به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایرنا؛ وی افزود: ادبیات، زبان و آثار گرانقدر زبان فارسی در این وانفسای ایران ستیزی در مواجهه با فرهنگ بشری و گفت و سازنده با ملت ها و اندیشمندان سایر جهان به عنوان یک سلاح مورد استفاده قرار می گیرد .

رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به اهمیت زبان فارسی خاطرنشان کرد: باید امکانات زبان، ادبیات و آثار گرانقدر فارسی را مطابق با نیازهای امروز جامعه در مقابل سایر ملل بکار گرفت.

** گونه شناسی عشق در حوزه ادبیات

در ادامه مراسم احمد پاکتچی عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق در باره گونه شناسی عشق در حوزه ادبیات اظهار کرد: یوری لوتمان در سال 1992 کتاب فرهنگ انفجار در حوزه گونه شناسی عشق را نوشت و در سال 2009 دنیای انگلیسی زبان با این فرهنگ آشنا شد، از این رو بیشتر مباحث این همایش با اتکا به متن این کتاب پیش می رود.

وی افزود: یکی از اصلی ترین نشانه های لوتمان ایجاد تقابل فرهنگ و طبیعت است، طبیعت دنیای واقعی پیش از تخریب های انسانی خلاصه می شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق با اشاره به اینکه معانی در زندگی حاصل قاعده هاست، یادآور شد: بیشتر معانی حاصل قاعده و خلاقیت ها حاصل انفجار از قاعده است.

پاکتچی خاطر نشان کرد: انسان با نزدیک شدن به انفجار از قاعده فاصله می گیرد و در نهایت فرهنگ ایجاد می شود.

به گفته وی، در زندگی چندین هزار ساله بشری مهم ترین نکته در زندگی، عشق و کشش افراد نسبت به جنس مخالف برای ادامه بقا و تشکیل جوامع بوده است.

عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق با اشاره به اینکه کشش به سمت جنس مخالف در بسیاری از مواقع خارج از کنترل افراد حرکت کرده، گفت: در بسیاری از مواقع در داستان های مختلف ادبیات دیده شده که بسیاری به دلیل کنترل نکردن هیجانات عشق جان خود را از دست داده اند.

پاکتچی با اشاره به اینکه یکی از مهم ترین بحث ها نسبت عشق با گناه است، ادامه داد: وقتی در داستان ها همه چیز طبق قاعده عرف و شرع پیش می رود، بدون هیچ شائبه ای و در کمال معصومیت امور عشق به سرانجام می رسد.

وی با بیان اینکه عشق محصول دست طبیعت است، گفت: عشق التهابی به مثابه طبیعت، به معنای تعهد حقوقی به مثابه فرهنگی و عشق درجه بندی شده در انواع گونه های عشق وجود دارد.

به اعتقاد این استاد دانشگاه، اگر عشق از نظام های انگیزشی به سمت برنامه مداری حرکت کند، در واقع کشنده هیجان است.

پاکتچی افزود: داستان خسرو و شیرین با انگیزش طبیعی شروع شد و قرار بود با یک برنامه مداری پایان یابد، اما برای جذابیت بیشتر داستان به سمت کشته شدن هر دو شخصیت مهم داستان پیش می رود.

به اعتقاد وی، در میان داستان های ادبی عشقی، فاصله میان دو عاشق در بسیاری موارد اهمیت می یابد، در مواردی دوری جسم به صورت تعمدی برای حفظ هیجانات صورت می گیرد.

این استاد ادبیات با اشاره به حرکت داستان های ادبی از برنامه مداری به سوی برانگیزی طبیعت، تأکید کرد: بسیاری دیده شده که عشق زن و شوهرها با حرکت داستان به سمت طبیعت افراد دوباره احیا شده است.

پاکتچی به گشتار موقعیتی عشق اشاره کرد و گفت: عشق یک رابطه دو طرفه است، از این رو در بسیاری از موارد نظام طبیعت و فرهنگ طرفین با یکدیگر متفاوت است و مخالف یکدیگر عمل می کند.

وی در پایان خاطر نشان کرد: عشق در عین حالی که یک رابطه بین الشخصی است، اما عوامل متافیزیکی بسیاری از جمله تخیل افراد در سرنوشت آنها مداخله می کند.

منبع: ایرنا