به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ چمدان هارپر لی که مدت‌های مدید شایع شده بود حاوی مطالب و تحقیقاتی برای آغاز یک رمان جنایی بر اساس داستانی واقعی است پیدا شده و صحت این گفته را تایید می‌کند که نویسنده کشتن مرغ مقلد نوشتن کتابی را آغاز کرده بود، که به اعتقاد برخی همچنان لابه‌لای دارایی‌های او در خانه‌اش است.

کیسی سِپ، نویسنده و روزنامه‌نگار، در مطلبی که در گاردین ریویو درباره کتابش، ساعت‌های خشم، نوشته بود، جستجوی خود را به دنبال دست‌نوشته‌های لی به تفصیل شرح می‌دهد و موفقیتی را که در سال ۲۰۱۷ به‌دست آورد تعریف می‌کند. سپ از انگشت‌شمار افرادی است که تنها فصل از کتاب منتشرنشده هارپر لی را که از آن خبر داریم خوانده است. این کتاب با نام پدر روحانی درباره پدر ویلیام مکسول، کشیشی در الکساندر سیتی آلاباما است که متهم به قتل دو تا از همسران، برادر، برادرزاده، همسایه و دخترخوانده‌اش بود، ولی هرگز گناهکار شناخته نشد.

سپ در مطلب خود گفته که در سال ۲۰۱۷، خانواده وکیل دعاوی پرونده مکسول، تام رادنی، با او تماس گرفته است. تام رادنی کسی بود که به هارپر لی در تحقیقاتش برای کتاب ناتمامش کمک کرد و سال‌ها با او در ارتباط ماند. خانواده رادنی به او خبر دادند که سرانجام چمدانی متعلق به رادنی، که در سال ۲۰۱۱ درگذشته، از میان دارایی‌های لی بازگردانده می‌شود. رادنی در سال ۱۹۷۷ تمام پرونده‌های مربوط به این دعوی را به لی داده بود، هرچند بازماندگان لی تا مدت‌ها نگه‌داشتن این پرونده‌ها را انکار می‌کردند. وکیل لی، تانیا ب. کارتر، در پاسخ به درخواست خانواده رادنی مبنی بر بازگردادن پرونده‌ها گفته بود: «با کمال تاسف، پرونده‌های پدربزرگتان در اختیار خانم لی نیست. از اینکه نتوانستیم در این زمینه به شما کمک کنیم متاسفم.»




امکان دسترسی به چمدان برای سپ فراهم شد. چمدان حاوی اسناد، شهادت‌ها و گزارش دادگاه، نامه، نقشه، تکه‌های روزنامه و موارد دیگر بود. سپ در یادداشتش در گاردین ریویو نوشته بود که یافتن این چمدان کشف تکان‌دهنده‌ای بوده: «چمدان تا هنگام مرگ در تصاحب لی بود. خاک گرفته بود اما داخلش مالامال از اسناد حقوقی و دیگر اطلاعات لی بود –همه‌چیز از کاتالوگ کتاب‌فروشی‌ای که از آن کتاب‌های جادوجمبل می‌خرید تا ضمانت‌نامه دستگاه ضبط صوتی که موقع تهیه گزارش از پرونده مکسول از آن استفاده می‌کرد. من سال‌ها تلاش کرده بودم کار او درباره‌ پدر روحانی را از نو بسازم، و یکهو تمام پرونده‌ها و فتوکپی‌ها و اسناد و تحقیقاتش را پیدا کردم.»

مهم‌ترین چیزی که از میان اسناد یافت شد یک یادداشت یک‌صفحه‌ای لی بود که مصاحبه‌اش را با خواهر همسر اول مکسول جزءبه‌جزء شرح داده بود و سبک نوشتاری آن با سبک با کمال خونسردی ترومن کاپوتی، داستان جنایی کلاسیکی که نویسنده‌اش دوست دوران کودکی لی بود، مو نمی‌زد.

لی در سال ۱۹۷۷، پس از بیست سال پنهان شدن از انظار عمومی و دست و پنجه نرم کردن با رمان برنده جایزه‌ پولیتزر خود، اولین بار نام مکسول را شنید، که در آن زمان در خاکسپاری آخرین نفری که متهم به قتلش شده بود، یعنی دخترخوانده‌اش شرلی اَن الینگتون، به سرش شلیک شده بود. مکسول را یکی از بستگان الینگتون، رابرت لوییس برنت، کشت که بعدها به دلیل عدم سلامت عقلی تبرئه شد. سال بعدش، لی به قصد نوشتن کتاب، شروع کرد به گفت‌وگو و مصاحبه با افسران پلیس، وکلا، قضات، گزارشگران و بستگان قربانیان مکسول.

لی طی تحقیقاتش متوجه شد که مکسول به بهانه‌ قربانیانش هزاران دلار از بیمه کسب درآمد کرده بود. در یادداشتی نوشته بود: «شاید او به موعظه‌هایش اعتقاد نداشت، شاید به جادو جمبل اعتقاد نداشت، اما اعتقادی عمیق و سرسختانه به بیمه داشت.»

پس از آنکه خبر انتشار دومین کتاب لی، برو و دیده‌بانی بگمار، در سال ۲۰۱۵ اعلام شد، سپ در یادداشتی در نیویورکر فاش کرد که لی سال‌ها پیش یک فصل از کتابش را برای خانواده رادنی فرستاده بوده و همچنان نزد آن‌ها است. این فصل، که از ۴ صفحه تایپ‌شده تشکیل و عنوان پدر روحانی با دستخط لی در حاشیه‌اش نوشته شده، به مکسول با نام خودش اشاره می‌کند، این در حالی است که نام رادنی را به «جاناتان لارکین» تغییر داده –که این خود نشانه‌ احتمالی آن است که لی قصد داشته این پرونده را در داستانی به‌کار گیرد.

مدت‌ها است بر سر اینکه لی تا چه اندازه در این پروژه پیشرفت کرده بود دعواست. در سال ۱۹۸۷، به نویسنده‌ دیگری که او هم درباره‌ این پرونده تحقیق می‌کرد نوشت: «من یقین دارم که پدر مکسول اقلاً پنج نفر را کشته، که انگیزه‌اش طمع بوده، که در دو تا از قتل‌ها همدست و در یکی از آن‌ها شریک داشته است. فردی که به اعتقاد من همدست / شریک جرم او بوده صحیح و سالم است، و کمتر از ۲۵۰ کیلومتر با شما فاصله دارد... داده‌های قابل استناد من درباره‌ این جنایت برای یک کتاب کامل کافی نیستند.» اما خانواده رادنی از خیلی وقت پیش ادعا کرده‌اند که لی به رادنی گفته بوده که بخش عمده کتاب را نوشته، و رادنی در سال ۱۹۹۷ به خبرنگاری گفته بود: «من هنوز که هنوز است دو بار در سال با نل حرف می‌زنم، و هر بار هم می‌گوید هنوز دارد رویش کار می‌کند.»

با اینکه خانواده رادنی امیدوار بودند که پدر روحانی پس از اعلام انتشار برو و دیده‌بانی بگمار پیدا شود، از زمان مرگ لی در سال ۲۰۱۶ املاک او پلمب شده است. به اعتقاد سپ تا زمان باز شدن پلمب هر آنچه از پدر روحانی وجود دارد ناشناخته و انتشار نیافته باقی خواهد