به گزارش «فرهنگ امرو» به نقل از مهر؛ حمید زرگرنژاد کارگردان «پایان خدمت» درباره نخستین ساخته خود و انتخاب ژانر جاده ایگفت: من به واسطه وضعیت شغلی‌ام که مستندساز هستم ترسی از بابت جاده و کوهستان و شب نداشتم. از جنگ عراق گرفته تا افغانستان رفته‌ام و مستند ساخته‌ام. بنابراین فکر نمی‌کردم این مسئله می‌تواند آزاردهنده باشد.

وی افزود: گرچه سرمای کوهستان سخت بود یا پلان گرفتن در یک جاده ترانزیت و صحنه تصادف بسیار دشوار است. به ویژه که امکان بستن جاده وجود ندارد و هیچ چیز در اختیارت نیست و پلان گرفتن دشواری دارد.

این فیلمساز ادامه داد: زمانی که می خواستم اولین فیلم سینمایی ام را بسازم، بهروز افخمی را براي نوشتن فیلمنامه دعوت کردم. البته قرار بوى روي فيلمنامه دیگری كار كنيم. اما وقتي طرح دیگرم را که موضوع دیگری هم داشت با او در میان گذاشتم، شیفته آن شد و گفت این طرح برای فیلم او بهتر است.

زرگرنژاد تأکید کرد: بنابراین یک ماهی برای تحقیق در خصوص فیلمنامه به زندان های اطراف تهران رفتیم. افخمی هم انصافا به صورت جدی وقت گذاشت و فیلمنامه را نوشت. من هم وقتی فیلمنامه را خواندم و به لحظات و اتفاقات آن پی بردم، خیلی از آن استقبال کردم و خوشم آمد.

کارگردان «پایان خدمت» با اشاره به تنوع لوکیشن در این اثر، خاطرنشان کرد: ما در این فیلم ۵۲ لوکیشن داریم از شیراز گرفته تا کوهستان و ماکو. حتی در کوه های مرتفع تصویربرداری داشته ایم. در این میان رعایت کردن فصل بسیار دشوار بود. ما در پاییز فیلمبرداری داشتیم و در نقاط مختلفی که می رفتیم اختلاف دما زیاد بود. این کار ما را سخت می کرد.

وی با نام بردن از پمپ بنزین، راه آهن، پاسگاه و ایست بازرسی به عنوان لوکیشن های این اثر، در ادامه گفت: هرآنچه که مربوط به جاده است، به عنوان نخ های تسبیح در این فیلم وجود دارد. از طرفی در جاده هم مدام وسایل نقلیه عوض می شود و از تاکسی گرفته تا اتوبوس و مینی بوس و ون داریم. به شوخی به بچه ها می گفتیم فقط هواپیما و کشتی در این فیلم نداریم.

زرگرنژاد بر اینکه چیزی به زور چیزی وارد قصه نشده تأکید و اظهار کرد: سعید راد و امیر جدیدی بازیگران اصلی فیلم هستند و به تدریج و موازی با آنها سراغ شخصیت های دیگر هم می رویم و سرانجام همه در یک نقطه به هم می رسند.

او درباره انتخاب جدیدی توضیح داد: برای این مسئله خیلی وقت گذاشتیم و دنبال فرد مناسبی گشتیم. تاکید داشتم این فرد دیده نشده باشد و از طرفی قادر باشد با لهجه خاص مدنظر صحبت کند. همچنین از توانمندی فیزیکی خاصی برخوردار باشد. جدیدی را در فیلم «آفریقا» هومن سیدی دیده بودم. او اینجا قالب های قبلی را شکانده است. بنابراین نوع بازی او فرق می کند.

کارگردان «پایان خدمت» در این خصوص که با توجه به سابقه مستندسازی اش چقدر در این فیلم به واقعیت نزدیک شده، گفت: پرداخت صحنه ها و اندازه نماها در این اثر واقعیت را القا می کند. علی محمد قاسمی سابقه خوبی در فیلمبرداری مستند دارد. تمام تاکید من هم بر این بود که بازیگران باورپذیر بازی کنند؛ چرا که این مسئله بسیار به فیلم کمک می کند. از طرفی دلیل رفتن سراغ افخمی هم نوع قلم او بود که در لحظات می ماند و پرداخت واقع گرایانه ای به روزمرگی ها دارد. بنابراین به صورت گل درشت سراغ موضوع اصلی نمی رود و حواشی را خوب پرداخت می کند.

زرگرنژاد ادامه داد: این موضوع در خصوص بازی ها هم وجود دارد و سعید راد اصطلاح در نقش فرو رفتن را به خوبی عملی کرده و قالب های قبلی را شکانده است. راد بازیگر حرفه ای به معنای تمام است.

وی موضوع قصه را بر اساس اتفاقات یک پرونده واقعی معرفی کرد و در پاسخ به اینکه چه دغدغه هایی را در این فیلم دنبال می کند، گفت: دغدغه من قصه و پرداخت سینمایی است. بنابراین هیج موضوع مثلا سیاسی را دنبال نمی کردم. چون مستند سیاسی ساخته ام. اما اینجا دغدغه ام سینما و نشاندن مخاطب در سالن سینما است. می خواهم به مخاطب احترام بگذارم و دوست دارم او ارتباط خوبی با فیلم برقرار کند.

این فیلمساز تأکید کرد: برقراری ارتباط با مخاطب مهم تر از گنده گویی و پیام دادن است. به نظر من باید قصه را سالم و درست تعریف کنیم.

وی در این خصوص که آیا به اعتقاد او سینما برای سینما و هنر برای هنر است، تصریح کرد: من چنین چیزی نگفتم. می گویم قصه ای دارم که درون آن دغدغه های من است و درست مطرح کردن این قصه، دغدغه اصلی من است.