به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر؛ محمدو اولد صلاحی یکی از زندانیان اهل موریس زندان گوانتانامو که از سال 2002 و بدون اینکه او را متهم به هرگونه جرمی کنند، در این زندان حبس شده است، قصد دارد سال آینده کتاب خاطراتش را چاپ کند و در آن به جزییات انواع مختلف شکنجه که بر او انجام شده بپردازد.
خانه نشر کنونگیت میگوید این کتاب خاطرات که به تازگی در یک حراجی خریداری شده است، اولین کتاب خاطراتی است که توسط فردی که هنوز هم زندانی است چاپ میشود. این کتاب در سلول انفرادي او در سال 2005 نوشته شده است. اين نوشتهها ابتدا تنها شامل نامههایی بود که صلاحی به وکلایش مینوشت و آنها هم سالهای سال در تلاش بودند تا محتویات نامهها را به طور قانونی غیرمحرمانه اعلام کنند؛ با این وجود هنوز هم بخشهایی از اين نامهها سری باقی مانده و اجازه چاپ نيافتهاند.
صلاحی سال 2001 در منطقه بومی موریس خود را برای بازجویی معرفي كرد. از آنجا یکی از هواپیماهای سیآیای او را به اردن منتقل و در آنجا پلیس اردن بعد از هشت ماه بازجویی او را آزاد کرد. با این وجود، ایالات متحده او را به باگرم افغانستان فرستاد و بعد از آن هم به گوانتانامو که به صلاحی برچسب «پروه ویژه» زدند و او را در معرض انفرادي، ضرب و شتم، تحقیر جنسی، تهدید به مرگ و آدمربایی و غرق ساختگی قرار دادند.
در سال 2010 یکی از دادگاههای واشنگتن دیسی دستور آزادی فوری او را داد، اما تصمیم دادگاه توسط دولت استیناف شد. اكنون صلاحی و وکلایش منتظر یک جلسه دادگاه دیگر هستند.
کتاب جدید او توسط لری سیمز نویسنده و فعال حقوق بشر تدوین و معرفی خواهد شد و چاپ این کتاب در روز بیستم ماه ژانویه سال 2015 آغاز کمپینی جهانی برای آزادی او خواهد بود.
سیمز میگوید: برخورد با صلاحی در گوانتانامو یکی از شدیدترین و ثبتشده ترین موارد شکنجه حال حاضر است. بعد از اینکه وکلای او بعد از شش سال دعوی قضایی و مذاکره موفق به غیرمحرمانه کردن بخشی از دستنوشتههای او برای نمایش عمومی شدند، با من تماس گرفتند. من از روی مدارک و بخشهایی از فایلهای صوتی او میدانستم که داستان زندگي او بسیار وحشتناک است و او میتواند به خوبی آن را تعریف کند. البته که جوابم مثبت بود. دستنوشتههای او 466 صفحه و به زبان انگلیسی بودند، زبانی که او در خود گوانتانامو یاد گرفته است.
نظر شما