به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنرآنلاین؛ در متن این بیانیه که به امضا اعضای خانه تئاتر رسیده، آمده است: "تأتر همواره تأثیری شگرف در بهبودِ نابسامانی‌های جوامع، نقدِ عمل‌کردِ نهادهای سیاسی، اقتصادی، آموزشی، تولید اندیشه و ایجادِ نشاط، و همچنین روانشناسی اجتماعی را داراست.
در بسیاری از کشورها، نهادهای دولتی و خصوصی تمامِ اهتمامِ خویش را در حضورِ چشم‌گیر و پرقدرتِ تأتر در جامعه بنا نهاده تا مردمانی زنده، پویا، خلاق، مطالبه‌گر و آگاه داشته باشند. وجودِ تأتر در یک کشور، میزانِ سنجشِ آزادی، و روحِ گفتگو در آن به حساب می‌آید. حفظ شأنیتِ تأتر به عنوان یکی از شاخصه‌های مدنیتِ شهری، نشانه‌ی والایی، مرتبت و رفیع بودنِ دولت‌هاست.
ما امضاکنندگان این بیانیه
با ابراز تأسف از وضعیتِ موجود، مسؤلانِ محترمِ سه قوه‌ی مقننه، مجریه و قضائیه را به هم‌نشینی و گفتگو دعوت می‌کنیم؛ زیرا معتقدیم نخستین و بدیهی‌ترین حقوقِ جدایی‌ناپذیرِ هنرمندانِ تأترِ ایران که حقِ حیاتِ عزت‌مند، حفظِ شأنیت و کرامت، آزادی بیان، امنیتِ شغلی و امنیتِ روانی است از سوی آن قوای محترم مغفول واقع شده است.
بایسته است در این برهه‌ی حساس از زمان به‌جای ایجادِ حسِ یأس، ناامیدی و سرخوردگی، به گشایش، نشاط و امید همت گماشته و نیروهای دل‌سوزِ فرهنگ و هنر را به فعالیت و تلاشِ بیش‌تر دعوت کنیم.
این پرسش‌ها برای ما اهالیِ تأتر بسیار پراهمیت است که چرا جامعه‌ی ایران به روزگاری چنین سرشار از عصبیت، اضطراب و گجستگی پا نهاده است؟
چرا رفعِ معضلات بزرگ و عدیده‌ی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را وانهاده و به چند موضوع یا ایرادِ سطحی، ساده و پیش‌پا افتاده‌ی نظارتی در حوزه‌ی تأتر پرداخته‌ایم؟
چنان‌چه شاهد هستیم خانواده‌ی تأتر هنوز به رفعِ کاستی‌های بیمه‌ی تأمین اجتماعی نائل نشده که با کسری بیست‌درصدی در لایحه‌ی بودجه مواجه می‌شود؛ و یا هنوز موردِ حمایتِ جدیِ متولیانِ خود قرار نگرفته که از سوی رسانه‌های بزرگ و کوچک هم‌چون صدا و سیما، روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها یا نهادهای قضایی با سختگیرانه‌ترین برخوردها روبرو شده که باید بر آن نام «بدعت» نهاد.
ما امضا کنندگان این بیانیه
به تهمت‌های سطحی و ناروایی که در این روزها به تأتر و هنرمندانِ شریفِ آن روا داشته می‌شود معترضیم.
دخالت‌های غیرقانونی و غیرتخصصی، بازداشت و فراخواندنِ کارگردانانِ تأتر جهتِ تفهیمِ اتهام را محکوم کرده و بی‌حرمتی به این خانواده‌ی بزرگ و زیر پا گذاشتن جایگاهِ معترض و منتقدِ آن را برنمی‌تابیم.
ما ضمن رعایتِ قانون و حفظ خطّ مرزها، اعتراض و نقد را حقِ قانونی خود دانسته و خواستارِ صیانت از فکر و اندیشه در حوزه‌ی تأتر هستیم. پس لازم است قوای محترم سه‌گانه به طورِ شفاف و دقیق در حدودِ وظایفِ خویش عمل کرده تا هنرِ تأتر با تمامِ کمبودها با هر برخوردِ احساسی، شخصی و فراقانونی عمرِ خویش را در پاسخ‌گویی سپری نکند.
امید که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت هنری، مرکز هنرهای نمایشی و شورای نظارت و ارزشیابی وجاهتِ قانونی و مسؤلیت‌هایشان را تبیین و تشریح کرده تا از این پس شاهدِ جفا بر اهالیِ فرهنگ و هنر نباشیم.
در پایان، روزهایی پر از امید به زندگی و آینده را برای همگان آرزومندیم.
جامعه‌ی بدون تأتر، جامعه‌ای مرده و زوال‌پذیر است.
هنرمندانِ تأتر ایران"