به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ کانون کارگردانان خانه تئاتر تصمیم گرفته‌ برای گرامیداشت یاد این هنرمند کارت‌پستالی ویژه منتشر کند که یک طرف آن تصویری از استاد محمد است و طرف دیگرش یادداشت کوتاهی از عباس جوانمرد هنرمند پیشکسوت تئاتر و از دوستان نزدیک استادمحمد. این کارت پستال شامگاه جمعه در تمام سالن‌های تئاتر به تماشاگران ارایه می‌شود.

همچنین پیام کوتاهی با صدای استادمحمد پخش خواهد شد که بخشی از نظرات او را درباره تئاتر منتقل می‌کند

قرار است تماشاگران همه‌ سالن‌ها یک دقیقه به احترام این هنرمند قیام و سکوت کنند. متن یادداشت عباس جوانمرد بدین شرح است:

سکوت...
دردنیای شگفتی  زیست می کنیم ،دنیای ما پر از زخم و ستم و سفاکی است و  لبریز از تقلب و شناعت - این ها همه  در پوسته ی آشکار و لایه ی بیرونی –در لایه ی پنهان و ناپیدای  آن خدا می داند  چه جهنمی  برپاست.شراع ها به عمد گسسته و سکان را شکسته اند که ناخدائی کند،این ناخدا ابلیس نیست ،گجسته ای است بی صورت ولبی  سیاهدل تر از ابلیس اینجا و آنجا و هرجاطوفان سهمگینی برپاست، اگر معجزه گر نباشی ،باید شوریده و دیوانه باشی  تا بر روی  تخته پاره ات به مصاف آن  بی صورت  سیاه دل برخیزی
استاد محمد یکی از این دیوانگان بود که تاوان  عقل مدارها را می داد .زمان و زمین اش   یک جائی نبود، همه جائی بود -عرصه که بر او تنگ می شد می گریخت -کجا خودش هم نمی دانست... در این  آوردگاه مطمئنا محمود آفریننده نیست،شاهد وناظر پلشتی  و ستم است،بیشتر در شهرو کمترک در روستا.

او در سیر و سیاحت معمولش،ناگهان در جائی توقف می کند،معظلی می یابد،به دنبال  مدخلی به درون آن معظل می گردد .می یابدوبی پروا وارد می شود .هیهات  در درون  آن حفره ی کوچک چه دنیای وحشتناکی برپاست.دنیایی که در آن محبت مرده و همه به اعتراض چیزی  که نمی دانند چیست به جان هم افتاده اند.

محمود  آدم‌های  بازیش را از میان  ساکنان آن حفره انتخاب می کند، آدم های بازی محمود اکثرا معترضند و پرخاشجو و گاه یکسره  ساکت  و خاموش  مثل «آسیدکاظم» آسید کاظم  ساکت است و در کنجی نشسته،اما در واقع فریادی است از فقر زمین که بی صدا  بردل می نشیند. راز تکوین  این سکوت و هیبت غریب را محمود خوب می داند.

به گمان  او به تجربه  دانسته و خوب هم  دانسته است که : «سکوت سرشار از ناگفته هاست»

پس بیایید  در سالگرد  از دست رفتن دو عزیزمان  حمید و محمود  با یک دقیقه "سکوت" دینمان  را به آنها ادا کنیم.