نام کتاب: فلسفه علم آینشتاین
نویسنده: دان آ. هاوئرد
مترجم: سعید جعفری
انتشارات: ققنوس
تعداد صفحات: ۸۴ صفحه
قیمت: ۵۰۰۰ تومان
نام کتاب: پیشرفت
نویسنده: مارگارت میک لنگی
مترجم: مژده ثامتی
انتشارات: ققنوس
سال چاپ: ۱۳۹۴
تعداد صفحات:۸۲ صفحه
قیمت: ۵۰۰۰ تومان
نام کتاب: نیکولاس کوزایی
نام نویسنده: کلاید لی‌میلر
مترجم: سید محمد‌علی شامخی
انتشارات: ققنوس
تعداد صفحات:۹۶ صفحه
قیمت: ۶۰۰۰ تومان
نام کتاب: فلسفه شوخی
نویسنده: جان ماریال
مترجم: غلامرضا اصفهانی
انتشارات: ققنوس
تعداد صفحات:۸۴ صفحه
قیمت: ۵۰۰۰ تومان
فلسفه علم آلبرت آینشتاین عنوان بیست و یکمین مدخل از مجموعه دانشنامه فلسفی استنفورد است. آلبرت آینشتاین (۱۸۷۹-۱۹۵۵) پرآوازه‌ترین فیزیکدان قرن بیستم است؛ اما سهم او در فلسفه علم قرن بیستم کم‌تر شناخته شده است، هرچند اهمیت آن کم از دستاوردهای وی در فیزیک نبوده است. فلسفه علم آینشتاین ترکیبی است اصیل و بکر از عناصر برگرفته از منابع ناهمگونی همچون نوکانت‌گرایی، قرارداد‌گرایی و تجربه‌گرایی منطقی. ویژگی فارق این فلسفه علم ترکیب بدیع واقع‌گرایی است با گونه‌ای از قرارداد‌گرایی که متصف به کل‌نگری و تعین‌گرایی ناقص است. نکته‌ای که به‌خصوص باید بدان توجه کرد شیوه‌ی رویکرد آینشتاین به فلسفه بود. موضوع دیگری که به همان اندازه اهمیت دارد روابط آینشتاین با دیگر فیلسوفان نامدار علم در سده بیستم، به‌ویژه موریتس شلیک و هانس رایشنباخ و تاثیری است که بر آنان نهاده است.
پیشرفت عنوان مدخل بیست و دوم از مجموعه دانشنامه فلسفی استنفورد است. حامیان فلسفی پیشرفت مدعی هستند که وضعیت بشر در طول تاریخ بهبود یافته است و در آینده نیز این روند ادامه خواهد داشت. آموزه‌های پیشرفت اولین بار در قرن هجدهم در اروپا ظهور یافت و مظهر خوش‌بینی اروپا در آن دوره است. در قرن نوزدهم بود که اعتقاد به پیشرفت به اوج خود رسید. اما در قرن بیستم بسیاری از متفکران، بعد از وقایع فجیعی مانند دو جنگ جهانی، هولوکاست و کاربرد سلاح‌های اتمی منکر اندیشه‌ی پیشرفت شدند. به طور کلی نوشته‌های راجع به پیشرفت رابطه‌ی نزدیکی دارند با محیطی که در آن نوشته شده‌اند. از آنجا که پیوند محکمی بین آموزه‌های پیشرفت و رویدادهای تاریخی وجود دارد، این مدخل به حسب زمان و مکان ترتیب یافته است.
نیکولاس کوزایی نام مدخل بیست و سوم از مجموعه دانشنامه فلسفی استنفورد است. شواهد مؤید این مطلبند که مهم‌ترین متفکر آلمانی قرن پانزدهم، نیکولاس کوزایی (نیکولاوس کوسانوس) (۱۴۰۱-۱۴۶۴)، در عین حال از متولیان و اصلاحگران کلیسا و یکی از کاردینال‌ها بوده است. تلاش مادام‌العمر او اصلاح کلیسای جهانی و کلیسای رم و وحدت بخشیدن به آن‌ها بود. زندگی فعال او در مقام متولی کلیسا و اسقف را می‌توان در چند صد موعظه‌ی لاتینی، و اندوخته‌ی نظری‌تر وی را در نوشته‌هایش در زمینه‌ی کلیسا‌شناسی، وحدت‌گرایی کلیسایی، ریاضیات، فلسفه و الهیات مشاهده کرد. کوسانوس در هنگام بنا کردن نظام نوافلاطونی بدیع مختص به خود، گوی سبقت را در طرح بسیاری از اندیشه‌هایی که بعدها در ریاضیات، کیهان‌شناسی، نجوم و علم تجربی مطرح شدند، ربود. بنیادهای مهم تفکر او را بیش از همه باید در پروکلوس و دیونوسیوس آرئوپاگی یافت.
فلسفه شوخی عنوان مدخل بیست و چهارم از مجموعه دانشنامه فلسفی استنفورد است. اگرچه نزد بیش‌تر مردمان شوخی ارزشمند است، فیلسوفان کم‌تر درباره‌ی آن سخن گفته‌اند. و آنچه بیان کرده‌اند عمدتا انتقادی است. سه نظریه سنتی خنده و شوخی در اینجا مورد بررسی قرار گرفته است، در کنار این نظریه که شوخی از بازی پرخاشگری ساختگی در میمون‌ها سربرآورده است. فهم شوخی به منزله‌ی بازی به مخالفت با اعتراضات سنتی به آن کمک می‌کند و برخی فواید آن را آشکار می‌سازد، از جمله فوایدی که میان شوخی و خود فلسفه مشترک است.