درودی استفاده شود و هیچ کاربری دیگری در آن ایجاد نشود و اگر چنین اتفاقی رخ داد ادامه قرار متوقف شود.
اعطا همچنین گفته است: آخرین نکته‌ای که مورد تاکید قرار دارد این است که در صورت انحلال موزه، مالکیت اعیان بدون هیچ گونه وجهی به شهرداری تعلق گیرد و در نهایت با این لایحه موافقت شد چرا که زمین در نظر گرفته شده مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که هیچ مشکلی برای این واگذاری ندارد.
حالا این موزه قرار است احداث شود. نیتی که پس از ۷ سال قرار است عملی شود. روزی که قرار شد تونل رسالت ساخته شود تا وقتی که افتتاح شد ۹ سال طول کشید. مدت زمانی که زمان اثربخشی ساخت این تونل را تعدیل کرد. پرسش اینجاست که آیا همه هنرمندان و روشنفکران این سرزمین مثل «ایران درودی» خوش‌اقبال هستند که بالاخره نتیجه تلاش‌های خود را ببینند؛ آیا هزینه صرف زمان و انرژی که در این ۷ سال «ایران درودی» محاسبه می‌شود؟ آیا این میزان صرف وقت و انرژی قرار نیست از سیستم اداری ایران صرفه‌جویی شود؟