به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ آرش فلاحت‌پیشه از جمله بازیگرانی است که حوصله آموزش هم دارد. او سالهاست در این زمینه فعالیت می‌کند و قرار است بزودی نمایش «پنهان‌خانه پنج در» نوشته حسین کیانی را با گروهی از هنرجویان جوان روی صحنه ببرد.
این نمایش اولین محصول کلاس‌های بازیگری فلاحت‌پیشه است که با عنوان «تمرکز تا باور» برگزار کرده و از دو سال پیش تصمیم گرفته وارد حوزه تولید تئاتر بشود تا هنرجویان این فرصت را بیابند که یافته‌های خود را در مواجهه با تماشاگر قرار بدهند.
فلاحت‌پیشه برای اجرای این نمایش سراغ متون مختلفی رفته و در نهایت نمایشنامه «پنهان‌خانه پنج در» حسین کیانی را انتخاب کرده است. متنی که به گفته او زمینه‌ای ایجاد می‌کند تا قابلیت‌های بازیگر در برخورد با شیوه‌های مختلف نمایش شرقی محک زده بشود.
او البته این نکته را هم یادآوری می‌کند: «ضمن حفظ اصالت این شیوه‌ها، قدری مدرن‌تر هم برخورد کرده‌ایم به طوریکه هر لحظه این کار برای خود من کشف و شهود است.
برای اجرای این نمایش بیش از 20 هنرجو آمدند ولی در نهایت این اثر نمایشی با حضور 8 بازیگر به صحنه می‌رود.
فلاحت‌پیشه درباره کاهش هنرجویان می‌گوید: متاسفانه شرایط غیرحرفه‌ای این روزهای تئاتر به هنرجویان هم سرایت کرده و خواسته‌های آنان را هم در سطح نگه داشته است. به این معنی که بسیاری از آنان توقع دارند بعد از 2 ماه روی صحنه بروند زیرا دیده‌اند هنرمندانی بعد از یک هفته تمرین، به اجرا می‌رسند!
او از مشکلی دیگر هم یاد می‌کند: به این وضعیت اضافه کنید کارگاه‌های «از ایده تا اجرا»!!! را. متاسفانه در این سال‌ها دیده‌ایم به کلاشانه‌ترین شکل ممکن، از سی چهل هنرجو پول‌های کلان گرفته می‌شود و بعد نمایشی روی صحنه می‌رود که فقط دو سه تن از آنان در آن نقشی دارند و بقیه روی صحنه رها هستند.
فلاحت‌پیشه ادامه می‌دهد: این شرایط سبب شد برخی از هنرجویان من تاب نیاورند و از گروه جدا شدند درحالیکه ما برای اجرای این نمایش تمرین‌های بسیار متعددی داشتیم از کاتاکالی تا سماع و آواز و تایچی و ... برخی دیگر هم بودند که به دلیل بی انضباطی و رعایت نکردن نظمی که ما از استادانی همانند استاد سمندریان یا محمود استادمحمد یاد گرفته بودیم، عذرشان را خواستم. حتی یک هفته پیش از اجرایمان در جشنواره تئاتر استانی، یک نفر ار کنار گذاشتم.
بازیگر نمایش‌های «هی مرد گنده گریه نکن» و «ملانصرالدین» درباره چشم‌انداز خود برای اجرای این نمایش در طول دو سال تمرین توضیح می‌دهد: از اول هیچ چیزی را قطعی نکردیم. قرار ما این بود وقتی نمایش آماده اجرا شد، آن را به سالنی ارایه بدهیم. در پروسه تمرینی که داشتیم، بتدریج ابعاد کار گسترده‌تر شد. حالا دیگر نیازمند دکور و لباس و نور بودیم و دوستانی به گروه ما پیوستند که خوشبختانه همه حرفه‌ای هستند و حضورشان در هر نمایشی اثرگذار است.
فلاحت‌پیشه اضافه می‌کند: اوایل امسال که فراخوان تالار مولوی منتشر شد، کار را ارایه کردیم. بسیار مشتاق بودم اولین اجرایمان در این سالن باشد که پایگاه تئاتر دانشجویی است و حالا قرار است از 24 بهمن در این سالن اجرایمان را آغاز کنیم. در این فاصله در جشنواره تئاتر استانی شرکت کردیم و در جشنواره تئاتر «هامون» نیز اجرا خواهیم داشت.
