به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ اولین دستگاهی که در حال حاضر با عنوان ماشین تحریر شناخته می‌شود، در سال ۱۸۶۸ توسط روزنامه‌نگاری به نام کریستوفر لاتام شولز در ویسکانزین آمریکا ثبت شد ولی قبل از آن نیز به طور غیررسمی این ماشین توسط هنری میل انگلیسی در سال ۱۷۱۸ ثبت شده بود. برتری نمونه‌های مکانیکی به نمونه‌های الکتریکی این است که بدون نیاز به برق در همه جا قابل استفاده هستند. هرچند این وسیله با ظهور کامپیوترهای شخصی تقریباً به یک وسیله تزئینی تبدیل شده است ولی هنوز هم نویسندگان مشهوری مثل پل آستر از این دستگاه برای نوشتن رمان‌های خود استفاده می‌کنند.

گابریل گارسیا مارکز نویسنده مشهور کلمبیایی از ماشین تحریر با عنوان اسلحه یاد می‌کند. به مناسبت ایام ثبت ماشین تحریر حقایق جالبی درباره تاریخچه استفاده و کاربرد این وسیله جمع‌آوری شده است که در زیر آمده است:

 

۱. کریستوفر شولز ۵۰ دستگاه ماشین تحریر در سال ۱۸۷۳ میلادی تولید کرد ولی نتوانست هیچ کدام یک از آنها را بفروشد. او حق ثبت اختراع خود را به شرکت اسلحه‌سازی فیلو رمینگتون فروخت. ولی یک سال بعد مردم با این دستگاه آشنا شدند و برادران رمینگتون این دستگاه را فروختند.
 
۲. در سال‌های ۱۸۹۰ میلادی شخصی به نام جان توماس اندروود حق ساخت و فروش ماشین تحریر را از شرکت رمینگتون خریداری کرد. نیروی دریایی آمریکا ۲۵۰ عدد از این دستگاه را در سال ۱۸۹۷ سفارش داد تا نامه‌های اداری خود را با این دستگاه بنویسد. اندروود کارخانه بزرگتری تاسیس کرد و از سال ۱۹۱۵ با بیش از ۷هزار کارگر روزانه در حدود ۵۰۰ دستگاه ماشین تحریر تولید کرد.
 
۳. شولز با اینکه در بازاریابی اختراع خود ناموفق بود، از این مسئله اطلاع داشت که ماشین تحریر می‌تواند وسیله مناسبی برای ورود زنان به عرصه‌های اجتماعی باشد. در آن زمان اولین بار زنان به واسطه این دستگاه وارد ادارات آمریکا شدند و توانست در عرصه‌های اجتماعی حضور داشته باشند. آنها اولین بار به عنوان تایپیست وارد عرصه سیاسی اجتماعی آمریکا شدند ولی بعد توانستند به مشاغل مهم‌تری برسند.

 

۴. مارک تواین نویسنده مشهور آمریکایی اولین نویسنده‌ای بود که نوشته‌های خود را تایپ می‌کرد. او در سال ۱۸۷۴ یک ماشین تحریر خرید و رمان‌های خود را تایپ کرد. بعد از او همینگوی و فلمینگ کارهای خود را به صورت تایپ شده به ناشران می‌دادند که این نوشته‌ها هم اکنون در موزه نگهداری می‌شود.
 
۵. در سال ۱۹۰۹ میلادی شخصی به نام جی.سی. میرز با الهام از ماشین تحریر زیروگراف را طراحی کرد که به افراد اجازه می‌داد برای هم اطلاعات ارسال کنند که تقریباً شبیه نامه‌های الکترونیکی امروزی بود.
 
۶. ترتیب چینش حروف روی کیبوردهای امروزی کامپیوترها و ابزارهای هوشمند الکترونیک همان چینش دستگاه ماشین تحریر اولیه شولز است. این چینش به آرایشQWERTY معروف است. شولز ابتدا می‌خواست بر اساس حروف الفبای انگلیسی دکمه‌های ماشین تحریر خود را بچیند ولی مشکلاتی برای این وجود داشت. ماشین تحریر او از میله های فلزی تشکیل شده بودند که هر میله تصویر آینه از یک حرف یا کاراکتر در پایان آن بود. دراین میله ، تمام حروف از A تا انتها به گونه ای برای تایپیست ها قرار گرفته بود که به آسانی بتوانند حروف روی صفحه کلید را نگاه کنند و تایپ را بسیار سریع انجام دهند. اما در این روش یک مشکل طبیعی وجود داشت و آن ترتیب حروف بود. ابزاری که در گذشته برای تایپ کردن سریع ساخته شده بود، از میله های چوبی مجاور هم بود، که کار را با تلاش های اضافی تایپیست به صورت دستی زیاد می کرد. این مشکل بیشتر برای کلیدهای مجاور هم که اغلب زیاد مورد استفاده قرار می گرفتند وجود داشت. شولز برای رفع این مشکل لیستی از تمام حروف در زبان انگلیسی را تهیه نمود و پس از مطالعه بر روی آن طرح جدیدی را ارائه داد. هدف از این طرح این بود که حروف درگیر باهم ،دور از هم روی صفحه کلید قرار گیرند.
 
۷. بعد از دستگاه شولز خیلی‌ها تلاش کردند ماشین‌های جدیدی جایگزین ماشین تحریر شولز کنند که ویلیام دیلی یکی از این افراد بود. دیلی در سال ۱۹۳۲ ماشین تایپی ابداء کرد که خیلی سریع‌تر از ماشین تحریر شولز بود ولی مردم به ماشین تحریر شولز عادت کرده بودند و تا کنون هم این عادت ترک نشده است.
 
۸. راپرت تی. گولد باستان شناس و متخصص خطوط قدیمی یکی از کسانی است که شاید بیشترین علاقه را به ماشین تحریر داشت. او در طول ۷۱ سال عمر خود بیشترین کلکسیون ماشین‌های تحریر را در اختیار داشت. او در سال ۱۹۴۰ اولین کتاب تاریخچه ماشین‌های تحریر را نوشت که یک سال بعد از مرگش یعنی در سال ۱۹۴۹ با عنوان «داستان ماشین تحریر» منتشر شد.