به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از ایکنا؛ کتاب مقدس، در ادبیات و فرهنگ مسیحیت عنوان مجموعه عهد قدیم (تورات) و عهد جدید(انجیل) است و در تمام نقاط دنیا کتاب مقدس را به این مجموعه نسبت می‌دهند. اما این «کتاب مقدس» که محمدرضا زائری آن را با قلمی روان و دلنشین تألیف کرده، عنوان کتابی است که اشاره به کتاب مقدس مسلمانان، یعنی قرآن کریم داشته و نمونه‌هایی از نوشته‌های اندیشمندان و اهل ادب مسیحی درباره قرآن کریم و پیامبر گرامی اسلام(ص) را گردآوری کرده است.

این کتاب که با فصل‌بندی جامع و دقیق به بررسی آثار نویسندگان و شاعران مسیحی درباره قرآن کریم و پیامبر اسلام می‌پردازد را می‌توان به عنوان یکی از کتب عمومی نام برد که قابلیت فراگیر شدن در بین تمام اقشار جامعه را دارد؛ کتابی که به تشریح عقاید برخی از نویسندگان مسیحی می‌پردازد.

در فصلی از این کتاب که درباره ولایت امیرالمؤمنین(ع) و تجلی وی در آثار مسیحیت نوشته شده، آمده است: «حضور امام علی(ع) در فضای فرهنگی و علمی و حتی در زندگی روزمره مسیحیان لبنان بسیار زنده و گسترده است و همه آنان برای آن حضرت احترام فراوان قائل هستند، تا آنجا که در بسیاری از موارد، احادیث و کلمات گوهربار آن حضرت را در سخنان خود استفاده می‌کنند یا گاه دیده می‌شود دیوار منازل یا محل کار خود را به این حکمت‌ها زینت می‌دهند و از این کلمات در گفت‌و‌گوهای خود بهره می‌گیرند.

کتاب، خاطره‌ای از «سلام الراسی» نویسنده مسیحی ـ که نام پسرش علی بود و ابوعلی خوانده می‌شد - را نقل می‌کند که به خوبی این موضوع را نشان می‌دهد. وی می‌گوید: «ابوعلی بودم؛ ولی هنوز با امام علی چندان آشنا نبودم تا اینکه برای کاری به نزد یکی از مسئولان در جنوب لبنان رفتم. در فاصله‌ای که منتظر بودم، دیدم بعضی از مراجعه‌کنندگان، با زبانی ذلیلانه به ستایش و چاپلوسی آن فرد مشغول‌ هستند و در همین حال چشمم به تابلویی افتاد که یکی از حکمت‌های امام علی بر آن نوشته شده بود.

آن، این عبارت بود که: «به هر که خواستی نیکی کن تا امیرش باشی و به هر که خواستی نیازمند شو تا اسیرش شوی و از هر که خواستی بی‌نیاز شو تا همسانش گردی.» با دیدن این تابلو برخاستم و از آنجا خارج شدم و پس از آن از کتاب نهج‌البلاغه امام علی بهره‌‌مند شدم و از آن پس، گاه، گاه به سراغش می‌روم تا هر وقت راه‌ها در پیش رویم بسته می‌شوند از آن الهام بگیرم.»

در بخش دیگری از این فصل، از ادیب و نویسنده مشهور «امین نخله» چنین آمده است: «از من خواسته‌ای که صد کلمه از سخنان بلیغ‌ترین عرب، ابوالحسن، انتخاب کنم و من به سراغ انجیل بلاغت، نهج‌البلاغه رفتم و شروع به جستجو کردم و به خدا قسم نمی‌دانم چگونه صد کلمه را از میان صدها کلمه انتخاب کنم؛ بلکه چگونه یک کلمه از میان کلمات برگزینم، مگر اینکه بتوانم دانه‌های یاقوت را از هم جدا کنم. شروع کردم و دستم در میان یاقوت‌ها می‌گشت و چشمم در تابش آنها غوطه می‌خورد.»

نویسنده ادامه می‌دهد: «این صد کلمه را به سختی برگزیدم. چون پرتوهایی از نورستان و گلبرگ‌هایی از گلستان، چرا که در نهج‌البلاغه از نعمت‌های خدا بر اهل زبان عربی، بسیار بیش از صد کلمه خواهی یافت. یک بار استاد بزرگ امین ریحانی به من گفت: «اگر کلمات امام را به انگلیسی ترجمه کنیم، خوانندگان انگلیسی زبان مبهوتش می‌شوند؛ ولی من از ترجمه کردنش بیم دارم؛ چرا که در ترجمه از قدرت کلام عربی او کاسته می‌شود.»

حال وقتی امین ریحانی با آن قدرت، درباره ترجمه کلمات امام چنین بگوید، وضع صد کلمه که از متن اصلی جدا می‌شوند معلوم است؛ زیرا زیبایی هر سخن به متن اصلی آن است؛ پس هر کس می‌خواهد جان ناآرام خود را از کلام امام آرام کند، به متن کامل کتاب نهج‌البلاغه روی آورد و راه رفتن را در پرتو بلاغت امام بیاموزد.

علاوه بر سخنانی که نویسندگان و مشاهیر مسیحیت نقل کرده‌اند و در «کتاب مقدس» گردآوری شده است، نمونه‌ای از اشعار شاعران عرب نیز در این کتاب منتشر شده است و به عنوان فصلی جدا برای مطالعه علاقه‌مندان به ادبیات عرب در دسترس قرار دارد که انتشارات خیمه آن را با قیمت ۴۵۰۰ تومان منتشر کرده است.