امیرابراهیم رسولی:
رهبرانقلاب: فرهنگ از اقتصاد هم مهمتر است...فرهنگ به معنی هوایی است که ما تنفس میکنیم و اگر این هوا تمییز باشدآثاری دارد در بدن شما و اگر کثیف باشد آثاردیگری دارد...
***
فصل، فصلِ بودجه است. فصلی برای برنامهریزی و نگاه به عرصههای مختلف در یکسال آینده که در حقیقت میتواند مبنای حرکت در بخشهای مختلف تلقی شود.
لایحه بودجه ۱۴۰۱روز یکشنبه ۲۱ آذر ماه ۱۴۰۰ تقدیم مجلس شد. در این لایحه بودجه ۱۴۰۱ کل کشور از حیث منابع و مصارف بالغ بر۳۶ میلیون و۳۱۰ هزار و ۷۰۴ میلیارد و ۶۲۸ میلیون ریال است که از این مبلغ معادل ۲۲ هزار و۹۴۰ میلیارد تومان اعتبار برای امور فرهنگی درنظر گرفته شده است که نسبت به کل بودجه یکساله حدود ۶ دهم درصد است.
نکته جالب آن که در بودجه فرهنگی ۱۴۰۰ مبلغ معادل۲۳ هزار و۲۳۴ میلیارد بوده است که نشان از کاهش ۱.۳ درصدی حکایت دارد.
بودجه کل افزایش۷ درصدی دارد اما اعتبار فرهنگی ۱.۳کاهش مییابد و این واقعیت امروز حوزه فرهنگ است.
امروز وقتی به سراغ مسائل اساسی مردم میرویم حتما معیشت و نان مردم در تنگناست اما وقتی هم به مشکلات میرسیم در بلندگوها و منبرها صحبت از فرهنگسازی است. از صرفهجویی و انفاق و قناعت و کسب حلال و آداب و رفتار اجتماعی میگویند تا میرسند به اینترنت و فضای مجازی و صیانت و هزار باید و نباید که نسل نو با آن مواجه است؛ اما کسی نیست سوال کند با این امور چه باید کرد.
اگر اینها دغدغه است پس بودجه فرهنگی و اهمیت به آن کجاست و اگر مهم نیست چرا در بلندگوها فریاد میشود.
پژوهش و تحقیق و نظریهپردازی که هیچ، از جوان امروز انتظار مطالعه و اهمیت به کتابخوانی داریم اما چه کسی درباره هزینههای آن حرف میزند؟چه کسی پای درد دل چاپخانهدار و انتشاراتی مینشیند. چاپخانهای که سالها همین مجله فرهنگ امروز را چاپ میکرد، امروز تعطیل شده است تا حس کنیم نفسهایمان به شماره افتاده است.
اهالی فرهنگ کم توقعاند واقعا اگر مشکلات کشور با کاهش بودجه فرهنگ حل میشود، کاهش چرا؟ بودجه فرهنگی صفر شود تا مشکلات مردم کامل حل گردد اما این روش و منش کنونی در مدیریت و استراتژی در مقولۀ فرهنگ بیشتر به لطیفه میماند تا حل مسئله و عایدی جز سرخوردگی و ناامیدی برای اهل فرهنگ در پی ندارد.
و اما یک نکته بیشتر تامل برانگیز و البته تاسف برانگیز دیگر آن که میزان بودجه فرهنگی در ایران نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر بسیار پایین است. از اسرائیل غاصب گرفته تا آلمان و ژاپن میزان بودجه فرهنگی صرف شده در ایران بسیار پایینتر از آن چیزی است که قابل تصور باشد.
اهالی فرهنگ درک میکنند که مشکلات اصلی کشور، امروز درگیری در امور حوزه اقتصاد است اما خسرانی که در بیتوجهی به مقوله بودجه فرهنگی اعمال شده اثراتی شگرف درسالهای آتی خواهد داشت که چه بسا جبران شدنی نیست.
و در پایان نیز بار دیگر با سخنی از رهبر انقلاب گلایه خود را به عنوان رسانهای فرهنگی اعلام میکنیم شاید مسئولین امر اندکی در ادامه مسیر تامل کنند:
«درکار فرهنگی نباید مسئله پول و بودجه یک مشکل عمده به حساب آید به این معنا که مشکلات و نقایص فرهنگی را در ردیف نیازهای بودجهای و در آخر لیست قرار ندهیم، بلکه در اولویت لیست اگرنگوییم، در ردیف اول قرار بدهیم.»