به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر؛ هفته گذشته استیسی هارمر مسئول آرشیو در حال جستجو درون دسته‌ای از مدارک قدیمی مدرسه برنتوود بریتانیا بود که چندین کتاب که دربرگیرنده شعرهای مختلف بود را پیدا کرد. او متوجه شد زمان نوشته شدن این شعرها بین سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۸۳ بوده و آدامز نیز در همین دوره در این مدرسه حضور داشته و در نتیجه موفق به کشف شعری از این شاعر شد.

این شعر که عنوانش «رساله‌ای درباره وظیفه نوشتن یک شعر بر روی شمع و روایت بعضی از مشکلات به وجود آمده در رابطه با آن» است،‌ در سال ۱۹۷۰ و زمانی که آدامز هفده سال داشت نوشته شده و دو صفحه است.

هارمر می‌گوید انجمن ادبی باسابقه کندلستیکس که از انجمن‌های ادبی این مدرسه بود، تنها به دانش‌آموزانی که می‌توانستند شعری درباره یک شمع بنویسند و بعد آن را بلند بخوانند و در نهایت شعرشان توسط اعضای جامعه قابل قبول باشد، اجازه می‌داد به این انجمن ادبی ملحق شوند.

او همچنین می‌گوید:‌ مدرسه در آن زمان چندین محفل و انجمن مختلف داشت. در جامعه کندلستیکس،‌ که تنها تعداد محدودی عضو می پذیرفت،‌ شاعران دور هم جمع می شدند و نمایشنامه می‌خواندند. برای اینکه بتوانید به آن ها ملحق شوید باید یک شعر با موضوع شمع می نوشتید و بعد آن را بلند می خواندید،‌ اگر شعرتان مورد قبول واقع می شد می‌توانستید به جامعه آن ها بپیوندید.

به گفته هارمر شعر آدامز از سوی اعضای انجمن شعری بسیار خوب و بسیار هوشمندانه خوانده شده بود.

هارمر همچنین شعری را که توسط گریف ریس جونز دانشجوی دیگر این مدرسه نوشته شده بود نیز در این مجموعه پیدا کرد. در این شعر که «شمع (سوگواری)» نام دارد،‌ این شاعر طنزپرداز ابتدا با تاسف و پشیمانی از زمانی می‌گوید که نور شمع خالص و پاک و روشن بود، اما حال تبدیل به نوری الکتریک و سرد شده است.

ریس جونز که اقرار می‌کند خودش هم شعر خودش را کاملا از یاد برده بود. وی در این باره گفت: ‌کندلستیکس گروهی از پسران بود که دور هم جمع می‌شدند و نمایشنامه می‌خواندند، هدف اصلی این بود. ما تنها ۱۰ نفر بودیم،‌ اما خودمان را بسیار باهوش تصور می‌کردیم. داگلاس آدامز در آن زمان در حال گذراندن مراحل اولیه ملحق شدنش بود و حتی در همان دوران اولیه مدرسه نیز ستاره‌های زیادی برای نویسندگی خلاقانه‌اش دریافت کرده بود و همیشه درباره آنها صحبت می‌کرد.

آدامز سال ۲۰۰۱ و در ۴۹ سالگی درگذشت و آثاری از جمله «راهنمای مسافر به سمت کهکشان» را از خود به جای گذاشت. طرفداران این اثر معروف هر سال در روز بین‌المللی «حوله» درگذشت این شاعر را به یاد می‌آورند. آن ها در این روز به افتخار ادعای کتاب راهنمای مسافر که می گوید یک حوله پرکاربردترین چیزی است که یک مسافر بین کهکشانی می تواند با خود داشته باشد، همه جا با خود حوله حمل می کنند.