به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ کیانوش عیاری کارگردان فیلم درباره آن گفت: حدود ۳ سال این فیلم متوقف شده بود و طی این چند روز ۲۶ اکران داشت و متفقا همه می گویند که لزومی برای اکران نشدن نداشته و برداشت ها و استنباط ها نسبت به فیلم اشتباه بود. من نمی دانم که این فیلم در آینده اکران می شود یا نه اما باز هم این فرصت مغتنم بود و دیده شدن فیلم به همراه چندهزار نفر شاید حسرت نسبتا کوچکی باشد اما همین که عده ای می توانند کاری را بعد از ۳ سال ببینند،ارزشمند است و این دیدن هاست که فیلم را تکمیل می کند و مکمل هر فیلمی مخاطبان آن هستند.

کیانوش عیاری درباره واقع گرایی درفیلمش توضیح داد: هیچ علاقه و اصراری  ندارم که فیلم هایم اجتماعی باشند و جراحی هنری انجام بدهند. اگر جامعه نقشی دارد، این طبیعتا به چشم های هر آدمی که اطراف خودش را می بیند، بر می گردد. فیلمساز هم باید انعکاس این نگاه را در فیلمش داشته باشد اما باور کنید نه رسالتی برای خودم و سینما می توانم قائل بشوم و نه اشتیاقی برای شناخته شدن دارم. برایم اهمیت دارد که فیلم بازتاب خود سازنده باشد و اگر خود آن سازنده چیزی در چنته داشته باشد، خوشا به حال سینما و تماشاگر!

مهدی هاشمی بازیگر فیلم «خانه پدری» درباره نقش خودش درسریال «هزاران چشم» و «خانه پدری» گفت: در سینما ایجاز وجود دارد و قرار است داستانی درکل کار بیان شود و در بازیگری و اجرا این ایجاز وجود داشته باشد. کار تلویزیون با سینما متفاوت است اما نمایش فیلم روی پرده تأثیر بیشتری به خصوص هنگام صحبت با مردم دارد. این اولین بار است که سکوت مردم و فاجعه ای که صدها بار در تاریخ مملکت اتفاق افتاده است را در قالب تصویر می بینم.

این بازیگر ادامه داد:من تا قبل از آقای عیاری یک بازیگر حرفه ای بودم اما با «هزاران چشم» و «روزگار قریب »و «خانه پدری» از مقام یک بازیگر حرفه ای به مقام نابازیگری رسیدم. شکسپیر درخصوص شگفتی انسان در هملت می گوید:یک نی نواز می تواند صدها و هزاران نوا از درون یک نی  تو خالی بیرون بیاورد و وای به حال انسان که میلیاردها صدا در انسان وجود دارد!.. من در کار آقای عیاری همین طور بودم تا ایشان به عنوان دمنده نی این صدا را بیرون بیاورد.

نازنین فراهانی بازیگر فیلم خانه پدری درخصوص نقشش توضیح داد: خوشحالم بعد از ۳ سال با این ازدحام روبرو شدم. معتقدم هر بازیگری که با آقای عیاری کار می کند بهترین بازی خودش را انجام می دهد و ایشان علاوه بر احاطه بر کار بسیار انسان تیزهوشی هستند و اصلا امکان فریب دادن ایشان وجود ندارد. اگر بازیگری بخواهد با آقای عیاری کار کند، اجازه نمی دهد که بازی کنید بلکه باید زندگی کنید. این فیلم را خیلی دوست داشتم و نسبت به خواسته ای که آقای عیاری داشتند، نزدیک بودم.

کیانوش عیاری در ادامه نشست تشریح کرد: فکر می کنم در لحظه شکل گیری شخصیت خود به خود به این دعوت شویم که بارهای اضافی در دوربین عرضه نشود. سقراط به شاگرادان خود می گوید: من چیزی را به شما یاد نمی دهم بلکه مثل یک قابله هستم که تنها فرزند شما را خوب به دنیا می آورم چون فکر می کنم امکان این وجود ندارد از بازیگری که استعداد بازیگری ندارد، بازی گرفت.

این کارگردان درباره غیرواقعی بودن این صحنه ها عنوان کرد:من متولد اهوازم و آنجا در واقع شهری است که هرگز نتوانستم ستاره های بالای سر آن را به دلیل وجود شعله های آتش ببینم. چطور می شود در این شهر زندگی کرد و فیلمی درباره آتش ها نساخت. من داور جشنواره فجر هستم و تقریبا تمام فیلم ها را دیده ایم و تنها چیزی که من را آزار می داد دیدن صحنه های فرار دخترها و موسیقی های زیرزمینی بود.

