شناسهٔ خبر: 13756 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

انتشار «عشق...و شب‌های پاریس» به قلم محمدعلی سپانلو

کتاب عاشقانه‌های گیوم آپولنر با عنوان «عشق... و شب‌های پاریس» با ترجمه محمد علی سپانلو، شاعر و مترجم، از سوی انتشارات سرزمین اهـورایی منتشر شد.

به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از ایبنا؛ محمد علی سپانلو در مقدمه‌ کتاب «عاشقانه‌های گیوم آپولینر» به داستان عاشقانه‌های شاعر و آشنایی و شکست‌های عشقی آپولینر پرداخته و تاثیرات این خاطرات را در اشعار او شرح داده است. 
گیوم آپولینر شاعری سرشناس در ادبیات جهان و کسی است که نخستین‌بار واژه سوررئالیسم در نمایش‌نامه‌ای از وی با درون‌مایه‌ای پوچ ظاهر شد و بعد از وی بود که آندره برتون آن را گسترش داد. وی تحت تاثیر دوستی دیرین با پیکاسو کوبیسم ادبی را به وجود آورد و نوعی تفکرنگاری با کلمات و شعر کانکریت را پایه‌گذاری کرد. 
مجموعه شعر «الکل‌ها» و «کالیگرام‌ها؛ شعرهای صلح و جنگ از معروف‌ترین و تاثیرگذارترین آثار او هستند. آپولینر در سال ۱۹۱۶ در جنگ بر اثر انفجار خمپاره زخمی شد و زندگی‌اش در سال ۱۹۱۸ و چند روز پیش از این‌که جنگ نخست جهانی به پایان رسد، پایان یافت. 
مخاطبان ایرانی پیش از این در کتابی با نام «گیوم آپولینر در آینه‌ آثارش» که با ترجمه سپانلو به چاپ رسید با وی آشنا شده بودند. 
در توضیح این مجموعه آمده است: «در سال ۱۹۱۴ جنگ جهانگیر اول آغاز شد. در فرانسه بسیج عمومی اعلام گردید. در این زمان شاعر دلخوش به آشنایی با یک بانوی زیبای اشرافی بود. این بانو که در شعرهای آپولینر به نام لو (لوئیز) از او یاد می‌شود اندک مدتی لطفی به شاعر راه‌نشین ابراز کرد و سپس او را از خود راند. شاعر که سرخورده و فقیر مانده بود، داوطلبانه وارد خدمت نظام گردید و در رستۀ توپخانه و بعد پیاده نظام به جبهه رفت. ولی به مدت دو سال شعرهای عاشقانه و اغلب گستاخانه‌ای برای «لـو» می‌فرستاد که هیچ پاسخی دریافت نکرد. این شعرها سال‌ها پس از مرگ شاعر در کتابی به نام «سایۀ عشق من» به سال ۱۹۴۷ در فرانسه منتشر گردید. آپولینر در کنار اندوه‌هایش روحیه شاد و شوخی هم داشت؛ او شاید تنها شاعری بود که در معرکه‌های مرگ‌بار نبرد برای دل خود شعر و ترانه می‌سرود و اصطلاحات جبهه جنگ را به شکل‌های استعاری در این سروده‌ها به کار می‌برد...» 
در یکی از اشعار این مجموعه آمده است: 
«در شبانۀ سپید نوامبر 
در آن هنگام که درختان مشبک از گلوله‌های توپ 
همچنان زیر برف پیر می‌شدند 
و ارابه‌های جنگلی به زحمت به چشم می‌آمدند 
در حصار سیم‌های خاردار 
قلب من زنده می‌شد از نو شبیه درختی در فصل بهار 
درختی میوه‌دار که بر آن می‌شکفتند 
گل‌های عشق. 
در شبانۀ سپید نوامبر 
آنگاه که خمپاره‌ها ترسناک می‌سرودند 
و گلهای پژمرده بوی میرای خویش را از خاک بر می‌آوردند 
من در تمام روز عشقم را به مادلن حکایت می‌کردم 
برف گلهای بی‌رنگ بر درختان می‌نشاند 
بر ارّابه‌های جنگی که همه جا به چشم می‌آیند 
پشم سمور می‌فشاند» 
«عشق... و شب‌های پاریس» سروده گیوم آپولنر با ترجمه محمدعلی سپانلو در ۶۴ صفحه، با شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و به بهای چهار هزار و ۵۰۰ تومان از سوی انتشارات سرزمین اهورایی منتشر شده است.

نظر شما