به گزارش فرهنگ امروز به نقل از خبرگزاری ایسکانیوز؛ محمود گبرلو در اولین برنامه پس از پایان یافتن جشنواره سی و سوم فیلم فجر در ابتدای صحبت‌های  خود با اشاره به اینکه در طی ده روز اهالی و علاقمندان سینما دورهم جمع شدند و به تماشا و قضاوت فیلم ها پرداختند بیان کرد: جشن سینمای ایران در سی وسومین دوره خود نشان گر اقتدار سینمای ایران است که در این راه اهالی سینما تمام تلاش و کوشش خود را به کار بسته اند تا ساخت فیلمی ر ا رقم بزنند که مردم با آن ارتباط برقرار می کنند.

وی ادامه داد: سینمای ایران این روزها نیاز به توجه جدی دارد. در هر صورت سینمای ایران می تواند ابزار قدرتمندی برای انتقال مفاهیم قدرتمند باشد. سینما می تواند با نسل جوان و تمام اقشار جامعه خود ارتباط بر قرار کند و نجات دهنده خانواده ایرانی باشد. بنابراین خوب است که برای ارتقای سینمای ایران دست به دست هم دهیم.
اما برنامه این هفته هفت  پس از پایان دوره ای دیگر از جشنواره فیلم فجر به بحث و بررسی این دوره پرداخت و میزبان کارشناسان و صاحب نظرانی از این حوزه بود. اما پیش از آن، در گفت وگویی با مجید مجیدی در زمان اکران فیلم محمد (ص)، پرداخت بیشتری از جشنواره سی وسوم را به نمایش گذاشت.

در این گفت وگو که در جریان جشنواره فیلم فجر اتفاق افتاده بود مجید مجیدی ضمن توضیحاتی در خصوص انگیزه ابتدایی این فیلم در بیان وضعیت سینمای ایران اظهار کرد: سینمای ایران برای بقای خود باید در پی یافتن بازاری جهانی باشد که البته این بضاعت در سینمای ایران وجود دارد اما باید از جشنواره نیز عبور کند. نسل جدید نیز نباید به جشنواره ها محدود شود.
وی گفت: جشنواره خوب است اما به سبب اینکه ممکن است ما را در مسیر کاریمان متوقف کند نباید تنها به جشنواره ها محدود شد. از دیگر سو همانطور که به سینمای اکران جهانی نیز فکر می کنیم باید به بازار اسلامی اکران نیز بیندیشیم و در نهایت فیلمی را بسازیم که استانداردهای سینمای ما را بالا ببرد.

این کارگردان  با بیان اینکه موضوعات خوبی در سینمای ایران وجود دارد ادامه داد: باید این مضوعات پشتیبانی شود که البته مسئولین مملکت ما در حوزه هایی مختلف به خصوص حوزه دینی هنوز عظمت سینما را باور نکرده اند. البته شاید تقصیری هم متوجه آنها نباشد بلکه شاید ما نتوانسته ایم آنها را جذب کنیم و خواسته های آنها را برآورده کنیم. در هر صورت آنها سینما را باور داشته باشند و اعتماد کنند چرا که سینما می تواند گره گشای گره های کور اجتماعی، سیاسی و فرهنگی باشد.

مجله سینمایی هفت در آخرین پرده نمایش خود به میزگرد بررسی جشنواره سی و سوم فیلم فجر اختصاص داشت که با حضور همایون اسعدیان، مهرزاد دانش، ضیاالدین دری و علیرضا رضاداد؛ دبیر جشنواره سی و سوم فیلم فجر به واکاوی دراین موضوع پرداختند.

در ابتدای این میزگرد همایون اسعدیان به عنوان کارگردان و یکی از اعضای داوری بخش نگاه نو به بیان دیدگاه خود پرداخت و در خصوص کارکرد های جشنواره سی وسوم فیلم فجر بیان داشت: جشنواره سی و سوم فیلم فجر دومین جشنواره ای بود که با مدیریت علیرضا رضا داد به کار خود پایان داد و برای طراحی برنامه های جشنواره نیاز داریم که یک دبیر را در چندین سال حفظ کنیم  تا برنامه ریزی صورت گرفته را بتواند پیش ببرد. مضاف بر این زمانی که برای مثال گفته می شود هدف این دوره از جشنواره امید است باید در نظر داشت که ما در جشنواره ای قرار نداریم که از تمام دنیا برایش فیلم آورده شود از طرفی چه ارتباطی میان دبیر جشنواره و شورای پروانه ساخت وجوددارد که از این طریق به عملکرد جشنواره سی وسوم نگاه شود و دست دبیر جشنواره در یک جشنواره تا چه اندازه باز است.

