زوال اندیشۀ سیاسی در ایران
جواد طباطبایی
ناشر: مینوی خرد
تعداد صفحه: ۶۰۶ صفحه
قیمت: ۶۰ هزار تومان
در این دفتر، بحث نویسنده ناظر بر تداوم اندیشة سیاسی در ایران در زوال است، یعنی این‌که پیوندهای اندیشة سیاسی – بویژه فلسفة سیاسی- در تداوم زوال اندیشیدن، از فارابی تا صدرالدین شیرازی و تا نویسندگان خرده‌پای نیمة دوم فرمانروایی صفویان و دورة قاجاری، با «فلسفة امور انسانی» - به گفتة ارسطو در اخلاق نیکوماخسی- گسیخت و رشته‌های «مؤسس فلسفه در دورة اسلامی» در «علم مدنی» در سیاستنامه‌نویسی‌های صاحبان روضه الانوار عباسی و تحفه الملوک پنبه شد. «زوال» به معنای مرگ، نابودی و فقدان نیست، بلکه تداوم نوعی از اندیشیدن است که با گسستن پیوندهای خود از «فلسفه امور انسانی» از درجة اعتبار ساقط شده است. بحث جدال قدیم و جدید و تبیین سرشت و جایگاه نظام سنت قدمایی از این حیث دارای اهمیت است که می‌تواند مانع هبوط تاریخ «اندیشه» که کوششی برای اندیشیدن نیز هست، در توصیف ظاهر «اندیشه‌ها» شود که تنها می‌تواند نقشی ایدئولوژیکی داشته باشد. در این نسخة دوم با تصریح بیشتری به این مباحث پرداخته شده است و این نسخه دفتری متفاوت در جدال قدیم و جدید، به‌ویژه در تکوین نظام سنت قدمایی در فلسفة سیاسی و زوال آن است. در این نسخه، افزون بر بازنویسی فصل‌های نخست، سه مبحث جدید در تحول مفاهیم نیز افزوده شده است. این سه بحث با پرتوی که بر مبانی انتقال دانش یونانی به دورة اسلامی می‌افکنند، معنای نخستین فصل‌های این دفتر را از بنیاد دگرگون می‌کنند. از این حیث، این نسخة دوم دفتری نوآیین در بحث «زوال اندیشه» است که با وارد کردن مباحث و مفاهیم جدید، کوشش می‌کند معنای «زوال» و «اندیشیدن سیاسی» را در بیانی دقیق‌تر توضیح دهد.