به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ علیرضا قزوه رئیس مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در بخشی از مراسم بزرگداشت استاد محمدعلی مجاهدی با پیشنهاد لزوم تجلیل از شاعران فارسی زبان کشورهای همسایه در نشست‌های آینده شب شاعر گفت: استاد مجاهدی بزرگتر جماعت حاضر در این نشست هستند و این بزرگان در جمع ما کم نیستند. یکی از ویژگی‌هایی که باعث می‌شود ایشان را پدر شعر آیینی بدانیم، غیرت ایشان در حوزه تحریف‌های شعر آیینی است.

وی افزود: ما امروز با گروهی از مداحان خوب و با گروه بیشتری از مداحان بد یعنی مداحان باسواد و بی‌سواد رو‌به‌رو و مقابل هستیم. شاعران بزرگتر این جماعت هستند. استاد مجاهدی رئیس مداحان و شاعران است. این مداحانی که از هیچ‌کس حرف گوش نمی‌کنند اما باید از شاعران حرف گوش کنند تا اینکه ایرادات شعر آنها گرفته شود. البته ما هر سال این رزق معطر را داریم که مداحان به ما فحش می‌دهند. متاسفانه این فضای موجود در شعر مداحی ما است که شعر آیینی حتما باید همراه با گریه باشد در حالی که اصل حرکت عاشورا در بیداری است.

رئیس مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری تصریح کرد: مولا نیامده است که ما را بنده کند بلکه آمده است که ما و جامعه را از بندها رها کند. مادران زمانی که غذا می‌پزند بارها میزان نمک غذا را بررسی می‌کنند در همین حال شما برای غذای روحی شعر آیینی می‌شناسید اما شعر هیئت نمی‌شناسید. برخی در ایران راه دکان‌های جدیدی را باز کرده‌اند. آنها شاعر آیینی متوسط و ضعیف را شعر هیئت می‌گویند.

قزوه با اشاره به اینکه اگر ادبیات ما بخواهد امروز به سبک برسد، قطعا شعر پیشگام خواهد بود، گفت: شعر آیینی خوب بسیار داریم. ما در عرصه ادبیات آیینی و دفاع مقدس کار‌های بسیاری خوبی را انجام داده‌ایم اما نگرانی ما در شعر آیینی است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، علی انسانی در ادامه این نشست گفت: عده‌ای در گذشته شعر مذهبی را خارج از ادبیات می‌دانستند. من به تفکیک بین شعر آیینی و غیر آیینی معتقد نیستم که اینگونه تقسیم‌بندی وجود دارد. من زمانی که جوان بودن از استاد مجاهدی استفاده می‌بردم. آن زمان هم ایشان با شعر مذهبی و ولایی آشنا بود. محشتم زمانی به این جایگاه رسید که شعر را از دربار سلاطین رهاند.

وی با اشاره به سخنان علیرضا قزوه گفت: غلام باید آزاد شود اما غلامی اهل بیت سروری جهانیان است. البته باید برای خط قرمزهایی که استاد مجاهدی دارند نیز چاره‌ای اندیشید. متاسفانه امروز جوانان آگاهی وارد این عرصه شده‌اند و حتما باید مورد حمایت قرار گیرند. ما باید عاطفه و گریه و حوادث، موضع داشته باشیم. آن واعظی که در حال گفتن شعر است باید حتما در آخر مجلس نامی از اباعبدالله نیز ببرد. هر چه از هیئت‌ها داریم از اباعبدالله است. مگر نه اینکه تمام شهدا از هیئت برخواسته‌اند. آقای قزوه اگر شما توانایی دارید و دستتان به جایی می‌رسد در این حوزه با توجه به خط قرمز‌ها کاری انجام دهید.

همچنین علی انسانی در این مراسم به مدح‌خوانی و ارائه نوحه از مصیبت‌های اهل بیت پرداخت.

یوسف‌علی میرشکاک ضمن شعرخوانی در جمله‌ای کوتاه گفت: نفی اولیا خدا اگر صورت بگیرد قطعا اولین نفری که خسران می‌کند همان فرد نفی کننده است.

مرتضی امیری اسفندقه در ادامه این نشست با اشاره به کسالت چند وقت گذشته وی، گفت:‌ بعد از دفاع‌مقدس خجالت می‌کشم که این مریضی‌های کوچک را در مقابل جانبازانی که با تمام شرایط سخت زندگی می‌کنند، مریضی بدانم.

