به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ دومین همایش «ابن سینا و حکمت شرقی؛ بازخوانی تأثیر حکمت ایرانی بر فلسفه ابن سینا»، صبح دیروز در بنیاد ایران شناسی برگزار شد.
غلامحسین ابراهیمی دینانی در این همایش گفت: اندیشمندان بزرگ آیینه هایی هستند که انسان ها خودشان را در آنها می بینند. بزرگترین آیینه تاریخ جهان اسلام ابن سینا است. ابن سینا با اینکه طبیب بوده، عمر کوتاهی داشته است. البته ابن سینا را نباید با عمر طبیعی شناخت، چرا که عمر طبیعی اش ۵۸ سال بود ولی عمر آگاهی اش حد و اندازه ندارد. بنابراین تا روزگار هست، ابن سینا هم هست.
این چهره ماندگار فلسفه افزود: ممکن است از نظر شما حرف های من اغراق آمیز به نظر برسد، ولی از نظر من حتی ارسطو هم به گرد ابن سینا نمی رسد. من از همه شما عزیزان و اساتید فلسفه خواهشی دارم و آن اینکه ابن سینا را مشایی ندانیم. او ارسطو را خوب خوانده، اما ارسطویی نیست و این دو با هم فرق دارند.
ابراهیمی دینانی اظهار داشت: ابن سینا احیا کننده حکمت ایران باستان است و به هیچ وجه فیلسوف عرب نبوده است. تأکید می کنم که من نژادپرست نیستم، اما از فرهنگ ایران باستان دفاع می کنم و اعتقاد دارم فرهنگ ایران مظلوم واقع شده است.
استاد فلسفه دانشگاه تهران ادامه داد: هیچ الزامی بین مسلمان بودن و عرب بودن وجود ندارد، ولی ادعا می کنم قرآن را از برخی عرب ها بهتر می فهمم. در تاریخ اسلام تفسیری مانند تفسیر علامه طباطبایی نمی بینید. ایرانیان از قبل از اسلام یعنی چهار هزار سال پیش کتاب و حکمت داشتند. حتی قبل از این چهار هزار سال یعنی حدود ۱۰ هزار سال پیش کتاب هایی توسط ایرانیان نوشته شده بود، اما توسط اعراب سوزانده شد چون آنها از این کتاب ها می ترسیدند. کتب ایرانی و فرهنگ ایرانی در آن زمان بسیار نیرومند بود.
وی در پایان اشاره کرد: برای نخستین بار در تاریخ بشر، مسأله نور در ایران مطرح شد. آیین مهر برای اولین بار در ایران مطرح شد، نه در اروپا، هند و جای دیگری. هگل در یکی از آثار خود می گوید برای اولین بار با طرح مسأله نور در ایران باستان معنویت وارد فرهنگ بشری شد. همه اینها را گفتم تا به اینجا برسم که ابن سینا سال هاست تدریس می شود، ولی هنوز آن‌طور که باید و شاید فهمیده نشده است.