به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ برنامه تلویزیونی شب روایت با محوریت موضوع جایگاه جلال آل احمد در ادبیات معاصر سه‌شنبه شب ۱۲ آذر از آنتن شبکه چهار سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد.
در ابتدای این‌برنامه مسعود دیانی مجری و سردبیر درباره قسمت پیشین این‌برنامه و ادعای یکی از مهمانان که داوران جایزه جلال این دوره را فاقد صلاحیت لازم برای داوری دانسته بود، گفت: نقد کارشناسان ما ناظر به کارنامه شما نیست بلکه ناظر به کارنامه‌ای است که به داوران صلاحیت داوری این جایزه را نمی‌دهد. به‌عنوان مثال احسان رضایی در مصاحبه با رادیو گفتگو مبنای آثار برگزیده را پیرنگ و شخصیت‌پردازی خوب عنوان کرده که لازمه درک این نکته این است که ما از این داوران ۵تا۶ نقد خوب و اساسی خوانده باشیم تا بفهمیم این داوران بر چه مبنایی می‌گویند یک رمان پیرنگ خوبی دارد یا ندارد.
وی افزود: براساس جستجوی ما در بخش رمان هیچ‌کدام از داوران نه آثار خودشان نقد دارد ونه نقد جدی بر آثار شاخص دیگری دارند.
در بخش گفتگو دیانی با مجتبی گلستانی مهمان برنامه درباره جایگاه آل احمد در ادبیات امروز و همچنین جایزه جلال صحبت کرد و گلستانی درباره این‌که چرا سراغ آثار جلال رفته و کتاب‌های او را نقد می‌کند، گفت: نوجوانی و جوانی من به شدت تحت تاثیر جلال بود و نوشتن و خواندن درباره جلال به گونه‌ای نقد به خود است. دلیل دیگرم این است که آثار جلال زیاد خوانده می‌شود و اثری که زیاد خوانده می‌شود باید نقد شود.چرا که ما از نقد نکردن آثاری که زیاد خوانده شده‌اند آسیب دیده‌ایم.
این پژوهشگر در بخش دیگری از سخنانش درباره جلال آل‌احمد گفت: آل احمد کسی است که بسیار نوشته و این دستاورد بزرگی نسبت به هم نسل‌های خود است. این زیاد خوانده شدن آثار جلال به جذابیت متون جلال برای مخاطب برمی‌گردد. آل‌احمد بسیار خطا کرده و یکی از پرخطاترین نویسندگان ایرانی است؛ به سبب این‌که گرایش به تجویز داشته است و جامعه ایرانی باید خودش را از تجویز و صدور حکم نجات دهد. این صدور حکم‌ها استقلال و آزادی را از آدم می‌گیرد. جلال آل احمد بسیار در متونش حکم صادر می‌کرده و یکی از کسانی که مسئول این ماجراست، جلال آل‌احمد است.
گلستانی در ادامه گفت: اگر جایزه جلال متعلق به جلال آل‌احمد است باید نسبتی با اندیشه‌های او داشته باشد و اگر این نسبت وجود ندارد حداقل شان و شخصیت او را حفظ کنند. این جایزه باید به بهترین شکل برگزار شود و نگرش جامعی به ادبیات و فرهنگ داشته باشد. چنین جایزه‌ای که اعتبارش را از سکه‌هایش می‌گیرد نگاه فراخی ندارد. این جایزه زمانی ربطش را به جلال از دست می‌دهد که یک جایزه دولتی باشد. روح متون جلال همکاری با دولت را بر نمی‌تابد. شخصیت آل‌احمد همیشه با قدرت سیاسی مشکل داشته است.
به نظر من کسی که با اصل حکومت مخالفت می‌کند راضی نیست بخواهد جایزه‌ای با اسمش و با ۱۱۰ سکه برگزار شود.
در پایان و در بخش آیتم «جستجو» مسعود دیانی درباره نویسندگانی که در جایزه جلال آثار منتخب و برگزیده داشتند، گفت: نام هیچ‌کدام از این نویسنده‌ها در جهان مطرح نیست و اگر معتقدیم جایزه جلال یک جایزه ملی است، پس چرا در هیچ‌جا نامی از آن نیست و اگر وزیر ارشاد معتقد است به‌جای نفت باید شعر و ادبیات صادر کنیم، پس چرا جایزه ما هیچ‌جا شناخته شده نیست؟
دیانی همچنین به سایت این جایزه اشاره کرد و گفت: این سایت حتی در دوره گذشته به‌روز رسانی نشده و در دوره دهم مانده است و هیچ رزومه‌ای از کتاب‌های برگزیده و داورانش نیست.