فرهنگ امروز: به نقل از روابط عمومی نشر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، کتاب «اخلاق فضیلت از دیدگاه ارسطو و ابوعلی مسکویه» که اثر علیاکبر علیزاده است، به همت پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و نشر این پژوهشگاه در ۴۱۵ صفحه به چاپ رسید.
بیتردید تاریخ فلسفه اخلاق با تامل بر فضایل اخلاقی و نقش آن در سپهر حیات فردی و اجتماعی پیش رفته است. میتوان نظریه هنجاری اخلاق فضیلت را بازتاب مهمترین رسالت اخلاق در پرورش ملکات و فضایل اخلاقی به دور از اصول و قواعد وظیفهگرا یا غایتنگر اخلاقی برشمرد.
رسالت اصلی کتاب حاضر، مقایسه ارسطو و ابوعلی مسکویه در دو کتاب مهم اخلاقی ایشان یعنی اخلاق نیکوماخوس و تهذیب الاخلاق است که این دو فیلسوف به نوعی بنیانگذار اخلاق فضیلت در غرب و اسلام هستند. در تعیین مقایسه و سنجش دانسته می شود که اخلاق اسلامی چه مقدار از اخلاق یونانی و ارسطو تاثیر پذیرفته و چه اندازه ابتکار و نوآوری خود فیلسوفان اسلامی است.
اهمیت این مقایسه و سنجش از آنجا بیشتر میشود که از یک سو نمیتوان نقش و تاثیر ارسطو در مبانی اخلاق نظری در اسلام را از نظر دور داشت و از سوی دیگر مسکویه بر فیلسوفان اخلاق بعد از خود تاثیر بسزایی داشته و کتاب های اخلاقی متاخر از او، تا اندازه بسیاری مرهون دیدگاه های وی بوده است.
این اثر در پنج فصل تهیه و تنظیم شده است در فصل اول این اثر که به کلیات پرداخته، ضمن تعریفی از فضیلت و پیشینه اخلاق فضیلت، معیار فضیلت و همچنین اهمیت اخلاق فضیلت نیز تشریح شده است؛ در ادامه، فضیلت گرایی در غرب و اسلام تبیین شده و مروری بر آثار ارسطو و ابوعلی مسکویه نیز شده و در پایان این فصل به تاثیر ارسطو بر اخلاق اسلامی نیز اشاره شده است.
«چیستی فضیلت از دیدگاه ارسطو و مسکویه»، عنوان دومین فصل از این اثر است؛ در ابتدای این فصل، بعد از بررسی فضیلت از دیدگاه این دو، فضایل از دیدگاه ارسطو و مسکویه طبقهبندی شده و مبادی اخلاق فضیلت نیز از دیدگاه هر دو فیلسوف مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نویسنده در سومین فصل این کتاب، «عوامل درونی و بیرونی فضیلت از دیدگاه ارسطو و مسکویه» را تشریح کرده است.
سپس، «اخلاق فضیلت از دیدگاه ارسطو و ابوعلی مسکویه» در فصل چهارم به تفصیل تبیین شده است. در پنجمین و آخرین فصل از این کتاب، مقایسه و نقدی نسبت به دیدگاه هر دو فیلسوف صورت گرفته است. در این فصل به وجوه تشابه و تفاوت هر دو دیدگاه پرداخته شده است.