به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از ایرنا؛ این مراسم با حضور جمعی از سینما گران و منتقدان از جمله رضاکیانیان، ابوالحسن داودی، فریدون جیرانی، حبیب اسماعیلی و علی علایی برگزار شد.

مدیرعامل خانه سینما دراین مراسم گفت: روز تاسف برانگیزی برای سینما گران است چرا که ما فردی سخت کوش و بی ادعا را از دست دادیم.

محمد مهدی عسگر پور یادآور شد: او در محدوده فعالیت های خود بی نظیر بود و دشوار است که جای این نویسنده و مترجم سینما را کسی پر کند.

وی افزود: در جریان سفر اعضای آکادمی اسکار به ایران از تجربیات وی استفاده کردیم چراکه او فقط یک مترجم نبود بلکه روابط عمومی بسیار قوی داشت.

عسگرپور افزود: پرتو مهتدی فردی بی ادعا و دقیق بود و امیدوارم جای او در سینما خالی نماند.

فریدون جیرانی نیز در این مراسم توضیح داد: من و مهتدی سال ها در کنار یکدیگر بودیم او یکی از مترجمان تواناو فهمیده بود که متاسفانه قدرش را ندانستیم.

وی یادآور شد: در کشوری مثل کشور ما متاسفانه آدمهای باسواد در تنهایی زندگی می کنند و در تنهایی می میرند.

شاهین امین از منتقدان سینما نیز در این مراسم اظهار داشت: سال ۸۰ با مهتدی آشنا شدم او با اینکه ۲۰ سال از من بزرگتر بود اما برخورد حرفه ای داشت و هر جر و بحث کاری ما را سریع فراموش می کرد.

امین ادامه داد: تسلط پرتو بر تاریخ سینما فوق العاده بود و در عین حال او فردی بود که دوست داشت بدون تظاهر مهربان باشد.

پیکر پرتو مهتدی صبح امروز چهارشنبه از مقابل خانه سینما تشییع و برای خاکسپاری راهی قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) شد.

علی اکبر عبدالعلی زاده نیز در این مراسم گفت: من پیش از هفته نامه سینما با پرتو مهتدی از طریق مطالبش آشنا بودم و شاگردی اش را کردم.

وی ادامه داد: هرچه به پرتو مهتدی نزدیک می شدم بزرگی او را بیشتر درک می کردم و در حوزه نقد و عکاسی هربار چیز جدیدی از او می آموختم.

این منتقد و نویسنده سینما تاکید کرد: مهتدی از حاشیه به دور بود و همیشه حضوری حرفه ای در عرصه نقد و ترجمه سینمایی داشت.

طهماسب صلح جو رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینما نیز گفت: دنیا محل گذر است و تا وقتی دوستان در دسترس هستند باید قدرشان را بدانیم.

وی ادامه داد: پرتو مهتدی فردی فرهیخته بود که سینما را به خوبی می شناخت و وقتی اینترنت نبود همه برای دریافت اطلاعات سینمایی به او مراجعه می کردند. مهتدی قلبی پاک داشت. او ناسپاسی دید اما ناسپاسی نکرد.

ابوالحسن داودی کارگردان سینما نیز که در این مراسم با بغض صحبت می کرد گفت: هم ناراحتم هم عصبانی. آدم ها فقط باید بمیرند تا عده ای دور هم جمع شوند.

وی ادامه داد: از سال ۵۲ پرتو مهتدی را می شناسم زمانی که خیلی ها نمی دانستند سینما خوردنی است یا پوشیدنی او سینما را به ما یاد داد. او مرا با باطن سینما آشنا کرد.

کارگردان فیلم سینمایی من زمین را دوست دارم تاکید کرد: او دشواری هایی را تحمل کرد که همه سینماگران مطرح یک درصد از آنرا نکشیدند. مهتدی می توانست موقعیت بهتری داشته باشد. او تا آخرین روز با سینما زندگی کرد چهار سال با سرطان دست و پنجه نرم کرد اما طوری رفتار کرد که خیلی از دوستانش این موضوع را نمی دانستند.

علی علایی رییس سابق انجمن منتقدان سینمای ایران افزود: ۱۰ سال در مجله فیلم با پرتو مهتدی همکار بودم. مرگ او شاید پایان حضور نسلی نجیب در عرصه نگارش و روزنامه نگاری باشد.

وی در ادامه درباره نقش پرتو مهتدی در جشنواره های بین المللی از جمله جشنواره فیلم کودک و فیلم فجر صحبت کرد.

فرشته طائرپور تهیه کننده سینما نیز درباره پرتو مهتدی ادامه داد: امروز در برابر جسم خسته پرتو مهتدی هستیم. مردی که هیچوقت لبخند را فراموش نکرد.

وی یادآور شد: این اولین جشنواره ای است که بدون حضور پرتو مهتدی برگزار خواهد شد و من از علیرضا رضاداد دبیر سی و دومین جشنواره فیلم فجر درخواست می کنم یاد پرتو را در این دوره از جشنواره زنده نگه دارد تا احساس کنیم او در کنار ما است.

این تهیه کننده توضیح داد: از سال ۵۷ تاکنون پرتو مهتدی را می شناسم و بعید می دانم شخص دیگری بتواند جای او را پرکند.

علیرضا رضاداد دبیر سی و دومین جشنواره فیلم فجر، حبیب ایل بیگی مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران، فرهاد توحیدی، امیر اثباتی، محمود گبرلو، امیر اسفندیاری، فرامرز روشنایی، کیوان کثیریان، منوچهر شاهسواری، نازنین مفخم و سعید مستغاثی از دیگر سینماگران حاضر در این مراسم بودند.

پیکر پرتو مهتدی مترجم و نویسنده سینما پس از تشییع از مقابل خانه سینما در قطعه هنرمندان آرام گرفت.