شناسهٔ خبر: 11315 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

خاطرات جلال و شمس آل‌احمد کتاب شد

محمدحسین دانایی، خواهرزاده زنده‌یاد جلال و شمس آل احمد، خاطرات خود از این دو نویسنده و صاحبان اندیشه در تاریخ و ادبیات معاصر ایران را در کتابی با عنوان «دو برادر» منتشر کرد.

به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ محمدحسین دانایی، خواهرزاده زنده‌یاد جلال و شمس آب احمد، از انتشار خاطراتش خبر داد و گفت: خاطرات من با زنده‌یاد جلال و شمس آل احمد بازه زمانی 70 سال را در برمی‌گیرد که به تازگی توسط انتشارات اطلاعات به چاپ رسیده است. این خاطرات از دهه 20، یعنی دوره آغاز جنگ جهانی اول تاکنون آغاز می‌شود و تا سال‌ 89، زمانی که شمس آل احمد به دیار باقی می‌شتابد، ادامه می‌یابد.

وی ادامه داد: تمامی حوادث نقل شده در این کتاب منوط به خاطرات من از دو دایی‌ام و یا گفته‌هایی است که از والدینم در رابطه با آنها شنیده‌ام. در بخشی از این اثر پیشینه تاریخی و خانوادگی خاندان آل احمد را مورد بررسی قرار داده‌ام. در اینجا ذکر کرده‌ام که خانواده آل احمد، خانواده‌ای مذهبی و روحانی‌پیشه بوده‌اند. مبارزات و فعالیت‌های آنها از دوره مشروطیت آغاز شده و تا دوره پهلوی اول و دوم ادامه می‌یابد. در بخش بعدی به زندگی جلال و شمس پرداختم. در این بخش از خاطرات این دو بزرگوار از زمان تحصیل و بعد مسافرتشان به خارج از کشور و دوره فعالیت‌های فرهنگی و سیاسیشان نقل کرده‌ام.

دانایی یادآور شد: این کتاب توسط انتشارات اطلاعات و با اهتمام محمدرضا کائینی به چاپ رسیده است. قرار است با همکاری مؤسسه اطلاعات مراسم رونمایی برای این اثر در ماه جاری برگزار شود.

محمدرضا کائینی در بخش مقدمه این اثر که در 1000 صفحه به چاپ رسیده است، می‌نویسد: «با انتشار اثری که پیش روی دارید، برگی دیگر بر کتاب قطور «آل‌احمد پژوهی» افزوده می‌شود. حال و قال عرصه فرهنگی و روشنفکری جامعه ما، نشان می‌دهد که پدیده آل‌احمد هنوز برای موافقان و مخالفان موضوعی جذاب و درخور گفتگوست. حجم گسترده مدح و ذمّی که از او می‌شود، نمایانگر آن است که وی همچنان در ساحت فرهنگ و سیاست ایران نفس می‌کشد.

موافقان، مکتب او را همچنان قابل اقتباس و استناد می‌دانند. در اثبات این ادعا کافی است به حجم فروش آثارش، پس از نزدیک به پنج دهه از درگذشت او، نگاهی بیفکنیم که همچنان چند ناشر مهم کشور را سر پا نگه داشته است. مخالفان اما، اگر او را حریف قدرتمندی نمی‌انگاشتند، همچنان تمامی توش و توان خود را صرف تخطئه و تخریب او نمی‌کردند، اگرچه به نظر می‌رسد در این امر چندان توفیقی نداشته‌اند. به هر روی اگر طرح مسئله و دعوت اصحاب فکر به اندیشیدن پیرامون آن، از فرائض روشنفکری است، به نظر می‌رسد آل احمد در انجام این وظیفه توفیقی شگرف داشته است، به طوری که ذهن دانشوران جامعه،اعم ازموافق و مخالف و سال‌ها پس از درگذشت وی، همچنان درگیر مقولات مطرح شده توسط اوست.»

نظر شما