وی ادامه داد: انتظاری که برای جشنواره های جهانی وجود دارد را می توانیم برای این جشنواره  و دبیر آن داشته باشیم تا تیتر و هدفی را که گذاشته شده است را مستقل پیگیری کند. بنابراین به نظر می آید که رسیدن به کارکرد و هدف این دوره از جشنواره شدنی نیست.

این کارگردان بیان کرد: ما در ایران نیز جشنواره موضوعی داریم و اگر بخواهیم با این تیتر گام برداریم جشنواره فجر نیز به جشنواره ای موضوعی تبدیل می شود که در آن صورت باید از میان فیلم ها به انتخاب شش فیلم دست زد. اما واقعیت این است که جشنواره فیلم فجر جشن سینمای ایران و بزرگترین تابلوی دهه فجر انقلاب اسلامی است. این جشن نیز جشنی فراگیر است و کمیته انتخاب آن از میان فیلم هایی که دارای استاندارهای لازم هستند فیلمی را به عنوان فیلم خوب انتخاب می کنند.

اسعدیان گفت: زمانی که جشنواره فیلم فجر آغاز می شود انتظارها این گونه است که همراه با 40 فیلمی که در جشنواره وجود دارد 40 فیلم خوب نیز دیده شود در حالی که در کدام جشنواره چنین اتفاقی رخ می دهد حتی در جشنواره هایی که از تمام دنیا آثار و فیلم هایی را دریافت می کنند این گونه نیست و از میان فیلم ها سه تا چهار فیلم خوب وجود دارد و مابقی فیلم ها در رده فیلم های متوسط و بد دسته بندی می شوند بنابراین این نوع نگاه که انتظار رود تمام فیلم ها شاخص باشند گویی ما را از بضاعت سینمایی خود دور می کند.
این کارگردان در بخش دیگری از صحبت های خود در بیان دستاوردهای جشنواره سی وسوم اشاره داشت: بالای 30درصد فیلم ها فیلمسازان جوان فیلم اولی بودند که موجی از فیلمسازان جدیدرا وارد می کند که این نیز جز دستاوردهای سینمای امسال است. با دیدن فیلم ها نیز می توان کارنامه قابل قبولی برای سینما سال جاری پیش بینی کرد که در کنار این ها نیز شاهد اثر سه کارگردان هستیم که جز بهترین کارهای آنها محسوب می شود. از دیگر سو با بخش ویژوال افکتی روبه رو می شویم که نشان می دهد که سطح کیفی استانداردهای سینمایی ما بالا رفته است.

مهرزاد دانش نیز در ادامه صحبت های اسعدیان در بیان دیدگاه خود اظهار کرد: فراتر از هر دوره ای جشنواره کارکردهای ثابتی دارد که محور بودن سینما در یک مقطع زمانی مشخص و اهمیت یافتن آن در این زمان از اولین کارکردهای آن بوده است. برقراری گردهمایی بزرگ میان اهالی سینما، بازخوانی و آینده پژوهی سینما و درک سینماگران از چگونگی بازتاب اثرشان در میان مخاطبان از دیگر کارکردهای جشنواره فیلم فجر است که بر این اساس برنامه ریزی هایی صورت خواهد گرفت اما فارغ از همه این موارد در حال حاضر جشنواره فجر چه جایگاهی را در مناسبات سینمایی دارد.

وی ادامه داد: خاستگاه جشنواره فیلم فجر به سال 60 بر می گردد که زمانی بحرانی را شامل می شد و سینما روی پای خود نمی توانست بایستد. در آن زمان جشنواره یک خاستگاه حیاتی برای سینمای ایران بود  اما در این زمان بعد از تغییر و تحولاتی که پیش آمد ما نیاز داریم که به بازخوانی آن بپردازیم که جشنواره فیلم فجر حال حاضر، به نسبت تعدد و تنوع جشنواره هایی که وجود دارد در این فضا چه جایگاهی دارد و چه اهدافی را دنبال می کند.
این منتقد سینمایی در بخش دیگر از صحبت های خودبه دستاوردهای جشنواره برای سینما اشاره کرد و گفت: با رویت این جشنواره متوجه می شویم که سینمای ایران به لحاظ فنی رشد خوبی را پیدا کرده است اما تنها استناد به بهترین فیلم ها برخی کارگردانان چون رخ دیوانه و دوران عاشقی بحث دیگری از کارگردانانی را پیش می آورد که ضعیف ترین کار خود را  در این دوره از جشنواره داشته اند. اما یک جور میانمایگی در وضعیت سینمای ایران به چشم می خورد. به گونه ای که مدتی است که عنصر خلاقیت و فردیت در سینمای ما کمرنگ شده است و فیلمسازان  به یک سطحی بسنده کرده اند که البته می تواند دغدغه آفرین نیز باشد.

