به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ مراسم رونمایی از کتاب "آه باشین" با حضور تعدادی از شاعران و همچنین دانشجویان حوزه هنری برگزار شد. علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینش‌های هنری حوزه هنری با اشاره به محل تولد مزینانی که دامغان است، گفت: هنگام بهار است و بهار ادبیات انقلاب هم اکنون است. صحبت‌های آقای مزینانی نشان از یک فرهنگ و تمدن خاص دارد. چرا که صدها سال است از فرهنگ ایران و زبان فارسی می‌گذرد و کتابهای خاصی در این حوزه چاپ نشده است. 

وی افزود: یکی از مشکلات نویسندگان این است که تسلط در داستان دارند اما تسلط بر واژه ندارند و این مسئله فقط از یک شاعر برمی‌آید. کلمات در یک اثر باید بتوانند اینقدر در ذهن شاعر و نویسنده ورز بخورند که هیچ رگه‌ای در آنها باقی نماند. 

قزوه با بیان اینکه زمانی که تسلط در واژه قوی باشد می‌تواند موفقیت‌های صاحب اثر را تضمین کند، گفت: شاعران بزرگ از صنعت واژه‌آرایی بسیار در آثار خود استفاده کردند آنچنان که در این اثر نیز بسیار به آن توجه شده است. 

مدیر مرکز آفرینش‌های حوزه هنری تصریح کرد: به بحث‌های مردم‌شناسی و علوم کمتر آشنا، در این کتاب هم بسیار اشاره شده است و این نشان می‌دهد که نویسنده بارها در این علوم تحقیق و تفحص داشته است. 

وی با اشاره به سجع آرایی اسم کتاب گفت: کتاب قبلی که «شاه بی‌شین» نام داشت همراه با این کتاب که «آه باشین» نام دارد می‌تواند بسیار در ارائه سجع موثر باشد. 

قزوه با اشاره به سخنان رضا امیرخانی در مراسم بزرگداشت محمدحسین جعفریان که چند روز گذشته در مشهد برگزار شد، گفت: امیرخانی گفت که شاعران ورشکسته، نویسنده می‌شوند و نویسندگان ورشکسته منتقد و... من به این گفته امیرخانی اعتقاد ندارم چرا که شعر هنر اول ماست من تفاوت قصه‌نویس با شاعر را در حوصله آنها می‌دانم و شاعر باحوصله به داستان‌نویس تبدیل می‌شود. 

وی افزود: برخی از نویسندگان و شاعران فکر می‌کنند که دستور زبان مسئله ساده‌ای است در حالی که دانشجویان دکترا نیز این علوم را بارها و بارها می‌خوانند. خیلی از شاعران و نویسندگان ما در دستور زبان مشکل دارند و بیشترین ایرادی که می‌توان به آثار حال حاضر گرفت ایرادات دستوری است. 

قزوه با اشاره به اینکه این کتاب توانسته است خود را در رده داستانهای انقلاب قرار دهد، گفت: اثرهایی مثل این کتاب توانسته که افرادی مانند مرحوم فردی را بزرگ کند. 

وی در پایان گفت: در این کتاب بسیار از تشبیه استفاده شده است و اینگونه تشبیهات بیشتر در شعر شاعران استفاده می‌شود. اگر این اثر را فشرده کنیم می‌توانیم یک کتاب شعر از آن بسازیم چرا که این اثر بیشتر از اینکه داستان باشد "شعر داستان" است.