شناسهٔ خبر: 10738 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

سینمای داستانی ایران ریشه در سینمای مستند دارد

پریسا عشقی گفت: امسال نگاه دقیق و ویژه‌ای نسبت به حوزه فیلم‌های مستند شده و این جای خوشبختی است.

به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مدیریت ارتباطات سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر؛ پریسا عشقی کارگردان مستند «خانه سیمین و جلال» گفت: این مستند همان طور که از نامش پیداست درباره سیری است که خانه جلال و سیمین طی شصت سال گذرانده است. البته اهمیت این خانه فقط در زندگی کردن این دو شخصیت ادبی بزرگ در آن خلاصه نمی شود.در فاصله سال های ۱۳۳۱ و۱۳۳۲،جلال آل احمد تکه زمینی را که در تجریش زمینی وقفی بوده را خریداری می‌کند و با بضاعت مالی خویش در آن خانه‌ای می‌سازد. 
وی اضافه کرد:نکته جالب آن که زمان ساخت این خانه، سیمین دانشور برای ادامه تحصیل به امریکا رفته بود و وقتی خانه آماده می‌شود و قرار می‌شود جلال و سیمین در آن ساکن شوند؛ به شکل تصادفی مصادف با بیست و هشت مرداد ۱۳۳۲ بوده است. از همان تاریخ، این خانه به نوعی مامن و سرپناهی برای روشنفکرها، نویسندگان و شاعران تبدیل می‌شود و به نوعی پاتوق ادبی محسوب می‌شود.  
عشقی در ادامه خاطر نشان کرد: صرف نظر ازاین که خانه سیمین وجلال پاتوق ادبی و گردهمایی اهالی فرهنگ و ادب بوده، شکل‌گیری اتفاقاتی چون تاسیس کانون نویسندگان ایران نیز دراین خانه اتفاق افتاده است. اما با مرگ آل احمد که برای سیمین سنگین هم بوده،این خانه در شوک و سکوت فرو می‌رود.  
این کارگردان تصریح کرد: به هرحال در این خانه،زمانی دو تن از نویسندگان بزرگ و معاصر ایران که پایه گذار بخشی از ادبیات نوین ایران بوده‌اند زندگی می‌کرده‌اند.خانه سیمین و جلال از جهات بسیار که به اجمال به آنها اشاره کردم حائز اهمیت بوده است و تا سال ۱۳۹۰ که سیمین دانشور فوت می‌کند، از اهمیت خانه کم نمی‌شود. اگرچه، چند سال قبل از مرگ دانشور این خانه به ثبت ملی رسیده بود.  
پریسا عشقی درباره جایگاه فیلم‌های مستند در جشنواره امسال نیز گفت: این اولین باری است که ر جشنواره حضور دارم و این را می‌إدانم که همه هیجان جشنواره اصولا بر بخش سودای سیمرغ استوار شده است و شاید آثار مستند در دل جشنواره آن طور که باید دیده نمی‌شوند و در محاق و انزوا قرار می‌گیرند. با این حال اعتقادم بر این است که فیلم‌های مستند باید در جشنواره حضور داشته باشند.  
وی تصریح کرد: چرا که سینمای داستانی ایران ریشه در سینمای مستند دارد. به عنوان مثال فیلم «جدایی نادر از سیمین» بر شیوه‌ای مستند گونه مبتنی است و از این منظر است که توانسته جذابیت زیادی برای مخاطب داشته باشد. به هرحال امسال نگاه دقیق و ویژه‌ای نسبت به حوزه فیلم‌های مستند شده و جای خوشبختی است که حتی برای این فیلم‌ها، جلسات نقد و بررسی نیز در نظر گرفته شده است.  
عشقی ادامه داد: امیدوارم از سال‌های آتی بخش سینمای مستند نیز در جشنواره پررنگ و پررونق‌تر از گذشته شود. البته این امر باید از سویی به وسیله مسئولین فرهنگی صورت گیرد.

نظر شما