به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ هوریس انگدال عضو هیات داوران جایزه آکادمی نوبل سوئد گفت: جوایز ادبی نویسندگان را از جامعه جدا کرده‌اند. ادبیات غرب با حمایت‌های مالی نویسندگان و برنامه‌های نگارش خلاق به سمت ضعف قدم برمی‌دارد.

این چهره فرهنگی در مصاحبه‌اش با روزنامه فرانسوی «کروا» اظهار کرد: حرفه‌یی کردن شغل نویسندگی از طریق جوایز و حمایت‌های مالی تأثیر منفی روی ادبیات داشته است. با این که من هم این وسوسه را درک می‌کنم، فکر می‌کنم این مساله نویسندگان را از جامعه جدا کرده و پیوندی ناسالم با مؤسسات ایجاد کرده است. پیش از این نویسندگان برای امرار معاش راننده تاکسی، کارمند، منشی و پیشخدمت می‌شدند. «سموئل بکت» و بسیاری دیگر این‌گونه زندگی کردند. خیلی سخت بود، اما آن‌ها دیدگاه ادبی خود را این‌گونه تغذیه می‌کردند.

انگدال که قرار است امروز پنج‌شنبه (نهم اکتبر) برنده‌ امسال جایزه نوبل ادبیات را معرفی کند، در ادامه افزود: این ادبیات غرب است که دچار چنین مشکلی شده، زیرا وقتی ما آثار نویسندگان آسیایی و آفریقایی را می‌خوانیم به همان نوع خاص آزادی برمی‌خوریم. امیدواریم غنای ادبیاتی که در آسیا و آفریقا دیده می‌شود با شبیه‌سازی و غربی شدن تحت تأثیر این نویسندگان قرار نگیرد.

انگدال همچنین اشاره کرد: نمی‌دانم هنوز ممکن است نویسنده‌ای را پیدا کنیم که طبق گفته‌ «آلفرد نوبل» "کارهایی برجسته در مسیر رسیدن به یک ایده‌آل" خلق کرده باشد یا نه. برندگان این روزها معمولاً بیش از 60 سال سن دارند و تحت تأثیر تغییراتی که آن زمان وجود داشته، قرار نگرفته‌اند. اما من به خاطر همه‌گیر شدن فضای تجاری، در مورد آینده‌ ادبیات نگرانم. این جریان به سمت ایجاد نوعی ادبیات بازاری پیش می‌رود که می‌داند چگونه احساسات و تجربیات را ترجمه کند.

او با تحسین «الفرید جلینک» برنده سال 2004 نوبل ادبیات رمان‌هایی را که به عصیان تظاهر می‌کنند مورد انتقاد قرار داد و گفت: همه می‌فهمند این تخطی و عصیان، ساختگی و استراتژیک است. این دست نویسنده‌ها که اغلب تحصیل‌کرده‌ دانشگاه‌های اروپایی یا آمریکایی هستند، از هیچ مرزی تجاوز نمی‌کنند چون محدودیت‌هایی که برای خود ضروری تصور می‌کنند، اصلاً وجود ندارد.

به گزارش گاردین، این داور جایزه نوبل همچنین در مورد فضای نقد ادبی هم لب به شکوه گشود و خاطرنشان کرد: مرز بین ادبیات و ادبیات کالایی که ظهور کرده، از بین رفته است. ما درباره تمام آثاری که چاپ می‌شود به یک سبک حرف می‌زنیم و نقد ادبی ضعیف‌ترین روشی است که به کار می‌گیریم. این انقلاب، ادبیات خوب را حاشیه‌نشین کرده است. هنوز شرایط بدتر نشده اما تغییری اساسی ایجاد شده است. پیش از این کوه بود و زمین‌های پست، اما این روزها مجمع‌الجزایری روبرویمان است که هر یک از جزیره‌هایش یک ژانر است و همه چیز در آن بدون هیچ رتبه‌بندی و مرکزی در کنار هم قرار دارد.

انگدال که پیش از این نیز با صحبت‌های جنجالی‌اش تیتر روزنامه‌ها شده، در پایان از «آلیس مونرو»، داستان‌نویس کانادایی که سال گذشته نوبل را برد، و «مو یان»، رمان‌نویس چینی (برنده سال 2012)، تقدیر کرد، اما اشاره‌ای به هویت و مشخصات برنده‌ امسال مهم‌ترین جایزه ادبیات جهان نکرد.

با این حال حمایت ضمنی او از نویسندگان آسیایی و آفریقایی می‌تواند اذهان را به سمت افزایش شانس برنده شدن «نگوگی وا تیونگو» از کنیا و «هاروکی موراکامی» ژاپنی که هر دو از نویسندگان پرطرفدار در سایت شرط‌بندی «لدبروکس» هستند، سوق دهد.