به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از ایسنا؛ دکتر کباری با اشاره به اینکه ادغام مراکز آموزش عالی کوچک معایب زیادی را نیز می‌تواند به همراه داشته باشد، اظهارکرد: به عبارت دیگر انتقال دانشجویان از استان‌های خودشان به مرکز اگر با کمبود امکانات در دانشگاه مرکز روبرو باشند مشکلات فراوانی را برای دانشجویان به وجود می‌آورد.

وی با بیان اینکه انتقال دانشجویان از نواحی محلی به مرکز استان و حتی به شهرهای دیگر فواید زیادی را به همراه دارد، گفت: اگر امکانات کافی برای دانشجویان در نظر گرفته شود می‌توان امیدوار بود که تربیت دانشجو به صورت مطلوب صورت می‌گیرد.

دکتر کباری انتقال دانشجویان از شهرستان به شهر را برای آموزش عالی امری مفید دانست و گفت: این دانشجو می تواند از نظر رفتاری و کسب استقلال در زندگی تجربیات زیادی را به دست آورد.

وی افزود: اگر دانشجو در یک محیط خوب و با کیفیت درس بخواند و دولت نیز خدمات مناسبی را در اختیارش بگذارد، می‌تواند به تعالی دست یابد؛ اما اگر این دانشجو بدون در نظر گرفتن موقعیت و امکانات وارد یک شهر شود قطعا با مشکلاتی روبرو خواهد شد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: اگر دانشجویی بدون در نظرگرفتن امکانات و پیش بینی‌های لازم وارد پایتخت شود نه تنها آموزش عالی پیشرفت نمی‌کند؛ بلکه این جابجایی تنها موجب تناقض فرهنگ‌ها و مشکلاتی از این قبیل خواهد شد.

وی با تاکید بر اینکه مخالف تغییر و تحولات و نقل و انتقالات در مراکز آموزش عالی نیست، گفت: اگر این تغییر و تحولات با برنامه ریزی انجام شود، می‌تواند تا حد زیادی موجب از بین رفتن اصطلاحاتی مانند تهرانی بودن و پرستیژ تهرانی داشتن و پایتخت زندگی کردن و یا شهرستانی بودن شود.

دکتر کباری ادامه داد: انتقال دانشجو از شهرستان به پایتخت موجب می‌شود دانشجویان شهرستانی بتوانند سطح علمی بالای خود را به اثبات برسانند وعلاوه برآن این دانشجویان می‌تواند در طول زندگی دانشجویی خودآگاهی خود را نسبت به برخی مسائل شهر نشینی افزایش دهند و با بازگشت به شهرستان خود برخی فرهنگ‌های مناسب شهری را ترویج دهند.

وی با اشاره به جوامع روستایی بزرگ در۵۰ سال پیش خاطرنشان کرد: در گذشته ریش‌سفیدان فرهنگ‌ها وآداب ورسوم مناسب را در روستاها ترویج می‌دادند،، اما امروزه این مسئولیت برعهده دانشجویانی است که آگاهی خود را در دانشگاه به دست آورده‌اند و می‌توان گفت که خوشخبتانه تاثیر این قشر به مراتب بیشتر از ریش سفیدان آن زمان است.

کباری هچنین انتقال اطلاعات را از دیگر مزایای نقل و انتقال مراکز آموزش عالی و دانشجویان دانست و گفت: من موافق این جابجایی‌ها هستم چرا که از طریق این اصل مقدار زیادی از اطلاعات جابجا می‌شود، اما اگر جا و مکان مناسب برای این دانشجویان نباشد نه تنها فایده‌ای عاید نمی‌شود؛ بلکه معضلات فراوانی را نیز به همراه دارد.

وی افزود: اگرتنها یک یا چند دانشگاه در مرکز قرار بگیرد، دانشجویان مجبورند مسافت زیادی را برای رسیدن به این دانشگاه طی کنند و اگر پیش بینی‌های لازم برای آنها در نظر گرفته نشود بسیاری از بی اخلاقی‌ها و انحرافات اخلاقی برای این دانشجویان به وجود می‌آید، زیرا زمانی که دانشجو به آموزش عالی راه پیدا می‌کند آزادی بیشتری را به دست می‌آورد به همین دلیل باید پیش بینی‌های لازم برای آزادی جوانان در نظر گرفته شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: در مرحله اول برای ادغام مراکز آموزشی لازم است امکانات کافی فراهم شود. درواقع به طور کی باید فکر اساسی پشت این قضیه باشد، زیرا زمانی که دانشجو بدون امکانات و بدون در نظر گرفتن وسایل و مکانهای مناسب برای گذراندن اوقات فراغت وارد دانشگاه می‌شود مشکلات عدیده‌ای به وجود می‌آید. به همین دلیل باید برای تمام این مسائل راهکارهای کارشناسی در نظر گرفته شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی همچنین در بخش دیگری از این گفت‌وگو درباره پیامدهای مثبت وجود دانشگاه در نقاط شهری و روستایی مختلف گفت: وجود یک دانشگاه پیام‌نور و آزاد در یک روستا می‌تواند موجب رشد آن روستا شود.

تابلوی یک دانشگاه در یک روستا مشکلات زیادی ایجاد می‌کند

وی افزود: این مسئله در صورتی است که وجود یک دانشگاه در روستا باید امکانات لازم را داشته باشد، در غیر این صورت بهتر است به همان مرکز استان منتقل شود. اما وجود یک دانشگاه در یک روستا، نشانه رشد یک روستا است.

دکتر کباری افزود: تابلوی دانشگاه پیام‌نور در یک روستا اگر صرفا به منزله یک تابلو باشد، مشکلات زیادی را به بار خواهد آورد؛ چرا که وجود یک دانشگاه نیاز به برنامه‌های زیرساختاری و درست دارد که اگر این برنامه‌ها مطلوب باشد، فواید خوبی را برای آن منطقه به وجود خواهد آورد.

این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: به عقیده من وجود یک دانشگاه پیام‌نور در یک روستا می‌تواند نتایج خوبی را به همراه داشته باشد. اما اگر نتوانیم از نظر مالی و جهات دیگر آن دانشگاه را حمایت کنیم، باید به مرکز استان منتقل کنیم. چرا که دانشگاه باید از امکانات کافی برخوردار باشد.

وی با بیان اینکه متاسفانه در حال حاضر دانشجویان در دانشگاه‌های پایتخت نیز وضعیت مطلوبی را ندارند، گفت: مشکلاتی از قبیل خوابگاه، دوری از پدر و مادر و رسیدن به یک آزادی و همچنین مشکلات فرهنگی که دانشجویان با هم اتاقی‌های خود در خوابگاه با آن مواجه می‌شوند، باید در دانشگاه‌های پایتخت در نظر گرفته شود.