به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ جمهوری اسلامی ایران در سال‌های گذشته توافق‌نامه‌ای را با دانشگاه کابل به منظور ساخت دپارتمان زبان فارسی به امضا رساند که با توجه به داعیه‌داری ایران در حوزه زبان فارسی ساخت این مرکز و اداره آن به ایران واگذار شد.پس از آن قطعه زمینی از سوی دانشگاه کابل به این موضوع اختصاص داده شد و در صورت جلسه‌ای به سفارت ایران در افغانستان و نیز رایزنی فرهنگی اعلام شد که این زمین برای ساخت این دپارتمان بر اساس توافق اختصاص داده شده است.

از آن پس تاکنون علی‌رغم پیگیری‌های دانشگاه کابل برای ساخت این دپارتمان‌، به دلیل عدم تخصیص بودجه مورد نیاز،‌ حتی یک خشت بر روی این زمین قرار نگرفته است. جالب اینکه در کنار این قطعه زمین‌، زمینی نیز به کشورهای ترکیه‌، چین‌، فرانسه و ... داده شد و این کشورها دپارتمان‌های زبان خود را راه‌اندازی کرده‌اند.

ستاد بازسازی افغانستان بودجه ساخت دپارتمان زبان فارسی را نداد

پیش از این قرار بود،‌ بودجه ساخت این دپارتمان از طرف ستاد بازسازی افغانستان به ریاست محمدرضا رحیمی معاون اول رئیس جمهور دولت دهم پرداخت شود که این مهم تا پایان دولت دهم انجام نشد. طی سال‌های گذشته دغدغه اصلی علاقه‌مندان زبان فارسی در ایران و افغانستان، و فعالان فرهنگی دو کشور ساخت هر چه سریع‌تر این دپارتمان به منظور گسترش بیشتر زبان فارسی در منطقه و حفظ حیات این زبان در افغانستان بوده است.

احتمال پس‌گیری زمین وجود دارد

جهانشاهی رایزن فرهنگی ایران پیش از این در گفت‌وگو با رسانه‌ها از احتمال پس‌گیری زمین از سوی دانشگاه کابل خبر داده و می‌گوید: دانشگاه کابل خواستار اقدام سریع‌تر ایران در این زمینه است؛ چراکه پیشنهادهایی در زمینه ساخت دپارتمان‌های دیگری در این زمین در حال مطرح شدن است.

محمدرضا دربندی معاون امور بین‌المللی بنیاد سعدی نیز با بیان این مطلب که قبل از تشکیل این بنیاد در مرکز گسترش زبان و ادبیات فارسی این موضوع را پیگیری می‌کردیم،‌ گفت: ساخت دپارتمان زبان فارسی در کابل هیچ مشکلی ندارد،‌ جز اینکه بودجه آن فراهم نیست‌، طبق آخرین برآوردها ساخت این دپارتمان بودجه سه میلیون دلاری نیاز دارد که این بودجه طی سال‌های گذشته هنوز آماده نشده است.

وی ادامه داد: بنیاد سعدی نیز به دلیل اینکه هنوز بنیادی تازه‌ تاسیس محسوب می‌شود،‌ بودجه اندکی دارد که هزینه‌های جاری این بنیاد را نیز به زحمت تأمین می‌کند و بدیهی است،‌ توانایی حرکت‌های این چنینی را ندارد.

زمین‌های اهدایی بنگلادش و پاکستان نیز بلاتکلیف است

دربندی می‌گوید: اهدای زمین و عدم ساخت دپارتمان زبان فارسی تنها به ماجرای زمین دانشگاه کابل اختصاص ندارد،‌ بلکه در بنگلادش نیز زمینی به ما اهدا شده است که در آن دپارتمان زبان فارسی بسازیم‌، اما باز هم به دلیل مشکلات مالی نتوانسته‌ایم کاری از پیش ببریم. هم‌چنین در پاکستان‌، نیز مرکز تحقیقات زبان فارسی قطعه زمینی را به ما اهدا کرد تا دپارتمان زبان فارسی احداث کنیم.

وی ادامه می‌دهد: رویه بنیاد سعدی در وضعیت فعلی این است که به توسعه کمی دپارتمان‌ها نپردازد،‌ بلکه نیازهای فعلی دپارتمان‌های موجود از جمله تکمیل تجهیزات‌، فراهم‌کردن زمینه حضور دانشجویان بیشتر و کیفیت محتوایی را برآورده کند و در واقع توسعه کیفی مقدم بر توسعه کمی باشد.

هر چند در نبود دپارتمان زبان فارسی در یک کشور با تشکیل کلاس‌های آموزش زبان فارسی در رایزنی‌های فرهنگی و سفارتخانه‌ها می‌توان تا حدودی نیاز به آموزش زبان فارسی را پاسخ داد،‌ اما برخی کارشناسان بر این باورند که اگر دانش‌آموختگان زبان فارسی بخواهند در این رشته فعالیت خود و آینده خود را تعریف کنند،‌ این خواسته، عملی نخواهد بود مگر با تشکیل دپارتمان زبان فارسی. آن‌ها می‌گویند «دپارتمان زبان فارسی آموزش و فعالیت در حوزه زبان فارسی رابه صورت منسجم و هدفمند امکان‌پذیر می‌کند. ساخت دپارتمان‌های زبان فارسی در کشورهای مختلف و تربیت دانش‌آموختگان زبان فارسی در حقیقت منجر به تربیت سفیران فرهنگی نظام جمهوری اسلامی ایران خواهد شد. حال هر چقدر هم هزینه‌های میلیاردی نیاز باشد،‌ مقرون به صرفه است.»