وی با اشاره به اینکه این رویکرد در انتخاب فیلم ها و داوران جشنواره نیز موثر است اضافه کرد: امسال داورانی در جشنواره فیلم فجر انتخاب شده اند که متاسفانه همه سینمایی هستند. این یک اشتباه است باید در میان این فیلمسازان از منتقد و دیگر افراد دانشگاهی و اهل فکر هم وجود داشته باشد. یعنی کسانی باشند که درباره سینما بنویسند و فکر و مطالعه داشته باشند. کسانی که بدون هیچ موضع گیری به قضاوت فیلم ها بنشینند اما فیلمسازان چون خودشان صاحب سبک در فیلمسازی هستند موضع دارند و نمی توان گفت بی طرف هستند برعکس این افراد طرفدار هستند.
امسال جشنواره فیلم فجر به سراغ اسامی و چهره ها رفته است
فیاض که دکترای فرهنگ و ارتباطات خود را از دانشگاه امام صادق دریافت کرده است و چند دوره به عنوان داور در جشنواره فیلم فجر شرکت کرده است، درباره داوری این دوره از جشنواره فیلم فجر اظهار کرد: ممکن است شخص داور، فیلمساز خوبی باشد اما این دلیل نمی شود که داور خوبی هم باشد و متاسفانه امسال جشنواره فیلم فجر به سراغ اسامی و چهره ها رفته است و داورانی که تنها اسم دارند.
این نویسنده و پژوهشگر در ادامه بیان کرد: من بعید می دانم که شعارهای تدبیر و امید دولت حسن روحانی درجشنواره فیلم فجر امسال محقق شود و اگر امسال این رویکرد انجام نشود دولت در سال های بعدی هم گرفتار چنین سینمایی خواهد شد.
بسیاری از فیلم های رئال ضد امید هستند
فیاض درواکنش به اینکه این شعار چگونه محقق می شود و دولت باید چه کاری انجام دهد، پاسخ داد: شعار تدبیر و امید یعنی اینکه دولت فیلم هایی را که سیاه نمایی می کنند و به اصطلاح خود رئال هستند، به جشنواره راه ندهد و یا به عنوان برگزیده از آنها تقدیر نکند چون بسیاری از فیلم های رئال ضد امید هستند و اگر امید نباشد دیگر تدبیری وجود ندارد. هم اکنون سینمای دیگر کشورها مثل آلمان به سوی فضاهای روشن و شاد رفته است و شما در فیلم های پلیسی آنها می توانید کلیسا را ببینید درصورتیکه فیلم های پلیسی قبلا فضای تیره و تار و سیاه نمایی داشتند.
فیلم های مهرجویی مثل «پری»، «هامون» و ... سیاه نمایی می کردند
این مدرس دانشگاه تهران در ادامه فیلم های اصغر فرهادی را از جمله این فیلم ها دانست و گفت: فیلم های فرهادی سینمای سیاه و تاریکی دارد و می خواهد ویرانگری کند و بعد آن طرف هم که دوست دارد ویرانی های ما را ببیند به این فیلم ها جایزه می دهد. شما هم اکنون به فیلم های مهرجویی نگاه کنید. بیشتر فیلم های قبلی او مثل «پری»، «هامون» و ... فیلم هایی بودند که در انها سیاه نمایی وجود داشت ولی حالا در فیلم های اخیر او امید به شدت زیاد شده است اما روشنفکران این فیلم ها را دوست ندارند چون می خواهند مهرجویی سیاه نمایی کند. یعنی اگر شما سیاه نمایی کنید در میان این منتقدان و روشنفکران آوانگارد و پیشتاز می شوید وگرنه جایی ندارید.
فیاض در پایان با اشاره به چند نمونه از این فیلم های شاد خاطرنشان کرد: فیلم هایی مثل «خسته نباشید» و «یه حبه قند» فیلم هایی شادی هستند. «یه حبه قند» پر از فضاهای زیباست. جشنواره فیلم فجر امسال باید بدون تعارف جوایز خود را به فیلم هایی بدهد که امید و شادی در انها جریان داشته باشد.
نظر شما