به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ آیین  روز «کتاب و سینما» با حضور مجید غلامی جلیسه، جواد مجابی، محمود دولت‌آبادی، افشین داورپناه، همایون امیرزاده، بهزاد شیشه‌گران و جمعی از هنرمندان و اهالی فرهنگ، چهارشنبه شب (19 آبان‌ماه 1395) در مجموعه سینمایی چارسو برگزار شد.
 
فرزاد موتمن از داوران جشنواره «کتاب و سینما» در این آیین با بیان این‌که خودش را یک روشنفکر و استاد دانشگاه نمی‌داند، بیان کرد: خیلی‌ها معتقدند که من روشنفکرم و از من می‌خواهند در برنامه‌های مختلف سخنرانی کنم در حالی‌که اصلا این تفکر درباره من درست نیست، چراکه من اگر در این برنامه‌ها حضور پیدا می‌کنم یا در دانشگاه تدریس می‌کنم فقط به خاطر این است که با جوان‌ها ارتباط داشته باشم. من چیزی برای آموختن به آن‌ها ندارم بلکه خودم از آن‌ها یاد گرفته و برای ادامه حیاتم از آن‌ها انگیزه می‌گیرم.
 
این کارگردان سینمای ایران در ادامه سخنانش با اشاره به این‌که فردی کتابخوان نیست، گفت: من فقط زمانی به کتاب‌ مراجعه می‌کنم که به آن نیاز داشته باشم و بخواهم مطلب خاصی از آن بیابم و در حالت عادی کتاب نمی‌خوانم. به‌نظر من کتاب خواندن، فیلم دیدن و شنیدن موسیقی مهم است و تحصیلات ما را گسترش می‌دهد، اما برای فیلمساز شدن ما به چیزی بیشتر از این نیاز داریم و نمی‌توانیم فقط کتاب بخوانیم و بعد فیلمساز شویم.

به گفته وی، افرادی که فقط کتاب می‌خوانند تبدیل به دایره‌المعارف می‌شوند و در پاسخ به پرسش‌های مختلفی که از آن‌ها می‌شود فقط جواب‌هایی می‌دهند که در کتاب‌ها خوانده‌اند و کمتر به احتمالات دیگری فکر می‌کنند که ممکن است در ارتباط با آن موضوع وجود داشته باشد.
 
موتمن با تاکید بر این‌که فیلمسازان ما به جهان‌بینی نیاز دارند، اظهار کرد: سینمای ما بیش از هر چیزی از فقدان جهان‌بینی رنج می‌برد. جهان‌بینی یعنی این‌که ما دنیای اطرفمان را ببینیم و آن‌را تحلیل کنیم و بدانیم در اطراف ما چه اتفاقاتی رخ می‌دهد. ما نمی‌توانیم فیلمساز خوبی شویم چون مانند افراد معمولی اطرافمان را می‌نگریم. ما غالبا اعتماد به‌نفس لازم برای این‌که خودمان را بسازیم و درباره جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، ایده‌هایی داشته باشیم، پیدا نمی‌کنیم و این مساله برای کسی که می‌خواهد کارگردان یا فیلمساز شود، مهمترین نکته است.