شناسهٔ خبر: 21737 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

روایتی از مهاجرین افغان در اسکار

کارگردان فیلم «چند متر مکعب عشق»می‌گوید:خوشحال است که افغانستان بالاخره با فیلمی در یک جشنواره خارجی شرکت می‌کند که یک روایت غربی و نامتعارف به جامعه افغانستانی‌ها ندارد و آنها را نمادی برای ساخت تصویری ترحم‌برانگیز نساخته است.

به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ امروز صبح  اعلام شد که فیلمی به نام «چند متر مکعب عشق» نماینده کشور افغانستان در جایزه اسکار امسال شده است.
«چند متر مکعب عشق» که روایتی از زندگی مهاجرین افغانستانی داخل ایران است، در جشنواره فجر سال گذشته در ایران به نمایش درآمد و با واکنش‌های مثبتی از سوی مهاجرین افغانستانی و ایرانی‌ها روبرو شد.

جمشید محمودی کارگردان این فیلم، اما چهره آشنایی برای رسانه‌های ایرانی نیست و در تمام طول مدت ساخت این فیلم از گفتگوی رسانه‌ای پرهیز کرده است و شاید خیلی‌ها ندانند که خود او از مهاجرین افغانستانی داخل ایران است. محمودی این فیلم را به همراه برادرش نوید محمودی با مشارکت ایران و افغانستان ساخته است.

افغانستان بالاخره با فیلمی در یک جشنواره خارجی شرکت می‌کند که یک روایت غربی و نامتعارف به جامعه افغانستانی‌ها ندارد

او در واکنش به  اعلام این خبر می‌گوید خوشحال است که افغانستان بالاخره با فیلمی در یک جشنواره خارجی شرکت می‌کند که یک روایت غربی و نامتعارف از جامعه افغانستانی‌ها نیست و آنها را نمادی برای ساخت تصویری ترحم‌برانگیز نساخته است.

از محمودی پرسیدیم چه طور فیلمی که در ایران ساخته شده است به عنوان نماینده افغانستان به اسکار معرفی شده است؟ محمودی می‌گوید: یکی از بزرگترین دغدغه‌های ما افزایش سطح فیلمسازی در افغانستان بود. بنابراین از ابتدای تولید این محصول را با مشارکت افغانستان و ایران جلو بردیم و فکر می‌کنم ساخت این محصولات مشترک یکی از راه‌های مناسب برای بهبود وضعیت سینمای افغانستان است.

تمام اندوخته سینمایی‌ام مدیون ایران است و اگر «چند متر مکعب عشق» افتخاری در اسکار به دست آورد، دو کشور در این افتخار سهیم هستند

«چند متر مکعب عشق» این روزها در حال اکران در افغانستان است. از جمشیدی در مورد اکران زودتر این فیلم در افغانستان پرسیدیم و او می‌گوید: «چند متر مکعب عشق» در ایران قرار است در نیمه دوم سال اکران شود و طبق قوانین  اسکار فیلم های معرفی شده باید تا قبل از ۱۰ مهر ماه در سینماها اکران شوند، با توجه به اینکه همه تلاش‌ ما برای اکران زودتر فیلم در ایران به سرانجامی نرسید به این نتیجه رسیدیم که شرایطی را فراهم کنیم تا این فیلم سینمایی در افغانستان اکران شود تا «چند متر مکعب عشق» بتواند به عنوان نماینده افغانستان در اسکار ۲۰۱۵ حضور داشته باشد.

محمودی می‌گوید خیلی خوشحال است که توانسته است به بخشی از دغدغه‌های مهاجرین داخل ایران بپردازد، فیلم ماجرایی عاشقانه دارد و در خلال آن به ماجراهای مهاجرین افغانستانی در ایران نیز پرداخته شده است.

محمودی می‌گوید: من سالهای زیادی است که در ایران مشغول به زندگی هستم. تمام اندوخته سینمایی‌ام مدیون ایران است و فکر میکنم اگر «چند متر مکعب عشق» افتخاری در اسکار به دست آورد، دو کشور در این افتخار سهیم هستند.

از محمودی در مورد تصویری که او از مهاجرین افغان ارائه می‌دهد و برخی از انتقادات از این تصویر که آن را سیاه و افغانستانی‌ها را در حال زندگی فلاکتباری در ایران نشان می‌دهد می‌پرسیم و او می‌گوید: خود حضور من در این سطح از سینما نشان دهنده این است که من اعتقادی ندارم که همه مهاجرین در ایران در این شرایط زندگی می‌کنند، ولی در هر صورت نمی‌توان این مساله را پنهان کرد که به دلایل طبیعی نه در ایران که در هر جا، عموم مهاجرین از سطح زندگی خوبی برخوردار نیستند، علاوه بر اینکه واقعیت این است که مهاجرین در جای مختلف دنیا شرایط خاصی دارند.ممکن است مشکلاتی از این دست داشته باشند، اما این یک گزاره بدیهی است که اتفاقا تمام این مردم هم روزهای خوب و بد دارند . این که در همه این سالها زندگی مهاجرین افغان سراسر غم نمایش داده شده است مسلما موجب پس زدن مخاطب هم می شود. ما تلاشمان تماما این بوده که گرچه نگاهمان به زندگی سخت مهاجرین افغان است، اما آنها را فقط در این نبینیم. ما شادی و جشن هم در فیلم می بینیم، در آن شرایط خاص و زندگی به نظرم همین است. در چند متر مکعب عشق می بینیم در کنار این محیط خشن و در میان آهن پاره ها ، در این شرایط هم مراسم شادی دارند . عشق دارند به هم مهر و محبت میورزند و با هم فوق العاده صمیمی هستند . از این لحاظ فرقی بین آدمهای مختلف در شرایط اینچنین نمی کند.

در «چند متر مکعب» به وضوح نشان می‌دهیم که برخورد اکثر ایرانی‌ها با افغانستانی‌ها محترمانه و صمیمی است

محمودی ادامه می‌دهد : در عین حال ما در فیلم به وضوح نشان می‌دهیم که برخورد اکثر ایرانی‌ها با افغانستانی‌ها محترمانه و صمیمی است.

محمودی در پایان از امیدواری برای موفقیت فیلم صحبت می‌کند و می‌گوید: خیلی خوشحال می‌شوم اگر این فیلم به عنوان ساخته فرهنگی یک مهاجر افغانستانی داخل ایران، موفقیتی کسب کند.

نظر شما