به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ حجت الاسلام والمسلمین محسن الویری استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) در یادداشتی ضمن تبریک میلاد پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و امام صادق علیه السلام نوشت: امام صادق علیه السلام در یک سخنرانی ویژه که مرحوم کلینی در باب مولد النبی صلی الله علیه و آله و وفاته از ابواب التاریخ کتاب گران‌بهای الکافی (ج ۱، صص ۴۴۴ ـ ۴۴۵ چاپ مرحوم علی‌اکبر غفاری؛ ج ۲، صص ۴۴۹ ـ ۴۵۲ چاپ دار الحدیث) آن را آورده است، ویژگی‌هایی را برای پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله برشمرده است.
بخشی برگزیده از این سخن چنین است: ... مُهَذَّبٌ لَایُدَانی، هَاشِمِیٌّ لَا یُوَازی، أَبْطَحِیٌّ لَایُسَامی، شِیمَتُهُ الْحَیَاءُ، و طَبِیعَتُهُ السَّخَاءُ، ... اصْطَفَاهُ اللَّهُ و ارْتَضَاهُ و اجْتَبَاهُ، و آتَاهُ مِنَ الْعِلْمِ مَفَاتِیحَهُ، و مِنَ الْحُکْمِ یَنَابِیعَهُ، ابْتَعَثَهُ رَحْمَةً لِلْعِبَادِ، و رَبِیعاً لِلْبِلَادِ ... فَبَلَّغَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَا أُرْسِلَ بِهِ، و صَدَعَ بِمَا أُمِرَ، و أَدّی مَا حُمِّلَ مِنْ أَثْقَالِ النُّبُوَّةِ، و صَبَرَ لِرَبِّهِ، و جَاهَدَ فِی سَبِیلِهِ، و نَصَحَ لِأُمَّتِهِ، وَ دَعَاهُمْ إِلَی النَّجَاةِ، و حَثَّهُمْ عَلَی الذِّکْرِ، و دَلَّهُمْ عَلی سَبِیلِ الْهُدی، بِمَنَاهِجَ و دَوَاعٍ أَسَّسَ لِلْعِبَادِ أَسَاسَهَا، و مَنَارٍ رَفَعَ لَهُمْ أَعْلَامَهَا، کَیْلَا یَضِلُّوا مِنْ بَعْدِهِ، و کَانَ بِهِمْ رَؤُوفاً رَحِیماً.
... وارسته‌ای بود که کسی به پایش نمی‌رسید، در بین بنی‌هاشم مانند نداشت، در بین ساکنان سرزمین بطحاء هیچ کس به بلندپایگی او نبود، خوی او حیاء بود و سرشتش دهش ... خدایش برانگیخت و پسندید و برگزید و از دانش کلیدهایش و از حکمت سرچشمه‌هایش را بدو سپرد، او را به پیامبری رساند تا مایه رحمت همه بندگان باشد و بهار همه سرزمین‌ها ... پس فرستاده خدا ـ که درود خدا بر او و دودمانش باد ـ آن چه را که برای آن برانگیخته شده بود به مردمان رساند، و آن چه را بدان فرمان یافته بود آشکارا بر زبان راند، و آن چه از سنگینی پیامبری بر دوش داشت به نیکی به جای آورد، و برای پروردگار خویش شکیبایی ورزید و در راهش به سختی کوشید، و خیرخواه امت خویش بود و آنان را به رهایی فراخواند و به آنان انگیزه به یاد خدا بودن داد و به راه درست راهنمایی‌شان کرد، و این همه را با شیوه‌ها و انگیزش‌هایی که پایه آن را برای بندگان نهاد و گلدسته‌های نوری که نشانه‌های آن را برایشان برافراشت به انجام رساند، چنین کرد تا پس از او راه خود را گم نکنند، و او سخت مهربان و دلسوز مردم بود.
ما راه‌گم‌کردگان همچنان نیازمند شناخت پیامبریم، آن گونه که ششمین اماممان او را شناساند.