در بخش دیگری از این میزگرد سید ضیالدین دری نیز در کارکرد جشنواره سی وسوم بیان کرد: جشنواره می تواند به عنوان یک رویداد سینمایی دارای مرامنامه ای باشد و براساس آن کار کند. بنابراین جشنواره های مختلف براساس شرایط دیگری می تواند برپا شود و جشنواره ای که در فرانسه به عنوان جشنواره دولتی تعریف می شود نوع نگاهی که نسبت به آن جشنواره به عنوان مثال کن دیده می شود با جنس نگاهی که دولت به جشنواره فجر دارد قابل مقایسه نیست.

وی ادامه داد: درست است که یک دبیر باید برای چندین دوره حضور داشته باشد اما جشنواره فجر دارای ضوابطی است که نوشته شده است که ما به این نتیجه می رسیم که دبیر جشنواره اساسا در شرح وظایفش نیست. برنامه ریزی برای چند دوره به شورای پروانه ساخت بر می گردد که از فیلترینگ آن باید عبور کرد.

اما علیرضا رضا داد از دیگر مهمانان هفت دراولین برنامه پس از اتمام سی وسومین دوره جشنواره فیلم فجر بود که در ادامه صحبت های صورت گرفته بیان کرد: اگر گمان کنیم برای یک سال جشنواره فیلم نداریم در آن صورت باید دید که چه اتفاقی می افتد و در آن صورت چه تاثیر و کارکردی دارد و چه انتظاری می توان از آن داشت و براستی ظرفیت های جشنواره چیست.

وی گفت: در دو تا سه ماه اخیر که فضای جشنواره گرم می شود بسیاری از افرادی که از سینما دورند انتظاری را بر جشنواره متمرکز می کنند که این انتظار متعلق به موارد دیگر است. بنابراین با توجه به این فضایی که بود و پدیده ای که با آن برخورد کردم از یک تا دوماه پیش نیز مطرح کردیم که جشنواره پایان سینما نیست بلکه سینما مفهوم خود را در اکران می یابد و باید انتظاراتمان را به ظرفیت های جشنواره محدود کنیم و همه چیز خود را به جشنواره محدود نکنیم. جشنواره نیز چند کارکرد دارد اما همچون هر صنف دیگری در یک مقطع سال دستاورد های خود را ارائه می کند.

دبیر سی وسومین جشنواره فیلم فجر گفت: یکی از کارکردهای جشنواره گردهمایی دست اندرکاران سینما است که پس از تماشای فیلم ها به نقد و نظر می پردازند و خود را در معرض نقد قرار می دهند. در هر صورت جشنواره یک فرصت است اما در شرایط موجود طلایی ترین فرصتی است که قابل انتخاب نیز هست و همه علاقمند به انتخاب آن هستند و در صورتی که این گونه به جشنواره نگاه کنیم می توانیم گام بعدی را نیز برداریم.
رضاداد در بخش دیگری از صحبت های خود در بیان دستاورد های جشنواره سی وسوم گفت: اگر هنر سینما یک هنر صنعت است حرفه ای گری نیز باید به وجه ای اقتصادی نیز منجر شود بنابراین وقتی هنر به حرفه ای گری می انجامد قطعا به رونق اقتصادی نیز منجر می شود بنابراین یکی از دستاوردهای جشنواره امسال رشد حرفه ای گری بود. سال گذشته 19 فیلم در بخش فیلم های اول داشتیم که در قیاس با سال جاری سینما با 11 فیلم، فیلم های امسال نیز درآمدشان چندین برابر فیلم های سال گذشته است. از طرفی اکران فیلم محمد (ص) نیز در وجه دیگری از کارکرد هایش جذب مخاطب خاموش است.

اما در میزگرد شب گذشته هفت علاوه بر مهمانان حاضر در استودیو سه تن از سینماگران هم چون بهروز افخمی، نیکی کریمی و مسعود جعفری جوزانی روی خط هفت حاضر شدند و نظرات خود در خصوص صحبت های انجام شده مطرح کردند. از این میان مسعود جعفری جوزانی نیز گفت: نظرات جالبی مطرح شد و باید گفت که جشنواره ای که امسال شاهدش بودیم به شیوه ای منظم برگزار شد که تاکنون کمتر دوره ای از جشنواره فجر به این صورت بوده است.

وی ادامه داد: واقعیت این است  که به نوعی گذشته ها را نادیده گرفته اند  و گویی به ناگاه اتفاق عجیب و غریبی در سینما رخ داده است در حالی که جشنواره امسال نیز در تداوم جشنواره های سال گذشته بوده است. به نظرم سعی کنیم بیشتر از اینکه از اتفاقات، تعریف های اغراق آمیز داشته باشیم به فکر نگرفتن جذابیت از سینما باشیم چرا که سینما به پشتوانه ملت است که استوار است.