به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ در کتاب «کتیبه‌های هیروگلیف اورارتویی از ایران» این کتیبه‌های تاریخی معرفی شده است. سپس تاریخچه پژوهش بر هیروگلیف اورارتویی و منشا هیروگلیف اورارتویی آورده شده است. در ادامه هیروگلیف (نشانه‌های) غیروزنی و پس از آن هیروگلیف (نشانه‌های) وزنی اورارتویی معرفی شده‌اند. سپس کتیبه‌های هیروگلیف اورارتویی در ایران آورده شده که شامل 3 فلزنبشته، 62 سفال نبشته وزنی و 1 غیروزنی، 1 گوی نبشته و 5 مهر نبشته می‌شوند. 

چند مورد از نشانه‌های هیروگلیف مانند که گاه به اشتباه هیروگلیف خوانده شده‌اند نیز در ادامه معرفی شده تا خوانندگان دچار خطاهای معمولا و رایج در شناسایی نشانه‌های هیروگلیف از نمادها نشوند. سپس کتابنامه، تصاویر و جداول نشانه‌های هیروگلیف که تاکنون شناسایی یا قرائت شده، آورده شده‌اند.

اورارتوها حدود سده‌های نهم تا ششم پیش از میلاد در اطراف دریاچه‌های ارومیه ایران، سوان ارمنستان و وان ترکیه حکومت می‌کردند. آثار کتیبه‌دار، الواح، سنگ نبشته، مهرنبشته و گوی نبشته‌های اورارتویی به جای مانده از اورارتوها که حدود سده‌های نهم تا ششم پیش از میلاد در اطراف دریاچه‌های ارومیه ایران، سوان ارمنستان و وان ترکیه حکومت می‌کردند در موزه‌های ایران و جهان نگهداری می‌شوند.

از آن دوره تاریخی آثار، اشیاء و کتیبه‌هایی بر جای مانده که ما را در شناخت بهتر اورارتوها یاری می‌رسانند. در ایران عمده ‌آثار اورارتویی از استان‌های آذربایجان شرقی و غربی به دست آمده‌اند. از اورارتوها حدود 1700 کتیبه تا کنون شناسایی شده که تعدادی از این کتیبه‌های میخی و هیروگلیف اورارتویی در ایران به دست آمده‌اند. این کتیبه‌ها بر روی سنگ، صخره، فلز،‌ سفال،‌ گوی و لوح نوشته شده‌اند.

موزه‌ ملی ایران سهم به سزایی در نگهداری از آثار کتیبه دار اورارتویی دارد و الواح، سنگ نبشته، مهرنبشته و گوی نبشته هایی در آن نگهداری می‌شود.
همچنین کتیبه‌هایی از محوطه‌های اورارتویی ایران در موزه رضا عباسی و موزه‌های باستان‌شناسی آذربایجان شرقی و غربی و همچنین موزه رشت هستند. در خارج از ایران نیز در موزه برلین، هرمیتاژ، وان و مجموعه‌هایی دیگر آثار کتیبه دار اورارتویی که از ایران خارج شده‌اند دیده می‌شوند.

در مقدمه کتاب «کتیبه‌های هیروگلیف اورارتویی از ایران» به قلم مریم دارا می‌خوانیم: «خطوط تصویری بسیاری در جهان پس از مصری‌ها به نام «هیروگلیف» نزد پژوهشگران معروف هستند. یعنی عنوان «هیروگلیف» امروزه دیگر مختص خط تصویری مصری نیست و خطوط تصویری غیرمصری دیگری مانند خطوط تصویری هیتایی و لوویایی و اورارتویی را نیز به نام هیروگلیف می‌نامند.

در این کتاب 72 کتیبه هیروگلیف اورارتویی گردآوری، نسخه برداری، قرائت، مستند سازی، ترجمه، تفسیر و ارائه شده است. در این نوشته ابتدا جغرافیای سیاسی و تاریخ سیاسی اورارتوها، سپس زبان و خط اورارتویی آورده شده است. گفتنی است بخش‌های ابتدایی مشابهت بسیاری با کتاب کتیبه‌های اورارتویی از ایران دارند.»