وی افزود: من از دیدن عناصری که به فیلم ارتباطی ندارد اما در عین حال سعی می کنیم در عین حرکت چیزهایی را برداریم و به کالبد فیلم اضافه کنیم، آزرده می شوم اما متأسفانه گاهی فیلمسازان طمع می کنند و این ها را به فیلم اضافه می کنند و من علاقه ای ندارم که این صحنه ها را برای خوشامد مخاطبان نشان دهم مگر اینکه دغدغه تمام دوران زندگی ام یا بخشی از آن باشد.

عیاری با اشاره به واقعیت داشتن این اتفاقات توضیح داد: در سطوح پایین تر تعصبات کور و مسخره وجود دارد که اگر رشد کند منجر به همین حوادث می شود.

وی افزود: هیچ علاقه ای به سیاه نمایی ندارم وممکن است این دیدگاه من باشد. من را سانسور نکنید چون نمی توانم از کنار جامعه ای که سرشار از تاریکی است، عبور کنم. این ها اولویت های جامعه است و منظورم تنها قتل های خانوادگی نیست بلکه تعصباتی است که به صورت روزانه به وجود می آید.

عیاری همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود مشکلات اقتصادی به این موضوع پرداختید،گفت:من سال ۶۵ فیلم«آن سوی آتش» را ساخته بودم و همکاری در تلویزیون به ما گفته بود که چطور ما در آتش جنگ هستیم و این فیلم ساخته می شود؟... من نخواستم باری به دوش جامعه اضافه کنم. آیا تمام مسائل جامعه باید از کانال اقتصادی بگذرد که من به آن نپردازم.

بهزاد عبدی درباره موسیقی فیلم نیز عنوان کرد:تلاش کردم حس بدویت قصه با موسیقی مدرن تلفیق شود و احساس کنیم که چنگی که نواخته می شود زمان قدیم تا آینده را یادآوری کند.قطعا تصاویر ایده ساخت موسیقی و ریتم را به من داد و بر اساس ملودی اجرا و ضبط شده است.
عیاری درباره لحن و اکران فیلم گفت:ما تمرکز داشتیم که لحن فیلم چطور باید در دوره ۸۰ ساله ای طی شود. این فیلمنامه اقتباسی نبود و اولین بار سال ۵۵ من با یک مورد مشابه در اهواز برخورد کردم و نطفه فیلم بسته شد و طی این سال ها خبرهای بسیاری شنیده شد تا به این مرحله رسیدیم.

ناصر هاشمی با اشاره به موافق نبودنش درخصوص بازی مهدی هاشمی به عنوان بدلش خاطرنشان کرد: من دوست نداشتم نقش جوانتری مهدی را بازی کنم و قبل از آقای عیاری پیشنهاد داشتم و دوست نداشتم اما کارگردان این ها عیاری بود.شاید این موضوع آزاردهنده باشد اما به دلیل مهارت آقای عیاری امکان بازی نکردن وجود ندارد.

شهاب حسینی درباره دلیل پذیرش نقش خود و کار با آقای عیاری عنوان کرد: کار کردن با آقای عیاری غایت خواسته هر بازیگری است و سینمای آقای عیاری سینمای تأثیرگذار تمام دوران نوجوانی و جوانی من است و با آنها زندگی کردم. امیدوارم این فرصت باز هم تکرار شود.

این بازیگر با اشاره به همدستی با پدرش در قصه«خانه پدری» و توجیه پذیری این حرکت توضیح داد: این ساخته و پرداخته اثر بود و ما به نوعی موظف بودیم که ایفاگر نقش باشیم اما تصور نمی کنم شخصیت ناصر از ته قلب این اتفاقات را تأیید کند و تصور می کنم کاری را انجام می داد که به آن اعتقادی نداشت.

شهاب حسینی همچنین با بیان ویژگی های یک اثرخوب از دیدگاه مرحوم حمید سمندریان گفت: ویژگی یک اثر خوب این است که بعد از پایان، تازه در ذهن مخاطب شروع می شود. اگر در این روزگار فیلمی را می بینید که می توانید به آن فکر کنید، مطمئن باشید اثر خوبی دیدید. ویژگی آقای عیاری و فرهادی این است که در ذهن شما شروع می شود و امکان رها کردن آن وجود ندارد.

اصغرنژاد ایمانی طراح صحنه و لباس درباره لوکیشن در پایان اظهارکرد: ساختار لوکیشن انتخابی ما بسیار خوب بود و ما دو پله بالکن را چیدیم. تمام سعی ام را با حداقل زمان و هزینه برای باورپذیری فضا انجام دادم و بخشی از آن الهام گرفته از کودکی خودم و بخش دیگر هم مرا مجبور کرد که ادبیات آن دوره را مطالعه کنم.