بازیگر نمایش‌های«اگر شبی از شب‌های تهران مسافری» و «کافه مک ادم» از معضلی دیگر هم سخن می‌گوید؛ موضوعی که برایش بسیار مهم و حیاتی است: «دورادور شنیده‌ام که گفته می‌شود من هم در کار آموزش همانند برخی از همکاران پول‌های کلانی از هنرجویان می‌گیرم و دوره‌هایی را با عنوان «از ایده تا اجرا» برگزار می‌کنم و حال اینکه در تمام این مدت هنرجویان ماهانه مبلغ 100 یا 200 هزار تومان شهریه داده‌اند که صرف اجاره پلاتو شده است و برای اجرا هم شخصا مبلغی را که از جایی دیگر دریافت کرده‌ام، بابت تهیه و تولید این اثر گذاشته‌ام و تنها سرمایه‌گذارش خود من هستم.»
او که سابقه بازی در آثار کارگردانانی همچون محمود استادمحمد، جلال تهرانی، علی اصغر دشتی و ... را دارد، درباره تمرکزش بر بخش آموزش که فعالیتی بسیار انرژی گیر و پر مسئولیت است، به ایسنا می‌گوید: دانشجوی سال سوم تئاتر در هنرهای زیبا بودم که به اصرار دوستی برای هنرجویان جوان در قم، دوره آموزشی برگزار کردم. بارها به این دوست گفتم هنوز خودم دانشجو هستم و آنقدر نمی‌دانم که به کسی بیاموزم ولی او معتقد بود همان اندازه که می‌دانی، به این هنرجویان منتقل کن. آن زمان برایم سخت بود که هفته‌ای یک روز به قم بروم ولی تجربه خوبی شد و از ده سال پیش این مقوله برایم جدی‌تر شد و حالا در دل دوره یازدهم آموزشی‌ام هستم.
فلاحت‌پیشه که سالهاست دوره‌های آموزشی خود را به صورت مستقل برگزار می‌کند، در پاسخ به این پرسش که چرا مقوله آموزش برایش مهم شده است، می‌گوید: این موضوع زمانی برایم جدی شد که دیدم نمی‌توانم با مافیای بزرگ تئاتری مقابله کنم؛ جریانی که به تئاتر وارد شد، باندبازی‌های خاص خود را داشت و دیدیم که آثار نمایشی بتدریج از محتوا تهی شده و به سمت سیرک رفته است اما نمی‌خواستم برای کسب درآمدی ناچیز به هر کاری تن دهم و با هر نوکیسه‌ای که عنوان کارگردان یا تهیه‌کننده را یدک می‌کشد، همکاری کنم بلکه ترجیح می‌دهم شرافت کاری خود را حفظ کنم. بنابراین تصمیم گرفتم شیوه اثرگذاری‌ام را تغییر دهم و هرچند نمی‌توانم با آن مافیای بزرگ مقابله کنم ولی دست‌کم با پرورش چند هنرجوی جوان، از ورود بخش کوچکی از فسادی که دارد به تئاتر رخنه می‌کند، پیشگیری می‌کنم چون این فساد بتدریج گریبان خودم را هم خواهد گرفت.
او درباره عنوان «تمرکز تا باور» نیز توضیح می‌دهد: تمام مکاتب بازیگری در دو نقطه با هم مشترکند؛ نقطه آغازین تمرکز است و نقطه پایانی؛ باور. تمرکز به ظاهر واژه ساده‌ای است ولی ابعاد بسیار گسترده‌ای دارد و مهم‌ترین بخش آن خودشناسی است؛ اینکه ضعف‌ها، پیچیدگی‌ها و ناخودآگاه خود را بشناسیم و بعد تکنیک را بیاموزیم. متاسفانه این روزها در بسیاری از دوره‌های آموزشی می‌بینیم که بدون توجه به این نکات، فقط به هنرجویان تکنیک را آموزش می‌دهند به طوری که آنان فقط حمال تکنینک هستند.
به گزارش ایسنا، نمایش «پنهان‌خانه پنج‌در» نوشته حسین کیانی است که از روز 24 بهمن ماه در تالار مولوی اجرا می‌شود.
در کنار هنرجویان جوان این نمایش که برای اولین بار روی صحنه می‌روند، گروهی حرفه‌ای،آرش فلاحت‌پیشه را همراهی می‌کنند که اسامی آنان بدین شرح است:
دراماتورژ: محمد امیر یاراحمدی، طراح صحنه: سینا ییلاق‌بیگی، طراح لباس: پریدخت عابدین‌نژاد، طراح نور و مشاور کارگردان: احسان فلاحت‌پیشه، طراح گریم: امین میری، طراح پوستر و بروشور: امین منتظری، بازیگران: کوشا ابراهیمی، سارا فتحی، مائده شهوازیان، آیدا نوروزی، حمید باهوش، سارا علاقه‌مند، علیرضا رشیدی، مریم بهشتی.