وی افزود: من واقعا نمی‌توانم باور کنم کسی شاعر باشد و مذهبی نباشد. من از استاد مجاهدی بسیار چیزها آموخته‌ام و به من محبت می‌کردند. ایشان بارها در نشست‌های مختلف تا ساعت‌ها بدون اینکه اظهار ناراحتی کنند به شعرهای ضعیف شاعران جوان گوش می‌دادند و آنها را راهنمایی می‌کردند و این تواضع ایشان است.

محمدعلی مجاهدی در این نشست در سخنانی در مورد مراسم بزرگداشت خود، گفت: من اینگونه نشست‌ها را دوست ندارم و باید تا مدت‌ها تاوان برگزاری این نشست را در خودم بدهم چرا که ممکن است ما این تعاریف دوستان را حمل بر صدق کنیم و دچار غرور شویم.اگر آبرویی دارم از سوی اهل بیت (ع) عنایت شده و عهد نموده‌ام که در مسیر خاندان وحی این آبرو را خرج کنم و این تنها عهد من با حضرت اباعبدالله الحسین (ع) است. مومن کسی است که از ژرفای دل به ولایت حضرت امیرالمومنین (ع) اعتقاد داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه هر مومنی مسلمان است، اما هر مسلمانی مومن نیست، گفت:‌شاعر آیینی باید توجه داشته باشد که از شاعر آیینی در این عرصه خسته‌دلی می‌خرند و در این راه باید خاکی بود. اگر نشکنید و خاکساری نکنید شکسته خواهید شد. برای خودتان خلوتی در یک جای ثابتی داشته باشید. یک خلوت ثابت و پیوسته و با این نگاه که حضرت صاحب الزمان (عج) به ما توجه می‌کند، شاید در چند روز ابتدایی این خلوت به سکوت بگذرد اما کم‌کم جوانه زده و رشد می‌نماید.  بعد از مدتی با وجود اینکه ساعت‌ها نشسته‌اید اما متوجه گذر زمان نخواهید شد.

مجاهدی افزود: خداوند فیاض علی‌الدوام است و این فیض می‌بارد ولی ما چتر بدست خود را کنار می‌کشیم. تا ارتباط معنوی با ذوات مقدس معصومین برقرار نشود شاکله وجودی انسان شکل نمی‌گیرد. وسوسه‌های شیطانی دور اندیشه ولایی انسان می‌چرخد تا انسان را از مسیر حقیقت دور کند. تا آنجا که در یاد دارم بی وضو دست به قلم نبردم، زیرا این نعمت را امانت الهی می‌دانستم و سعی می‌کردم که حداقل طهارت ظاهر را حفظ کنم. اگر در این راه صادق باشید قطعا با ابتلائات مواجه می‌شوید و ملاک این ثبات در عرصه ولایت ابتلائاتی است که به شما می‌رسد.

این شاعر آیینی تصریح کرد: شعرا خالقیت دارند و ما حداقل می‌توانیم در این صفت با خدا مشترک باشیم، زیرا شعرا، شعر می‌آفرینند و ما به عنوان شاعر در یکی از صفات الهی در حال کسب تجربه هستیم پس در خلق اثرمان کاری کنیم که مظهر خلقت خدا باشد. شاعر آیینی باید قدر و منزلت خود را بداند و به ائمه اعتقاد راسخ داشته باشد.

وی با اشاره به خاطره‌ای از آیت‌الله مجتهدی گفت: تا خدا نخواهد نمی‌توانیم شعر بگوییم. من شعری را گفته بودم و وقتی خدمت آقای مجتهدی رسیدم بدون اینکه ایشان از قبل شعر را خوانده باشند ابیات بعدی آن را تکرار می‌کردند. من از این مسئله متعجب شدم و دلیل آن را سوال کردم. ایشان در پاسخ گفتند وقتی شعری ولایی گفته می‌شود نسخه عرشی آن توسط فرشتگان بالا می‌رود و من از روی نسخه عرشی آن شعر ابیات بعدی را خوانده‌ام.

وی در پایان گفت:‌ شعرای جوان تا از منیت‌ها دست نکشند این مشکلات برطرف نخواهد شد. حضرت حجت‌بن‌الحسن (عج) را حداقل در نهان خانه دل حاضر ببینیم و در خلوت با ایشان انس بگیریم.