به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ علی اسدی در گفت‌وگویی درباره این کتاب گفت: این کتاب تلاشی است برای اینکه جامع‌ترین و تخصصی‌ترین کتاب فن بیان و آداب سخنی باشد که در ایران به چاپ رسیده است و پشتوانۀ آن علاوه بر دو دهه تجربۀ اجرا، گویندگی و سخنرانی، مجموعه‌ای از دریافت‌ها، باورها و برداشت‌ها از سفرهای تحقیقی و مطالعه برای بهره‌مندی از ممتازترین اندیشه‌های افراد صاحب‌نظر این رشته در چهار گوشۀ دنیا و سال‌ها تدریس تخصصی و تألیف منابع بینارشته‌ای مرتبط در این زمینه است. 

وی درباره ایدۀ اولیه و انگیزه‌های نگارش این کتاب نیز بیان کرد: 8 یا 9 سال بیشتر نداشتم که برای چندمین‌بار در یک جلسۀ سخنرانی که در آن عده‌ای از خانواده‌ها در یک فضای عمومی گرد آمده بودند، شرکت کردم. موضوعی نظرم را جلب کرد. وقتی به حال‌وهوا و چهرۀ حاضران نگاه می‌کردم، دیدم هیچ‌جا از زندگی سراغ نداشتم که یک انسان آن‌قدر قدرتمند باشد که با یک نیروی نامرئی بتواند آن‌چنان شکوهمندانه همۀ اطرافیان و حاضران در جلسه را تحت تأثیر قرار دهد. او توانست آن‌ها را از افرادی بی‌تفاوت، به انسان‌هایی تبدیل کند که گاهی تبسم باشند، گاهی بغض فرو خورده؛ گاهی چشم باشند و گاهی گوش؛ و این‌چنین بود که همه‌چیز در من آغاز شد؛ میلی برای انتقال دیدگاه‌ها و احساساتم با یک نیروی جادویی به نام کلام.

       

اسدی ادامه داد: سال‌ها بعد در یک کتاب مطلب جالبی خواندم‌؛ مشابه مضمونی که برای خودم اتفاق افتاده بود. به این شرح که «شخصی در حضور آبراهام لینکلن سخن می‌گفت و آن را با شعری زیبا از«لانگ فِلو» به پایان برد. اشک از چشمان لینکلن سرازیر شد و گفت که چقدر تواناست آنکه می‌تواند در دل انسان تا این اندازه نفوذ کند؛ اگر رئیس‌جمهور نمی‌شدم، دلم می‌خواست سخنور خوبی باشم. مسیر ساده‌ای نبود. یک راه مبهم و دشوار برای یک دهۀ شصتی پرشور و تشنۀ یادگیری که تا دورۀ نوجوانی‌اش کتاب‌های آشنایی با فن بیان موجود به زبان فارسی که می‌توانست با انگشتان یک دستش آن‌ها را بشمارد، پاسخ‌گوی ناز و نیازش نبود. کتاب ایرانیِ آیین سخنوری فروغی به سال 1318دربارۀ خطابه‌های علمای ایران و یونان و کتاب سخن یک زبان‌شناس دهۀ ‌40 که مشوقی برای پارسی‌گویی بود و یک ترجمه از آیین سخنرانی دیل کارنِگی محصول (1912 م) که دربارۀ گفتار مؤثر برای امور تجاری بود.  اما روشن بود که پس از انقلاب تا اواسط دهۀ 1380 هم کنجکاوی علاقه‌مندان با انتشار یکی دو کتاب کم‌حجم به نام فن بیان ولی با درونمایۀ تقویت صدا و رعایت دستور زبان فارسی، برطرف نشد، زیرا همچنان منشورِ چندبُعدی و عروسِ زیبایِ سخن فقط از یک رُخ نشان داده می‌شد.

وی ادامه داد: در روزهایی که عناوین دهان‌پُرکنی مثل «هیپنوتیزم با کلام»، «در 30 دقیقه سخنران شوید» و «برگزاری دوره‌های تضمینی سخنوری» از بساط دستفروشی‌های کتاب انقلاب تا تجریش تا بساط نوفروشی‌های مشاوره و فروش مجازی، بیش از همیشه مانند فیلم‌های درجۀ «جیم» بازاری، پرهیاهو ولی سطحی جلوه می‌کرد. آفت دیگر، رشد بی‌رویۀ مؤسسه‌های آموزشی رنگارنگی بود که توسط دو گروه اداره می‌شد: کسانی بدون ارزیابی صلاحیت تدریس و فقط با تجربۀ اجرا در هر سطح و مدیوم؛ و گروهی با تحصیلات و تجارب نامرتبط که رقابت برای کپی‌کاری از دست سخنران‌های انگیزشی غربی را به رنگ هدمیک و کراوات هم رسانده بودند تا به قول خود، بیزینسی دست‌وپا کنند.  این دو در حالی اینجا متداول شده بود که این رشته به عنوان یک هنر، دهه‌هاست در دانشگاه‌های معتبر اروپا و امریکا با نظام و استانداردهای علمی دقیق ارائه می‌شود. در این شرایط، دوستان و همکاران عزیزی که مطلع بودند از سال 1377 پژوهش و تحقیقاتی را در زمینۀ «مهارت‌های سخن گفتن» به طور عام و «مجری‌گری و سخنرانی» به طور خاص دنبال می‌کنم، مرا به چاپ این مجموعه و در اختیار عموم گذاشتن این محصول توصیه می‌کردند.

