به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ در آستانه اعلام نتایج نهایی دهمین دوره جایزه ادبی جلال‌آل احمد و نیز نامزدهای دو بخش از جایزه ادبی شهید غنی‌پور، مصطفی جمشیدی نویسنده و دبیر سابق جشنواره داستان انقلاب با ارسال یادداشتی کوتاه درباره داورهای این جایزه به اظهار نظر پرداخت.
متن این یادداشت به این شرح است:
ذات ادبیات نیاز به نوعی آزادگی و عدم تعلق به زمانه دارد و رعایت اصول زیباشناختی رمان و داستان حکم می‌کند ذهن نویسنده درگیر هیچ امر صعب دیگری نشود .رمان و ادبیات به نظرم واقعی‌تر از زندگی حقیقی انسان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و جانمایی آن واقعی‌تر از هر امر معمول است و تشویق‌ها یا تکذیب‌ها واقعی‌تر از حد معمول جلوه می‌کنند. حتی نزد نویسنده!
ارزش‌گذاری آثار هنری و من جمله ادبیات در داوری‌های ادبی نمی‌تواند و نباید در جلوه متکثر اینچنینی، اینقدر گسترده باشد. شاید وجود رسانه‌ها در نضج گرایش‌ها به آثار منتخب و ارزش مالی جوایز از علل موثر و عملی موضوع است و همچنین جو غالب...
به هر حال سیاست‌ها، دوست داشتن‌ها و سلائق گسترده کار را در برمی‌گیرد و بسته به فراگیری و نقش آفرینی هنر در این زمانه حساسیت‌ها صد فزون است.
از این نکته نباید غافل شد که داوری داستان نویسان و تصمیم‌گران، همچون سلوک فردی یک رهرو دقیق است. تعریف هنر و ادبیات و رسیدن به یک نتیجه مطلوب نیاز به رصد آزادگی و نهیب به خود و جهان دارد و ایضا سازش ناپذیری...
جمع بین سیاست و فرهنگ سیاسی و همچنین کمیت‌های فراوان کتب و دست بسته بودن ابزارهای نقد و همچنین حوصله‌های مقبوض و عدم دستیابی به برخی ایده‌آل‌ها مصلحت را بر امر واقع رجحان می‌بخشد و این یعنی دامن زدن به ضد جایزه..
البته از این بضاعت اندک نیز نباید غافل بود یا آن را انکار کرد؛ به‌هر حال مرکب لنگ به از عصای شکسته!
نظر شما