این گوینده درباره ویژگی‌های کتاب نیز گفت: البته ارزش‌گذاری کتاب‌ها و تألیفات کار آسانی نیست، اما همان‌طور که می‌دانید شناخت کیفیت یک اثر از بهره‌مندی آن از سه منبعِ مهم یعنی تجربه، آگاهی و دانش و سه ملزوم یعنی مطالعه، مشاهده و مصاحبه صورت می‌گیرد که به دلیل تلاش برای دستیابی به هدف یادشده در مرجعیت، استاندارد بودن و وِزانت این کتاب، اصلْ بر اجتماع هر سه بنا نهاده شده است و این کتاب عمدۀ نظریه‌های کلاسیک و جدید سخنوری را نیز در بر می‌گیرد. از طرفی استفاده از «مثال‌های بومی و واقعی» کاملاً ایرانی، در کنار نمونه‌های بین‌المللی است که آن نیز محتمل در این مجموعه به چشم خواهد آمد چون عموم کتاب‌ها و وبلاگ‌ها از مثال‌های ترجمه‌شدۀ خارجی استفاده کرده‌اند که گاه ترجمۀ غیرسلیس و گاه اختلاف مقیاس و موقعیت و نگرش، فهم و لمس این مثال‌ها را برای مخاطب ایرانی کمی نامأنوس کرده است.

وی افزود: از ویژگی‌های دیگر این کتاب، «نگارش آن برای مخاطب خاص و عام» است. یعنی مخاطبان عام توشه‌ای درخور از آن برمی‌دارند و مخاطبان حرفه‌ای هم در مطالعۀ آن، ان‌شاء‌الله که بی‌حصّه نخواهند ماند. «خودآموز بودن» در ارائۀ مباحث مد نظر بوده و سعی شده متن کتاب«سهل و ممتنع» باشد تا مطالب ثقیل علمی و تخصصی هم تا حد امکان ساده‌سازی و در حد فهم همه نوع مخاطبی عرضه شود. همچنین بر «کاربردی بودن» اهتمام جدی شده تا این کتاب هم به سرنوشت عموم کتاب‌های دیگر یعنی‌ صرف ارائۀ مباحث «تئوریک» دچار نشود. ‌همۀ مباحث این کتاب «علمی - عملی» بوده و در کنار مطالب تشریحی، آموزه‌های فنیِ عملی، سنجاق شده است.

اسدی در پایان گفت: نگارش این کتاب طلسم هفت‌ساله‌ای بود که شکست. از آغازین روزها در 31 سالگی تا سطور پایانی کنونی، در 38 سالگی. اوایل به درازا کشیدن اندکی خسته و مغموم‌کننده بود و اواخر خشنودکننده برای اینکه چه‌بسا به طول انجامیدن آن، مانع تولید یک محصول فوری و شتاب‌زده شده و امید که از این کهنگی ترشی هفت‌ساله، طعم پختگی و تخمیر و تعمیق مباحث برخیزد.
 
گفتنی است علی اسدی دانش آموخته ادبیات محض و هنرهای زیبا، متولد ۱۳۶۱ از ۷ سالگی به اجرا روی آورده و مدرس اولین دانشکده اجرا و گویندگی ایران است که مطبوعات کشور نیز از او به عنوان مجری گزیده کار تلویزیون یاد می کنند؛ در کارنامه او اجرای رومانتیک های چروکین، ویترین، سینماویژن و اینجا ایران است، به چشم می خورد. در سال های اخیر وی بیش از پیش به تجربیات بین المللی رسانه ای روی آورده و فیلم های مستند «از پرسپولیس تا اکروپلیس» و « صلح، فرزند زیبایی» از جمله کارهای او در مقام کارگردان است. «رهبری ارکستر واژه ها» حاصل ۷ سال کوشش و پژوهش موفور و مستمر اوست برای گشودن دریچه ای تازه به روی دوستداران و عاشقان هنر سخنوری و به طور خاص مجریان ایران. آلبوم دکلماسیون «به تماشای زنان جهان» و کتاب های «هنگ فرهنگ»، «حرف های بی اجازه»، «هفت هزارسالگان» و «دوژه» از او در دست انتشار است.

این اثر با قیمت  140هزارتومان در 457صفحه از سوی انتشارات سیمای شرق منتشر شده است.